Γάμος

Ναι λοιπόν δεν γουστάρω τον θεσμό του γάμου στην Ελλάδα. Α ου α ααα και πολλά άλλα επιφωνήματα αλλά ναι δεν γουστάρω τον θεσμό του γάμου στην Ελλάδα. Για όσους είναι ακόμα πολύ κολλημένοι στις κοινωνικές τυπικότητες να διευκρινύσω κάποια πράγματα, όπως πχ τι ειναι ο γάμος και τι κοινωνική καταγκιοζιλίκι

Ο γάμος λοιπόν είναι ένας πολιτικός θεσμός με προαιρετική θρησκευτική τελετή που δίνεις κάτι υποσχέσεις, ρίχνεις και πέντε-εξι υπογραφές και αντε λες και ένα θρησκευτικό παραμύθι στην περίπτωση που βρίσκεσαι σε μια εκκλησία και αυτό είναι. 30 λεπτάκια φασαρία και επισήμως πια τα παιδιά σου δεν θα θεωρούνται μπάσταρδα. Βέβαια όλο το παραπάνω είναι ένας παραλογισμός από μόνο, γιατί το κράτος σου ζητάει μια δέσμευση εφόλου ζωής ενώ παράλληλα πολιτικά σου παρέχει και τον μηχανισμό να αναιρέσεις την δέσμευση αυτή. Επίσης για κάθε παιδί το νομικό πλαίσιο της χώρας μας προβλέπει τα πάντα που σχετίζονται με την αποκατάσταση του, συνεπώς τα περί μπάσταρδου υπάρχουν εξαιτίας κακών συναθρώπων μας που ανατρέφουν κακά παιδιά.

Αντε πες λοιπόν ότι επειδή η κοινωνία και τα παιδιά είναι κακοί και θες να προστατεύσεις το παιδί σου θα μπεις στην διαδικασία του γάμου άντε και θρησκευτικού παρόλο που ουσιαστικά ουσιαστικά εγώ στην ζωή μου έχω γνωρίσει ένα μόνο πραγματικά θρησκευόμενο άτομο. Οι υπόλοιποι είναι για το Πάσχα, Χριστούγεννα άντε και 15αυγουστό.

Για να γίνει ένας γάμος, πολιτικός ή θρησκευτικός χρειάζονται κάτι παράβολα, χαρτιά, δύο μάρτυρες και μην ξεχνάμε και ζευγάρι. Κουμπάροι και όλα τα λοιπά κουραφέξαλα είναι ανοησίες να γουστάρει η κοινωνία. Στην πραγματικότητα πριν την πολιτικοποιήση του γάμου, που ιστορικά υπήρχε έτσι και μόνο ακόμα και στα πρώτα χρόνια της Χριστιανοσύνης, για να επιτελεστεί ένας γάμος πήγαινες ότι ώρα γούσταρες στην εκκλησία με ένα μάρτυρα εκτός του παπά και ο παπάς ήταν υποχρεωμένος να σε παντρέψει ατάκα και επί τόπου χωρίς πολλά πολλά.

Μέχρι εδώ λοιπόν κακήν κακώς αποκτάς το συμβόλαιο της οικογενείας. Και μέχρι εδώ, μέχρι δηλαδή τον πολιτικά και νομικά ορισμένο θεμό του γάμου δεν έχω πρόβλημα παρόλο που αν ειχα την πραγματική επιλογή, προτιμώ να μην δένω τον γάιδαρο μου ούτε φυσικά να είμαι ο γάιδαρος που δέθηκε.

Ελπιζω μέχρι εδώ τουλάχιστον να φαίνεται που το πάω και που διαφωνώ ριζικός και καθέτος και όλοι απλά δεν μπορουν να βγάλουν το κεφάλι τους έξω από τα πρέπει και θέλω των σογιών τους. Όλα αυτά τα νυφικά, λουλούδια, εκκλησίας, βιντεο, τραπέζια και ατελείωτος καλεσμένους που δεν ξέρει και κανείς παρά ένα μπλοκάκι υποχρεώσεων ζωής που κολάει?

Και αντε πες οι νεόνυμφοι θέλουν να το γιορτάσουν και συμφωνώ. Με πόσους θέλουν να χαρούν λοιπόν το γεγονός όροσημο αυτό (θεωρώντας ότι δεν έχουν ήδη στο κινητό τηλέφωνα δικηγόρων)? Πραγματικά, πόσοι είναι αυτοί στον κύκλο των νεόνυμφων που γνωρίζονται πραγματικά καλά και όχι τυπικά και θέλουν να γιοτάσουν μια τόσο σημαντική στιγμή? 30? Άντε 40? Κάτι 400 άτομα πως βγαίνουν και πόσο μάλλον όταν από μαρτυρίες νεονύμφων φαίνεται ότι τους περισσότερους απλά δεν τους γνωρίζουν.

Λέω εγώ τώρα, μήπως όλο το σκηνικό είναι ένα τρελό νταλαβέρι ανταπόδωσης και δημιουργίας υποχρεώσεων? Λέω εγω!!! Γιατί όσες φορές έχω μιλήσει με ζευγάρια αλλά και μεμονωμένα άτομα, μια από τις δύο λέξεις ακούω διαρκώς είναι η λέξη ΥΠΟΧΡΕΩΣΗ! Ουαου, στην “σημαντικότερη” μέρα της ζωής τα πράγματα μετριούνται με υποχρεώσεις προσωπικές ή τρίτων. Τρομερή επιτυχία για το ζευγάρι. Ωραίος τρόπος να τιμάς την σημαντική αυτή, για ορισμένους ιερή, μέρα της ζωής σου. Και φυσικά όλοι ξέρουμε πως προκύπτει αυτό το πλήθος, αλλά θα επανέλθω σε αυτό αργότερα.

Η δεύτερη λοιπον λέξη που ακους διαρκώς είναι τα λεφτά. Ένας γάμος 400 ατόμων στην Αθήνα πάει στο σύνολο λίγο πολύ 15000 με 20000 ευρώ. Ουαουα τι λέμε τώρα. Ας κάνουμε λίγες πράξεις να αναλογιστούμε. 1000 ευρώ το μήνα καθαρά σαν ιδιωτικός υπάλληλος σημαίνει 14000 ευρώ ετησίως στην τσέπη. Δεν ξέρω πόσοι βγάζουν 1000 ευρώ το μήνα, καθώς τα στατιστικά λένε ότι τα πράγματα είναι δύσκολα, αλλά άντε να σας βάλω στο ζευγάρι τα ετήσια εισοδήματα με βάση το μηνιαίο άθροισμα.

• Για 1500 ευρώ το μήνα έχουμε 21000 το χρόνο
• Για 2000 ευρώ το μήνα έχουμε 28000 το χρόνο
• Για 2500 ευρώ το μήνα έχουμε 35000 το χρόνο

Γιουχου, χελλόοοοοοοοοοο μιλάμε για ετήσιο εισόδημα θεωρώντας ότι δεν έχεις άλλα έξοδα. Πώς είναι δυνατόν για μέρα να δίνεται σχεδόν η ετήσια καθαρή μισθοδοσία σε ένα παζάρι ανταλλαγής και δημιουργίας υποχρεώσεων και μάλιστα όχι άμεσα του ίδιου του ζευγαριού αλλά των πεθερικών και πρώτου βαθμού συγγένων? Ειλικρινά, αναλογίζεται κανείς τι κάνει σε κλίμακα αναλογίας όταν μάλιστα δεν θα ξοδέψεις και τουλάχιστον τα 3/4 αυτών για να ζήσεις?

Ακολουθεί βέβαια και το επιχείρημα, ε θα τα βγάλω τα λεφτά από τα δώρα, εξού και η μόνιμη λέξη λεφτά. Το γεγονός ότι το κάθε άτομο μεμονωμένα θα έχει ήδη πάει και θα πάει σε γάμους, καταβάλλοντας έτσι ένα ποσο σε δώρα δεν λέει τίποτα? Έχει σκεφτεί κανείς πως για κάθε ζευγάρι που παντρεύεται στην Ελλάδα με νταβαντούρι εξαφανίζονται περί τα 15000 ευρώ, γιατί σόρρυ κιολας αν εξαιρέσεις αντε 10 αρχικλέφταρους αργόσχολους που παρέχουν υπηρεσίες λουλουδιών κινηματογράφησης και σίτισης κα, τα υπόλοιπα στα οποία ξοδεύονται λεφτά απλά είναι αέρας κοπανιστός. Κυριολεκτικά το κεφάλιο εξαφανίζεται.

Κάτι περίεργο συμβαίνει στην Ελλάδα, όταν ζευγάρια που δεν έχουν να ζήσουν καταφέρνουν να κάνουν τέτοιους γάμους και ας μην πληρώνουν άμεσα τα ίδια. Αν τα πεθερικά έχουν λεφτά, δεν τα δίνουν στο ζευγάρι να επωφεληθεί από αυτά όχι για 8 ώρες αλλά για ένα χρόνο? Μιλάμε για 8 ώρες απόλαυση (αν αυτή υπάρχει) σε αντίθεση με 24*365 που δεν έχει καν το νόημα να κάνω την πράξη. Η αναλλογία είναι τραγική πόσο μάλλον αν αναλογιστεί κανείς ότι στο κυριο σημείο του γάμου, δηλαδή αυτό της δεξίωσης, το ίδιο το ζευγάρια από μαρτυρίες δεν περνάει σχεδόν ποτέ καλά. Σίγουρα πάντως όχι κάτι αντίστοιχο του ποσού που ξοδεύει.

Θες ρε παίχτη να ξοδέψεις λεφτά να γουστάρεις? Μαγκιά σου και εγώ μαζί σου και δεν θα σου πω σε τι και πως θα το κάνεις. Αλλά προσωπικά θεωρώ ένα γαμήλιο ταξίδι γύρω του κόσμου και πολλες μέρες, ή κάτι άλλο αντάξιο όμως του γεγονότος αλλά και των λεφτών που θα σπαταλήσεις, ειναι πραγματικά μια σεβαστή επιλογή. Κάντα ότι θες, αλλά ας ξοδευτούν για την πάρτυ του ζευγαριού τα λεφτά όχι για κάτι τρίτους συνώνυμα με την λέξη υποχρέωση. Άλλωστε όλο το γεγονός το ζευγάρι δεν αφορά, ε? ε? ή κάνω λάθος? Γιατί αν κάνω λάθος, ε επιτέλους παραδεχτείτε φωναχτά, ναι εσείς τα σόγια και οι κοινωνικοί σκλάβοι, τι ειναι ο γάμος?

Σε προσωπική νότα, για ιδεολογικού λόγους και μόνο γιατί δεν μαρέσει να λογαριάζομαι σαν υποχρέωση, δεν πατάω το πόδι μου στις δεξιώσεις. Δεν πήγα στης αδερφής αλλά ούτε και σε φίλων ή συνεργατών. Πάω αυστηρά στην εκκλησία να τιμήσω την αντε ας το πιστέψουμε θρησκευτικότητα της επιλογής του ζευγαριού, και πάντα θα τιμήσω χρηματικά την “νέα αρχή” του ζευγαριού! Το πιο κορυφαίο όμως που ακουσα ήταν μια έμεση σπόντα περί κοινωνικής απομόνωσης αν δεν ακολουθώ τους κοινωνικούς τύπους.

Όχι ότι δεν το ηξερα, όχι ότι ειλικρινά άτομα που με κρίνουν με βάση τέτοιες μαλακίες χέστηκα για την “υποτιθέμενη” φιλία τους. Γιατί αν ειναι να κριθώ με βάση το κριτήριο της τυπικότητας, υποχρέωσης και ενός ακόμα φορέα μαλακίας και κεφαλαίου, να μου λείπει το βύσινο. Προτιμώ φίλους και κοινωνικό κύκλο που δεν με κρίνουν από τους τύπους αλλά από τις πραγματικές πράξεις που μετράνε έστω και αν δεν θα μείνει κανένας.

Και τα ίδια και χειρότερα θα ισχύσουν για την πιθανή γυναίκα με την οποία θα τύχει, αν τύχει, να κάνω οικογένεια. Δεν λέω ευκολα ΠΟΤΕ, αλλά στο συγκεκριμένο ζήτημα ειναι προκαθορισμένο για μένα και ας ειναι η γύναίκα φαντασίωση. Λόγω θρησκευτικών πεποιθήσεων, πόδι στην εκκλησία δεν πρόκειται να πατήσω. Αντε και χάρη έκανα που ημουν με τους γονείς στο γάμο της αδερφής μου, και κυριολεκτικά ευτυχώς που δεν ήρθε κανένας παπάς με κανένα ευαγγέλιο να φιλήσω γιατί απλά θα είχαμε σκηνικό. Εξαιτίας των ίδιων πεποιθήσεων χλωμό το κόβω να μπορέσω να βρω μια κοπέλα με σοβαρές θρησκευτικές πεποιθήσεις. Αν κρίνω από το αριθμό σοβαρά και σωστά θρησκευόμενων, δηλαδή τον απόλυτα μοναδικό τύπο που ξέρω, χλωμό κόβω να υπάρχει κοπέλα με το απαραίτητο μυαλό για να μπορεί να κρατά και ανοιχτό μυαλό. Συνεπώς ή θα είναι άθρησκοι ή θρησκευόμενοι των ημερομηνιών και άρα μούφα. Συνεπώς κάθε επιχείρημα περί θρησκευτικού γάμου λόγω των πεποιθήσεων της θα είναι εξορισμού άκυρο και αν επιμένει προφανώς δεν θα παντρευτούμε και ποτέ, γιατί δεν δέχομαι την επιβολή του δικού της ψέματος, για τα μάτια του κόσμου και για να μην στεναχωρηθεί η μαμάκα της. Στην περίπτωση που μέχρι εδώ καταλαβαίνει, βάλε ότι πρέπει να έχει και την ανατροφή να πατήσει πόδι στα σόγια και τα πιθανά ποσοστά μικραίνουν και άλλο.

Και επειδη στην Ελλάδα δεν υπάρχουν και πολλά ανοιχτόμυαλα σόγια, χλωμό το κόβω να τσουλάει το πράγμα. Άλλωστε μην ξεχνάμε, στην Ελλάδα οι περισσότεροι πολιτικοί γάμοι γίνονται για μόρια δημοσίου εδώ και τώρα, εγκυμοσύνες και μόλις στρώσει το πράγμα ο θρησκευτικός επιβάλλεται. Και μετά λέμε για τους Αμερικάνους που ανανεώνουν τους γαμήλιους όρκους τους.

Το συγκεκριμένο ποστ γράφτηκε γιατί πραγματικά που έχουν σπάσει τα αρχίδια με την επιμονή τους να βρεθώ στις δεξιώσεις. Όχι αδερφέ δεν θέλω! Υποτίθεται ότι σαν φίλοι γνωρίζεις και έχουμε συζητήσει την θέση μου. Τι σκατά μαλακίες νόμιζες ότι σου έλεγα και επειδή εισαι εσύ θα αλλάξω ιδεολογία να γουστάρουμε? ή μήπως νομίζεις ότι ξεχνάω και τα παραπλήσια που έχεις δηλώσει και ξαφνικά έχεις ξεχάσει. Με ρώτησες, μου έδωσες την πρόσκληση, σου απαντώ απευθείας ευχαριστώ αλλά δεξίωση γιοκ και άστο ρε αδερφέ να τελειώσει εκεί. Μην μου πρίζεις τον έρωτα σχετικά με το μήπως να το ξανασκεφτώ, και αν είμαι σίγουρος. Τραβάτε με και ας κλαίω είμαι? Τι σκατά, δεν γνωρίζουν την στάση ζωής μου?