Κουστούμι

Εβλεπα χθες κάτι φωτογραφίες από ένα φιλο που παντρεύτηκε. Ειλικρινά ήταν η πρώτη φορά που ειδα να μου αρέσει το κουστουμι σε ένα άνδρα. Του πήγαινε κιολας του παλικαριού. Μπράβο εγινε και αυτο το λάθος. Μπράβο και το παλικάρι, αντε και να ζήσει αν και τέτοιες εμπειρίες μακρυά από μένα.

Γενικότερα τι απαράδεκτο ηλίθιο ρουχο το κοστούμι! Ελεος! Κινητικότητα μηδέν! Όχι μικρή! ΜΗΔΕΝ. Ποιος ο λόγος για την υπάρξη τέτοιου ρούχου? Και από ζέστη να μην το συζητήσω. Ενώ οι γυναίκες μια χαρά. Ρουχαλάκια γιατι για ρουχαλάκια πρόκειται και ολα τέλεια και κυριλέ. Δείχνουμε και τα σημεία που πρέπει και ολα σε ένα η λειτουργηκότητα των ρούχων τους αν εξαιρέσεις την παράνοια με τα παπούτσια.

Στο μεταξύ δεν καταλαβαινω και την μανία όλως να παντρευτών καλοκαιριάτικα! Θέλουν να βασανίζονται με 30-35 βαθμούς και ρούχα που δεν κολάνε με την θερμοκρασία μπογιές και μεικάπ?

Δεν θα καταλάβω ποτέ την χαζομάρα αυτής της χώρας. Ποτε πραγματικά. Μαρέσει και η περιφάνεια που έχουμε. Ειδικά όσοι ειναι στο εξωτερικό και κάνουν κάτι τεράστια λάθη να επιστρέψουν στην Ελλάδα και μάλιστα να έρθουν και για δουλειές αλλά αυτο ειναι άλλο θέμα. Εδώ θάβουμε κυρίως το κοστούμι.

Εννοείται δεν έχω.

Partly Cloudy

Το ειδα πριν το Up και μάρεσε πάρα πολύ.

Ανέκδοτο

Ξεκινάει ένας τύπος απο την Αθήνα για την Θεσ/νικη με το αυτοκίνητό του.
Στον δρόμο δυστυχώς, τον αφήνει απο μηχανική βλάβη και καθώς δεν έχει οδική βοήθεια σκέφεται να κάνει ωτοστόπ και να φτάσει στην κοντινότερη πόλη και εκεί να αναζητησει ένα συνεργείο που να μπορούν να τον βοηθήσουν.
Μετά απο λίγα λεπτά, σταματάει ένα φορτηγό και ο φορτηγατζής τον παίρνει μαζί του. Στον δρόμο πιάνουν την κουβεντούλα, οότε σε κάποια στιγμή του λέει ο φορτηγατζής τι θα φηφίσεις και ο φίλος μας του λέει Νέα Δημοκρατία. Αμέσως ο φορτηγατζής κάνει στην άκρη, και αφού τον στολίζει με διάφορα κοσμητικα επίθετα τον αφήνει στην άκρη του δρόμου.
Σαστισμένος ο φίλος μας αποφασίζει να ξαναδοκιμάσει την τύχη του. Σε λίγο σταματάει ένα ιχ ένα κύριο τον βάζει μέσα, και ξεκινάει η κουβέντα. Φτάνοντας μοιραία και στο θέμα των εκλογών το ίδιο σκηνικό. Μόλις ο οδηγός του ιχ ακούει οτι ψηφίζει Ν.Δ. τον βρίζει και τον πετάει έξω απο το αυτοκίνητο.
Ο φίλος μας αρχίζει να απελπίζεται, αλλα αποφασίζει να δοκιμάσει για τελευταία φορά την τύχη του, αλλα ορκίζεται οτι θα είναι πιό προσεκτικός.
Πράγματι σε λόγο σταματάει ενα ιχ με οδηγό μια κοπέλλα. Επιβιβάζεται, και ξεκινούνε.Οταν η κουβέντα φτάνει στο επίμαχο σημείο, στην ερώτηση τι θα ψηφίσεις απαντάει ΠΑΣΟΚ, οπότε η κοπέλλα του λέει και εγώ το ίδιο χαίρομαι ιδιαίτερα. Κουβέντα στην κουβέντα λοιπόν, ψηνεται κατάσταση οπότε στην πρώτη πόλη καταλήγουν σε ένα ξενοδοχείο για τα περαιτέρω Wink
Επάνω που έχει ανάψει το γλέντι, του λέει η κοπελλα, ξέρεις οταν μου κάνουν έρωτα, γουστάρω και να με δέρνουν. Κανένα πρόβλημα ο φίλος μας, ξεκινάει την ικανοποίηση της κοπέλλας. Βλέποντας όμως τον ευατό του στο καθρέφτη, την ώρα που περιποιούταν πικοιλοτρόπως την κοπέλλα, αναφωνεί¨
Α ρε π@υστη μου μισή ώρα εγινα ΠΑΣΟΚ και ήδη γ@μαω και΄ δέρνω

Δεν μου πολύ άρεσε αλλά έχει μια επικαιρότητα.

100 μέρες και θα ειναι όλα τέλεια!

Οικογενειακή υπόθεση...

Γεια σας,

Καραμανλή - Παπανδρέου έχει το προεκλογικό μενού και πολλοί έτρεξαν να καταραστούν την ιστορία που παίζει παιχνίδι με τα ίδια ονόματα... Κι όμως, δεν είναι μόνο αυτά τα δύο ονόματα που κυριαρχούν στην πολιτική ζωή της ιστορίας. Αυτοί που κάνουν ζημιά, είναι περισσότερο αυτοί που είναι πιο χαμηλά.
Σήμερα στην 10η σελίδα της Κυριακάτικης Καθημερινής, ο κ. Καλλιαγκόπουλος έχει ένα ενδιαφέρον άρθρο, έστω και αν χρειάζεται πολύ να το ξεχωρίσεις και δεν είναι ιδιαίτερα έντονο για να τραβήξει την προσοχή του αναγνώστη. Και ενώ τα περισσότερα άρθρα αναλύουν τα ίδια και τα ίδια, ο κ. Καλλιαγκόπουλος έρχεται να μας δείξει, έμμεσα, τις ευθύνες που έχουμε ως ψηφοφόροι.
Σύμφωνα με το άρθρο, σε αυτές τις εκλογές θα είναι τουλάχιστον 70 (!!!) γόνοι πολιτικών οικογενειών υποψήφιοι!!! Πολιτικές οικογένειες που ζουν ανάμεσά μας! Αλλά το πιο ενδιαφέρον από όλα είναι ότι στην Βουλή συμμετέχει οικογένεια από το 1830! Καλά διαβάσατε, 1830! Επίσης, θα έπρεπε να ξέρουμε ότι αν εκλεγεί ο κ. Αχιλλέας Καραμανλής, θα είναι ο μόνος προδικτατορικός βουλευτής...
Αν λοιπόν μας ενοχλεί η παρουσία των κ. Παπανδρέου και Καραμανλή στην ηγεσία των δύο μεγάλων κομμάτων, θα έπρεπε να μας ενοχλεί και η κρίση μας για όλους τους υπόλοιπους που επί χρόνια τους σταυρώνουμε!
Οι ευθύνες μας είναι τεράστιες και δεν πρέπει να κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας. Το βουλευτικό αξίωμα έχει μετατραπεί σε επάγγελμα. Και όχι μόνο επάγγελμα για τον πολιτικό αλλά και κληροδότημα για τα παιδιά ή τα ανίψια του.
Πολύ μεγάλο μέρος της ευθύνης έχουν και τα ΜΜΕ, τα οποία με την υποστήριξη που παρέχουν σε υποψήφιους (και τις οικογένειές τους), δεν μας δίνουν την δυνατότητα να γνωρίσουμε νέους ανθρώπους και να αναδείξουμε καινούριες ιδέες και απόψεις.
Σίγουρα το να είναι κάποιος γιος ή κόρη ενός βουλευτή, αυτό δεν μπορεί να είναι αποτρεπτικό ή πολύ περισσότερο απαγορευτικό, για την δική του υποψηφιότητα. Όμως κάποιος πολιτικός, με την καθημερινή τους τριβή με την εξουσία, έχει δημιουργήσει ένα κύκλο με φίλους και εχθρούς. Το παιδί του, που θα προσπαθήσει να πατήσει πάνω στην φήμη του πατέρα και που θα βοηθηθεί από τον στενό του κύκλο, δεν θα έχει την δυνατότητα να αναπτυχθεί πολύ πέρα από αυτόν. Οι αντιπάθειες, οι κόντρες, τα μίση και οι απόψεις θα είναι η δική του κληρονομιά, μαζί με την θέση και το όνομα.
Με τις "οικογενειακές" υποθέσεις της Βουλής, δεν κινδυνεύει μόνο η ανανέωσή της αλλά και η διαφάνεια. Έχοντας οικογένειες που επί πολλά έτη συμμετέχουν στην Βουλή, οι γνωριμίες και οι συναλλαγές κάτω από το τραπέζι είναι πολύ πιο εύκολες.
Δεν είναι δυνατό να απαγορευθεί από κάποιον γόνο πολιτικού να μην είναι υποψήφιος για το βουλευτικό αξίωμα. Όμως, εμείς ως πολίτες οφείλουμε να αξιολογούμε τον καθένα για τις θέσεις, τις απόψεις και τις δυνατότητές του και όχι για το όνομά του! Πρέπει να αντιληφθούμε ότι είμαστε αποκλειστικά υπεύθυνοι για την ψήφο μας και να μην την θεωρούμε απλώς μία διαδικασία για να αναδειχθεί το κόμμα που υποστηρίζουμε.
Είναι σοβαρό να επιλέγουμε ποιους θα στείλουμε στην Βουλή. Και ιδιαίτερα σε αυτή την εκλογική αναμέτρηση, η υπεύθυνη ψήφος είναι απαραίτητη. Τα κόμματα που μισούμε ή αγαπάμε αποτελούνται από ανθρώπους. Ανθρώπους που επιλέγουμε εμείς οι ίδιοι και κανείς δεν μπορεί να μας υποχρεώσει να υποστηρίξουμε.
Πιστεύω ότι πρέπει να αφιερώσουμε λίγο από τον χρόνο μας για να δούμε τους υποψήφιους. Όχι όλους αλλά του κόμματος που σκοπεύουμε να υποστηρίξουμε. Δεν υπάρχει κανένας λόγος να ψηφίσουμε κατά τύχη ή κατά "φήμη". Μπορεί ανάμεσα στα ονόματα να υπάρχουν κάποιοι που αξίζουν και δεν είχαν την τύχη να είναι γνωστοί ή καλεσμένοι στα μεγάλα κανάλια.
Σε όλα, μα όλα, τα κόμματα υπάρχουν καλοί και κακοί. Ικανοί και ανίκανοι. Οραματιστές και τυχοδιώκτες. Εμείς είμαστε αυτοί που θα κάνουμε το ξεκαθάρισμα... Οι αρχηγοί τους ρίχνουν στην αρένα και περιμένουν από εμάς (τα θηρία) να τους δείξουμε την λύσσα ή την φιλικότητά μας.
Προς αποφυγή παρεξηγήσεων, δεν υποστηρίζω ότι όλοι όσοι είναι γόνοι πολιτικών οικογενειών δεν πρέπει να υποστηριχθούν. Υπάρχουν κάποιοι (ο καθένας κρίνει ποίοι) οι οποίοι αξίζουν. Γι' αυτό το λόγο δεν ανέφερα ονόματα που αναφέρονται στο άρθρο. Όμως υποστηρίζω ότι αν θέλουμε ανανέωση ιδεών και απόψεων, πρέπει να δώσουμε την ευκαιρία σε αυτούς που αξίζουν και όχι αναγκαστικά σε αυτούς που κάνουν θόρυβο!!!
Ο νέος είναι ωραίος, αλλά ο παλιός είναι αλλιώς... Ας τους ανακατέψουμε λοιπόν μέσα στην Βουλή για να είμαστε "αλλιώτικα ωραίοι".
Σας ευχαριστώ,

Πηγή

Ζητείται πρωθυπουργός

Ανοιχτη θέση στην μεγαλύτερη managerial θέση στην Ελλάδα μετά από αυτή του προπονητή του ποδοσφαιρικού τμήματος του Ολυμπιακού!

Οι ενδιαφερόμενοι πρέπει να έχουν εξαιρετικές ικανότητες στο ανεκπλήρωτο ΘΑ, εξαιρετική προφορά στο ανεκπλήρωτο ΘΑ, ικανότητα στην επανάληψη χωρίς κούραση του ανεκπλήρωτου ΘΑ και εξαιρετικές θεωρητικές ικανότητες στο πως ΘΑ χωρίς κανένα πρακτικό αντίκρισμα στην θεωρία.

Πιστεύω οτι όλοι οι μεγάλοι προπονηταράδες αυτής της χώρας με σοβαρή άποψη για το τι λάθος κάνουν οι επαγγελματίες και όλοι όσοι μοιράζουν και υπόσχονται ΘΑ χωρίς να τηρουν τις υποσχέσεις και μετά ξαναυπόσχονται ΘΑ έχουν πολλές ελπίδες να γίνουν πρωθυπουργοί.

Θα τηρηθεί σειρά πρωτεραιότητας.

Debate

Λοιπον παρακαλούθησα την μεγάλη μονομαχία που δεν θα πω πως για πλάκα την αποκαλουσα με τους γνωστούς μου στο μσν γιατι υπάρχουν και ανηλικά στο ιντερνετ. Εχω όμως κάποιες σοβαρές παρατηρήσεις με κυριοτερη αυτή που σχετίζεται με τον δικοματισμό.

Οκ όσο επαφή και να έχεις με την πραγματικότητα, δεν μπορώ να δεχθώ ότι προεξοφλείς με τα λεγόμενα, τους τίτλους αλλά και τις πράξεις σαν δημοσιαγραφία την πολιτική εξέλιξη των πραγμάτων. Όχι δεν αναφέρομαι για το σπρώξιμο του Παπανδρέου, αλλά στην διεξαγωγή ενός debate με τους δύο πιθανούς πρωθυπουργούς και την διαρκή αναφορά στο θέμα. Δεν μπορώ να δεχθώ ούτε την αναφορά, αλλά και την μηδενική αντίδραση στην τηλεόραση από τους υπόλοιπους αρχηγούς. Ειναι σαν να λες σε ένα οδηγό τις τελευταίας καραμήτρικής ομάδας στην Φ1 οτι και να γίνει, 100% δεν πρόκεται να κερδίσεις. Ουτε 1%.

Δευτερο σημαντικό θέμα, ειναι το πως ειναι δυνατόν στην δεύτερη ερώτηση που έκαναν οι περισσότεροι δημοσιογράφοι με βάση τι ήδη απάντησε να την κάνουν κοιτάζοντας τα τευτέρια τους? Ειναι και λες και ξέραν τι θα απαντήσουν. Οκ μπορεί να έχει προδιαγράψει κάποιες πιθανές απαντήσεις αν εισαι καλός δημοσιογράφος και να έχει προμελετήσει την επόμενη ερώτηση, αλλά έλεος σχεδόν σε κάθε ερώτηση το ίδιο σκηνικό. Όσο καλά δενδράκια αποφάσεων και να έχεις φτοιάξει, ειναι μια πρόβλεψη και δεν μπορείς να κάνεις την ερώτηση κοιτάζοντας το τευτέρι.

Πάμε παρακάτω και ξεκινάω με τον δημοσιογράφο Τσίμα. Ασε ρε φιλε τα αστειάκια και κοίτα να τελειώσεις την ερώτηση σου στον χρόνο μέσα.

Παπανδρέου, Τσίπρας αλλά και Καραμανλής καλό είναι κάποια φάση να απαντάτε τι σας ρωτάνε και όχι τον στήριο λόγω της προεκλογικής εξτρατείας με μοναδικό σκοπό να πουν αυτό που θέλουν και όχι να απαντήσουν. Ειδικά ο Τσίπρας, σε συνέχεια ο Παπανδρέου το είχαν ξεσκίσει. Επισης για Τσίπρα ειδικά έχω να πω οτι δεν σεβόταν καθόλου τον χρόνο.

Η Παπαρήγα ως κλασσικό ΚΚΕ, κολημένο στον δικό του κόσμο και στον δικό τους χρόνο έλεγε ακομα τα δικά του. Ωραίες θεωρίες, ώραια πραγματάκια που ειναι απλά αξιωματικά γελοία καθώς αυτοεξουδετώνονται στο υπάρχον συστημα κανόνων της κοινωνίας. Πως θα γινει ρε παίδες εκεί στο ΚΚΕ, αυτο το μοντέλο έχει η κοινωνία. Αυτο πρέπει να βελτιώσετε, αλλά με προτάσεις που υπόκεινται στου κανόνες αυτού του μοντέλου και όχι σε ένα φανταστικό που έχετε στο μυαλό σας. Σε κάθε περιπτωση η Παπαρήγα τελείωνε στον χρόνο της και έχει μια σοβαρή παρουσία.

Αντίστοιχη σοβαρή παρουσία είχε και ο πρόεδρος των οικολόγων πράσινων αν και σε ορισμένα σημεία αμπελοφιλοσοφούσε όσο δεν πήγαινε. Ήταν πάντως πολύ χαρουμενος μέχρι που του χώθηκε ένας, τα πήρε και σοβάρεψε πολύ. Μπορεί να ηταν και γυναίκα η δημοσιογράφος, δεν θυμάμαι. Αυτο που ειδα εγώ είναι ότι όταν σοβάρεψε και θυμωσε, δεν έχασε την ψυχραιμία του, ο λόγος του θα μπορούσες να πεις έβγαζε φωτιά και μονο που δεν το έδειρε με λόγια τον δημοσιογράφο και αυτο δείχνει κάτι σε ένα πολιτικό. Αυτο που μάρεσε στον λόγω αυτού του προέδρου ήταν ότι αυτά που λέει βγάζουν απλό νόημα. Ουτε τρελές αναλύσεις ουτε περίτεχνα κολπάκια να λέμε μαλακίες. Ίσως να μην υλοποιούνται αλλά δεν μοιάζουν με αστεϊσμοί σαν του ΚΚΕ.

Ο Καρατζαφέρης μπορώ να πω είχε την σοβαρότερη παρουσία. Σϊγουρα κάπου κρύφτηκε, σίγουρα κάπου ήταν ένας ακομη πολιτικός αλλά το σίγουρο είναι οτι αυτός ο άνθρωπος ξέρει που πάνε τα τέσσερα ανεξαρτήτως αν συμφωνείς μαζί του. Εγώ τον βλέπω να τους πατάει όλους αν συνεχίσει έτσι. Δυστυχώς στην Ελλάδα ξεχνάμε πάντως αυτά που έλεγε. Όπως ξεχνάμε και τι έλεγαν και οι άλλοι.

Τώρα για τους δυο και καλά μεγάλους. Μετά τον Τσίπρα ήταν οι χειρότεροι. Δύο κόμματα εξουσίας που υποτίθεται θα κυβερνήσουν δεν έκαναν μια αναφορά στο συνολό τους ως πιθανή κυβέρνηση αλλά μονο ΘΑ και έκανα, και ένα ατελείωτο ΕΓΩ. Δεν θα αναφερθώ στο γεγονός ότι ο Παπανδρέου δεν μπορεί να μιλήσει. Θα αναφερθώ όμως στο γεγονός ότι ο Καραμανλής τα έχει πάρει πραγματικά, σε σημείο που για μένα χάνει και το όριο και ειναι λες και μιλάει το παράπωνο. ΟΚ μπορεί να έχει δίκιο, σίγουρα ένας γνωστός θα πει οτι 200% έχει δικιο, αλλά σόρρυ κιολας αρχηγέ αλλά δεν έχει γινει ενα λαθος, δεν έχουν γινει δυο λαθη, ουτε κανε πέντε, και το κυριότερο δεν ήταν λαθάκια. Συνεπώς όσο πόλεμο και να σου κάνουν, ε δεν ειναι οτι ειναι και άδικως ασχέτως οτι σίγουρα γινεται για λάθος λόγους.

Πάντως σοβαρά αν μπορούσε ο Καραμανλής να πεταχτεί στον αέρα και να λιώσει τον Παπανδρέου με μια κίνηση βγαλμένη από Beat ‘Em Up θα το έκανε.

Ανέκδοτο

Ένα φτωχό παιδάκι στέλνει γράμμα στον Αγ. Βασίλη. Στα ΕΛΤΑ όμως ανοίγουν το γράμμα και διαβάζουν:
- Είμαστε πολύ φτωχοί. Δεν έχουμε να φάμε και τα ρούχα μας είναι παλιά. Σε παρακαλώ στείλε μας 1.000.000 δρχ. να περάσουμε καλά Χριστούγεννα.
Συγκινημένοι οι υπάλληλοι κάνουν έρανο, μαζεύουν 500.000δρχ. και τις στέλνουν στη διεύθυνση του φτωχού παιδιού...
Την επόμενη χρονιά ξανά το παιδί γράφει γράμμα, το ανοίγουν ξανά και διαβάζουν:
- Αγ. Βασίλη για τα χρήματα που έστειλες πέρυσι. Αν μου στείλεις και φέτος, σε παρακαλώ να μου τα στείλεις σε τραπεζική επιταγή γιατί οι κλέφτες στα ΕΛΤΑ μου έφαγαν 500.000 δρχ.

Παιδεία 1969 - 2009

Νομιζω τα λέει όλα!

Olympic Airways

Κάποιος καθόταν στο μπαρ του αεροδρομίου της Ατλάντα, όπου πρόσεξε μια πανέμορφη γυναίκα να κάθεται δίπλα του. Σκέφτηκε "Πω πω, κουκλάρα, πρέπει να είναι αεροσυνοδός. Αλλά σε ποια εταιρία;"
Ελπίζοντας να σπάσει τον πάγο, σκύβει στο πλάι και ψιθυρίζει το σλόγκαν της Delta:
- Love to fly and it shows?
Εκείνη τον κάρφωσε με ένα παραξενεμένο βλέμμα, οπότε αυτός σκέφτεται:
"Σκατά, δεν δουλεύει για τη Delta". Λίγο αργότερα, θυμήθηκε ένα άλλο σλόγκαν:
- Something special in the air?
Εκείνη τον κοίταξε με το ίδιο παραξενεμένο βλέμμα, οπότε αυτός ξέγραψε και την American Airlines. Αμέσως μετά δοκίμασε το σλόγκαν της United:
- I would really love to fly your friendly skies?
Αυτή τη φορά η γυναίκα γύρισε και του απάντησε:
- What the fuck do you want?
Αυτός χαμογέλασε, και κάθισε κανονικά στην καρέκλα του και είπε...
- Aaaa, Olympic Airways...

Heavy – The story of Metal

Ενα καταπληκτικο documentary για την γέννηση της Μεταλ σε τέσσερα 45 λεπτα.

Αναφέρει πως ακριβώς ξεκίνησε η σκηνή, πως και από ποιόν πρωτοχρησιμοποιήθηκε η λέξη Heavy για να περιγράψει την μουσική. Αναφέρει πως και γιατί ξεκίνησε το γνωστό μεταλ look στο ντύσιμο και το πιο αστείο ειναι ότι δείχνει το ίδιο συγκρότημα πριν την καθιέρωση με κάτι τρελό χύπικα.

Γενικά εκτεταμένο και πολύ ψαγμένο.

Βέβαια για κάποιο λόγο από όλα αυτά το documentary απουσιάζει η epic σκηνή και ειδικά οι Manowar σαν κατεμέ οι πιο χαρακτηριστικοί εκπρόσωποι της σκηνής. Όσο θεική μουσική παίζουν τόσο για μια ακόμη φορά γκαραγκιοζεύουν και θεωρουν τους ευατούς πολύ μεταλ για να βγουν να μιλήσουν για το θέμα.

Κλασσική φιγούρα στην ταινία, ο Din Schneider των Twisted Sister που πραγματικά με τρομερό πάθος μιλάει για τα σκηνικά με την PMRC και το πως τελικά μονο διαφήμιση κατάφεραν να κάνουν στην μουσική. Τέλος έχει συνέντευξη και αναφορά στον Marilyn Manson που σαν μουσική δεν μαρέσει καθόλου, αλλά σαν άνθρωπος έχει να πει κάτι πολλά και εύγε. Μετά το μακελείο στο Collumbine που αμέσως τον είχαν κατηγορήσει, τον είχαν ρωτήσει τι θα έλεγες στα παιδιά και ήταν ο μόνος που ειχε πει ότι δεν θα έλεγα τίποτα, αλλα ΘΑ ΑΚΟΥΓΑ.

Επίσης λέει μέσα αυτό που όλοι μεταλ λάτρες ξέρουν και αισθάνονται μια ζωή.

Ότι η μουσικοί, οι οργανοπαίχτες τους, οι οπαδοί μια ζωή έχουν υποτιμηθεί από την ανωτερότητα των εκπροσώπων των άλλων mainstream μουσικών, εως όταν χρειαστεί έχουν φάει τα μουτρά της από την ποιότητα των εκπροσωπών της όπως πχ του Din Schneider που απλά πήγε στο χύμα και ισοπέδωσε όλους εκεί τους ηθικά καθαρους concerned γονείς και ειδικά την γυναίκα του Gore.

Στο τέλος σε ένα πλάνο από μια ξεκάρφωτη συναυλία φαίνεται και ο τυπάκος που έχει κάνει την σειρά των documentary Metal, Α Headbungers journey και Global Metal.

Αυτό που δεν ήξερα με τίποτα, ειναι ότι ο Arnold Swarchenegger ειχε για campain theme το we are not gonna take it!

Και θα συμφωνήσω στο τέλος με τον κύριο που απλά λέει.

I think heavy metal music has the most passionate, loyal funbase of any kind of music.

W.I.F.E.

19 Σεπτεμβρίου 2009

image

Infected Mushroom και Astral Projection ειναι πατέντες Psy Trance από την εποχή που μεσουρανούσε.

Όμως η αφίσα δεν έχει ουτε όνομα ούτε τιποτα. Μονο ένα τηλέφωνο για να μάθουμε και τι άλλο θα έχει. Και 30 ευρώπουλα ειναι λίγο πολλά.

Πολιτική Ανάλυση

Έχει ενδιαφέρον αν και λίγο φαινεται κομματικο προσκύμενο ονόματα δεν λέμε.

Τα εκλογικά συστήματα κινούνται ανάμεσα σε δύο αρχές. Η μία είναι της αναλογικότητας, όπως ισχύει στην Ιταλία. Υπέρτατο αγαθό η πλήρη αντιστοιχία ανάμεσα στις ψήφους που λαμβάνει ένα κόμμα και στους βουλευτές που εκλέγει.
Η δεύτερη αρχή είναι της σταθερότητας. Αρχή κυρίαρχη στο βρετανικό εκλογικό σύστημα. Σε αυτή την περίπτωση το ενδιαφέρον δεν βρίσκεται στις εισροές ψήφων του πολιτικού συστήματος, αλλά στη λειτουργία του με τρόπο που να διασφαλίζει την επάρκεια σε δημόσιες δεσμευτικές αποφάσεις. Το σχετικά καλύτερο πολιτικό σύστημα είναι αυτό που ...
συνδέει και τις δύο αρχές. Αναλογικότητα ψήφων και σταθερότητα στην παραγωγή της πολιτικής. Κάτι τέτοιο υπάρχει όταν είναι παρούσα μια δημοκρατική κουλτούρα συναίνεσης και συνεργασίας ανάμεσα σε αντιδεξιές πολιτικές δυνάμεις με διαφορετικές ιδεολογικές αποχρώσεις.
Σε αυτή την περίπτωση μπορεί να υπάρξει μια συμφωνία πάνω σε επείγοντα ζητήματα ανακούφισης των εργαζομένων, ανάπτυξης της χώρας, προάσπισης του εθνικού συμφέροντος.
Η στάση της αριστεράς κάνει την αυτοδυναμία αναγκαία
Ο ισχύον νόμος έχει ενισχύσει την αναλογικότητα και αυξήσει τις απαιτήσεις προκειμένου να υπάρξει σταθερότητα. Με άλλα λόγια κινείται σε ένα βαθμό σε μια κατεύθυνση που απαιτεί τη συνεργασία ανάμεσα σε δυνάμεις που κινούνται στον ίδιο πολιτικό αστερισμό. Είτε από τη κεντροδεξιά προς τα δεξιά, είτε από την κεντροαριστερά προς την αριστερά. Υπό ορισμένες συνθήκες την απαιτεί και σε ένα βαθμό την προτρέπει.Όμως, οι ελληνικές πολιτικές δυνάμεις, ιδιαίτερα τα μικρότερα κόμματα δεν κινούνται σε μια τέτοια κατεύθυνση συνεργασίας.Ιδιαίτερα η ελληνική αριστερά (Συνασπισμός και ΚΚΕ) θεωρεί τη συνεργασία με ένα σοσιαλδημοκρατικό – σοσιαλρεφορμιστικό κόμμα όπως είναι το ΠΑΣΟΚ ως έγκλημα. Και αυτό σε αντίθεση με τη συνεργασία που πραγματοποίησε με την Δεξιά το 1989 σε συνθήκες που οι ανάγκες της χώρας για συνεργασία της αριστεράς με άλλα κόμματα ήταν πολλαπλά υποδεέστερες των σημερινών αναγκών, να μην πω άχρηστες. Σε κάθε περίπτωση, επειδή η αριστερά υπέφερε από το αστικό κράτος δείχνει έναν φόβο να αναλάβει κυβερνητικές ευθύνες στα πλαίσιά της αστικής δημοκρατίας. Δείχνει ως να ανησυχεί ότι θα βρωμήσει αν ανακατευτεί με τα πίτουρα της διακυβέρνησης και ότι θα την φάνε οι κότες. Με αυτό τον τρόπο η αριστερά στηρίζει στην πράξη αυτό που καταγγέλλει στα λόγια, τον δικομματισμό. Δεν προσφέρει καμία εναλλακτική πρόταση διακυβέρνησης. Ζει με τον απόηχο του 1989. Το ένα της τμήμα, ο ΣΥΝ, πιστεύει (κάνοντας ουσιαστικό λάθος), ότι οι εκλογές γίνονται για να αναδειχτεί αντιπολίτευση. Το άλλο της, για να «συσσωρεύσει δυνάμεις για την μεγάλη αντεπίθεση». Με άλλα λόγια, η αριστερά δεν θέλει να κυβερνήσει και κατά συνέπεια ωθεί τον κοινό νου του καθημερινού πολίτη να ψηφήσει ανάμεσα σε εκείνα τα κόμματα που εν δυνάμει μπορούν και σίγουρα θέλουν να κυβερνήσουν. Μάλιστα, η αριστερά κάνει το λάθος να θεωρεί ότι αφού τόσο η ΝΔ όσο και το ΠΑΣΟΚ θέλουν να κυβερνήσουν, ως την απόδειξη ότι διαθέτουν το ίδιο κυβερνητικό πρόγραμμα. Όμως, η θέληση ενός κόμματος να κυβερνήσει δεν αποδεικνύει από μόνη της κάποια σύμπτωση απόψεων με ένα άλλο κόμμα που ήδη κυβερνά.Στη βάση της άνω λογικής, το μεν ΚΚΕ πιστεύει ότι πρέπει να σπρώξει τη χώρα σε αδύνατες κυβερνήσεις, αν είναι δυνατό σε ακυβερνησία. Από την ακυβερνησία, όμως, όταν δεν υπάρχει «επαναστατική κατάσταση», ο μόνος κερδισμένος θα είναι οι δυνάμεις της διαπλοκής. Αυτές που έσπρωξαν τον Καραμανλή να κάνει τώρα τις εκλογές προκειμένου να ελεγχθεί η ΝΔ από ανθρώπους κλειδιά για αυτές,, αλλά και να είναι ο Γ.Παπανδρέου όσο το δυνατό πιο αδύνατος. Το γεγονός αυτό διαφεύγει, από ασχετοσύνη ή σκόπιμα δεν ενδιαφέρει εδώ, της ηγεσίας του ΚΚΕ. Διότι όσο ισχυρότερα είναι τα οικονομικά συμφέροντα σε βάρος της πολιτικής, ακόμα και της μη επαναστατικής, τόσο πιο αδιαμεσολάβητα και άμεσα μπορούν να σπρώξουν τα συμφέροντά τους. Αυτό ακριβώς έγινε και το 1989.
Από την πλευρά του ο ΣΥΡιΖΑ και ο Συνασπισμός θεωρούν ότι βρίσκονται σε καλό δρόμο όταν αντιτίθονται σε κάθε συνεργασία με το ΠΑΣΟΚ. Επικαλούνται δε τις επιτυχίες του «κόμματος της Αριστεράς» (Die Linke) στη Γερμανία. Μόνο που αφαιρούν την ουσία της πολιτικής που ακολουθεί αυτό το κόμμα. Το κόμμα των Γκύζι και Λαφονταίιν παρουσίασε μεγάλα κέρδη για δύο λόγους που αλληλοσυνδέονται. Αφενός διότι η SPD συμμετέχει στη συγκυβέρνηση με τη δεξιά, και κατά συνέπεια τιμωρείται από τα λαϊκά στρώματα για κάθε λανθασμένο και κακό συμβιβασμό (διότι υπάρχουν καλοί και γόνιμοι συμβιβασμοί). Αφετέρου, διότι οι ψηφοφόροι διακρίνουν μια εναλλακτική κυβερνητική δυνατότητα, αυτή της συγκυβέρνησης των μη δεξιών κομμάτων.
Εξάλλου υπάρχουν ήδη τρεις κυβερνήσεις συγκυβέρνησης σε κρατίδιο της Γερμανίας. Στη Γερμανία, σε πλήρη αντιστροφή προς την ελληνική παραδοσιακή αριστερά, το κόμμα της Linke όχι μόνο δεν φοβάται να συμμετάσχει σε κυβέρνηση, αλλά κάνει σταθερή κριτική στην SPD που αποφεύγει αυτή τη συγκυβέρνηση μαζί του σε παγγερμανικό επίπεδο. Το κέρδη του, δηλαδή, οφείλονται στην ακριβώς αντίστροφη πολιτική, στάση και νοοτροπία εκείνης του Συνασπισμού και του ΚΚΕ. Με βάση την θέση ότι η χώρα σε περίοδο κρίσης έχει ανάγκη ισχυρής κυβέρνησης που να μπορεί να αντιστέκεται στις πολιτικές μονόπλευρης λιτότητας είναι φανερό ότι χρειάζονται ισχυρές προοδευτικές κυβερνήσεις. Και εφόσον η παραδοσιακή αριστερά τις αρνείται ως ο διάβολος το λιβάνι, είναι φυσικό ο κατά τον Γκράμσι κοινός νους να στραφεί όχι απλά στο ΠΑΣΟΚ, προκειμένου να υπάρξει μια διαφορετική κυβέρνηση (και όχι αντιπολίτευση) προς την ΝΔ, αλλά να επιδιώξει να δώσει σταθερότητα σε αυτή την κυβέρνηση. Και υπό αυτές τις συνθήκες η σταθερότητα προκειμένου να συνδυαστεί με μια σε ένα βαθμό αναλογικότητα σημαίνει ότι ο Κοινός Νους θα δώσει στο ΠΑΣΟΚ αυτοδυναμία.
Αυτή θα είναι προϊόν της άρνησης της αριστεράς να συνεργαστεί. Η αυτοδυναμία του ΠΑΣΟΚ δεν σημαίνει λευκό χαρτί για να κάνει ότι θέλει, ούτε, πολύ λιγότερο, απαλλαγή του από την υποχρέωση να οργανώσει τις ευρύτερες δυνατές συνεργασίες και μέτωπο σε φιλολαϊκή κατεύθυνση. Αν αυτό δεν γίνει οι μέρες του θα είναι μετρημένες.
Τα εθνικά συμφέροντα απαιτούν σταθερή κυβέρνηση από την πρώτη Κυριακή
Η ανάλυση των προκλήσεων της Άγκυρας τις τελευταίες δεκαετίες οδηγεί σε ένα και μόνο συμπέρασμα: οπότε η Ελλάδα περνά περίοδο αδυναμίας, πολιτικού κενού ή και πολιτικής κρίσης, τότε η Τουρκία επιδιώκει να καταλάβει θέσεις και δικαιώματα σε βάρος της Ελλάδας. Έτσι έκανε με την Κύπρο.
Το ίδιο έγινε και με την πρόκληση στα Ίμια που έγινε σε μια φάση μεταβατικότητας για τις κυβερνήσεις της χώρας. Είναι φανερό, ότι η παρατεταμένη περίοδο πολιτικής κρίσης στην Ελλάδα σε συνδυασμό με την οικονομική κάμψη δημιουργεί σκηνικό «κατάλληλο» για τουρκικές προκλήσεις. Προκλήσεις που ορισμένες απ’ αυτές έχουν καταγραφεί τους τελευταίους μήνες και δυστυχώς, μάλιστα, έχουν μείνει αναπάντητες.
Η αδυναμία που παρουσιάζει η χώρα, η πολύπλευρη κρίση και η αποδιοργάνωσή της, δημιουργούν ευνοϊκές συνθήκες για την Τουρκία να προωθήσει στοιχεία από την γενικότερη στρατηγική της, να διχοτομήσει το Αιγαίο. Σε περίπτωση που η Ελλάδα δεν αποκτήσει κυβέρνηση με τις επόμενες εκλογές, αλλά χρειαστούν αλλεπάλληλες εκλογικές διαδικασίες χωρίς να υπάρχει πολιτική υπεύθυνη κυβέρνηση, τότε μπορεί να δημιουργηθούν νέα ρήγματα στα εθνικά συμφέροντα.Τα τυχόν σχέδια της Τουρκίας θα διευκολυνθούν εφόσον δεν εκλεγεί στις επόμενες εκλογές αυτοδύναμη κυβέρνηση.
Σε αυτή την περίπτωση θα υπάρξει στην Ελλάδα μεγάλο πολιτικό κενό το οποίο σχετικά εύκολα θα μπορέσει να αξιοποιήσει η τουρκική επιθετικότητα. Η Ελλάδα, κατά συνέπεια, δεν πρέπει να δείξει αδύνατη και λαβωμένη. Δεν πρέπει να συνεχίσει η σημερινή της εικόνα προς το χειρότερο. Πρέπει αυτή η εικόνα, αλλά και η ίδια η πραγματικότητα να ανατραπεί. Να υπάρξει άλλη κυβέρνηση, η οποία με επάρκεια δυνάμεων θα αντισταθεί σε πιέσεις και θα ανατρέψει προς το θετικό καταστάσεις.Δεν είμαι οπαδός της αυτοδυναμίας για την αυτοδυναμία. Ούτε εγγυώμαι ότι κάθε στοιχειό αυτής της αυτοδυναμίας θα «διασφαλίζει» τις δικές μου αντιλήψεις για την πολιτική. Αλλά σίγουρα η Ελλάδα χρειάζεται μια αλλαγή της πολιτικής της. Αλλαγή που θα επέλθει χωρίς κενά λόγω εκλογικών περιπετειών. Δηλαδή, με αυτοδυναμία στη βουλή, και συνεργασίες – συμπράξεις στην συνολική πολιτική σκηνή.
ΣΕΝΑΡΙΑ ΥΠΟΚΡΙΣΙΑΣ
Ο Καρατζαφέρης, που είναι «συγκάτοικος με τη ΝΔ», δηλώνει, σε εκπομπή καναλιού της διαπλοκής, ότι «οι Αμερικανοί θέλουν Παπανδρέου και Καραμανλή να συγκυβερνήσουν». Οι δε του καναλιού που τα αφεντικά του επιδιώκουν μια τέτοια συγκυβέρνηση, δηλώνουν «έκπληκτοι» από την «πρωτοτυπία» και «την ορθότητα της πολιτικής σκέψης» του πρώτου. Η υποκρισία ως συγκάτοικος των σεναρίων πλασαρισμένα από εκείνους που τα στήνουν.
* Ο Νίκος Κοτζιάς είναι πρόεδρος του ΙΣΤΑΜΕ Ανδρέας Παπανδρέου

Πηγή

Dilbert

Πηγή

Συγκλονιστικές φωτογραφίες

http://gigapica.geenstijl.nl/2009/05/mooi_milieu.html

Avatar

Η νεα αναμονή στην ζωή μου

Microsoft Translator Bot

Για όσους χρησιμοποιούν το MSN σήμερα ανακάλυψα την υπαρξη ενός bot που μεταφράζει λέξεις και εκφράσεις από μια γλώσσα σε μια άλλη.

Απλά προσθέστε το mtbot@hotmail.com στο Windows Live Messenger σας

Δυστυχώς όπως και το Microsoft Translator δεν υποστηρίζει ακόμα τα Ελληνικά όπως ήδη κάνει το Google Translate

Από αρχικατάσκοπος,τώρα ψηφοσυλλέκτης;

Αυτούσιο το σχόλιο του κ. Καρζή οσον αφορά την ένταξη του κ. Ιωάννη Κοράντης (πρώην επικεφαλής ΕΥΠ) στο ψηφοδέλτιο του ΛΑΟΣ. Τα σχόλια μου περισσεύουν καθώς ο κ. Καρζής στον λόγω του ειναι εξαιρετικά ευστοχως και δεν αφήνει περιθώρια παρερμηνείας

Πρώτα ήταν ο Ψινάκης. Αυτή η απίθανη υποψηφιότητα με το ΛαόΣ, που αρέσει και στον Καρατζαφέρη με τον τόνο στη λήγουσα. Αντί για την εκκεντρικότητα, ήρθε μια εντελώς αδιανόητη υποψηφιότητα. Ο κ. Καρατζαφέρης ανακοίνωσε χθες ότι επικεφαλής του ψηφοδελτίου Επικρατείας του κόμματός του θα είναι ο άλλοτε διπλωμάτης Ιωάννης Κοραντής.

Ο κ. Κοραντής, πρόσφατα, μέχρι πολύ πρόσφατα, δεν πάνε ούτε δυο μήνες από τις 13 Ιουλίου που του ζητήθηκε η παραίτηση, ήταν επικεφαλής της ΕΥΠ. Όχι για λίγο. Για πέντε ολόκληρα χρόνια – αν και η διάρκεια δεν κάνει διαφορά.

Την επομένη της παραίτησης έδωσε συνέντευξη στα Νέα, όπου εξέφραζε την πικρία του και κατηγορούσε τον προϊστάμενο υπουργό του – ασυνήθιστο, θα πείτε, ένας αρχηγός μυστικών υπηρεσιών να διαπληκτίζεται την επομένη της αποχώρησής του δημόσια δια του τύπου με την πολιτική ηγεσία της χώρας – αλλά ας το προσπεράσουμε κι αυτό γιατί Ελλάδα είναι κι είμαστε εθισμένοι στις απιθανότητες.

Αλλά δύο μήνες μετά υποψήφιος; Πρώτα από όλα υπάρχει ένα θεσμικό παράδοξο. Επιτρέπεται ένας διοικητής της ΕΥΠ να μετατρέπεται σε χρόνο μηδέν σε κομματικό στέλεχος; Επιτρέπεται να εμπλέκεται με τόσο νωπή τη θητεία του στα απόρρητα των απορρήτων στο κομματικό παιχνίδι, με τους πολιτικούς διαπληκτισμούς, τις προσωπικές αντιπαλότητες και όσα άλλα το συνοδεύουν;

Εδώ στον ιδιωτικό τομέα, στελέχη δεσμεύονται με συμβόλαια να περάσουν ένα διάστημα εκτός ανταγωνισμού όταν αποχωρούν από τη θέση τους. Στις Ηνωμένες Πολιτείες, τη χώρα που περισσότερο από οπουδήποτε αλλού λειτουργούν οι δίαυλοι ανάμεσα στη δημόσια ζωή, τα δημόσια αξιώματα και στην επαγγελματική απασχόληση στο ιδιωτικό επιχειρείν, και πάλι υπάρχουν όροι, ρυθμίσεις, περιθώρια κατά τα οποία όσοι άσκησαν δημόσιο λειτούργημα δεν μπορούν να προσληφθούν σε θέση όπου θα μπορούσαν να αξιοποιήσουν αυτή τους την εμπειρία και τις σχέσεις, τις επαφές που απέκτησαν μέσα από αυτήν για ένα συγκεκριμένο χρονικό διάστημα. Και δεν μιλάμε βέβαια για τη CIA, ούτε το FBI.

Εντάξει, δεν έχει προβλεφθεί. Μπορώ να το καταλάβω. Κανείς δεν φαντάστηκε, κανείς δεν σκέφθηκε, κανείς δεν διανοήθηκε ότι θα μπορούσε ποτέ ένας άνθρωπος που η χώρα τον τίμησε αναθέτοντάς του ένα τόσο κρίσιμο τομέα, που απαιτεί εντελώς ξεχωριστή προσωπικότητα για να υπηρετηθεί, θα μπορούσε την επαύριο να αναζητήσει κομματική στέγη και εκλογική ανάδειξη.

Εντάξει, οι άλλοι δεν το σκέφθηκαν. Ο ίδιος; Δήλωσε ότι προσέρχεται στην πολιτική με 35 χρόνια πείρας στη διπλωματία (σύμφωνοι εδώ...) και την πρόσθετη εμπειρία από τη θητεία του στην ΕΥΠ. Μα αυτή τελείωσε πριν από 55 μέρες. Ας πούμε πως δεν θα το κάνει ποτέ. Αλλά ποιός θα πείσει τους άλλους, αν υπάρξει κάποια στιγμή ένα χτύπημα κάτω από τη μέση, με το οποίο ο κ. Κοραντής (παίρνω το άριστο σενάριο) δεν θα έχει καμμία σχέση... - ποιός θα πείσει τους άλλους ότι δεν προέρχεται από την εμπειρία του στην Κατεχάκη.

Το πρόσωπο επέλεξαν ο κ. Καραμανλής και ο κ. Παυλόπουλος – ας είχαν τότε τη στερνή τους γνώση. Ο κ. Καρατζαφέρης τον ενέταξε στα ψηφοδέλτια – δεν τον αδικώ διόλου, κάνει τη δουλειά του και την κάνει επιτυχώς. Το κράτος, όμως, που δεν είναι ούτε ο υπουργός, ούτε καν ο Πρωθυπουργός, το κράτος τού έδωσε τη δυνατότητα να γνωρίζει πάρα πολλά, ό,τι πιο απόρρητο ως πληροφορία έχει στην κατοχή του.

Ίσως δεν είναι νόμος, αλλά φαντάζομαι ότι αποτελεί άρρητη συνθήκη πως τέτοια γνώση δεν είναι θεμιτό να μεταγγίζεται στο οπλοστάσιο ενός κόμματος ή ακόμη και ενός υποψηφίου.

Ακόμη και χωρίς νομική δέσμευση, υπάρχει μια στοιχειώδης ηθική ευθύνη εκείνων που η χώρα τιμά με την απεριόριστη εμπιστοσύνη της. Απέναντι σε αυτή την ευθύνη, η αστραπιαία εμπλοκή στην πολιτική συνιστά προσβολή. Γι΄αυτό η υποψηφιότητα του κ. Κοραντή είναι εντελώς αδιανόητη.

Πηγή

Greeklish και Ελληνική γλώσσα

Όλο και περισσότεροι μαθητές χρησιμοποιούν σε καθημερινή βάση τα «Greeklish», δηλαδή τα ελληνικά γραμμένα με λατινικούς χαρακτήρες, για να επικοινωνούν με τους συνομηλίκους τους. Αν και το εν λόγω γεγονός είναι γνωστό εδώ και χρόνια, μια νέα έρευνα υποστηρίζει ότι αυτή η συνήθεια «σκοτώνει» την ικανότητα των Ελλήνων μαθητών να γράφουν... σωστά στα ελληνικά!
Σύμφωνα με έρευνα που διενήργησε το Παιδαγωγικό Τμήμα Νηπιαγωγών του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας σε μαθητές γυμνασίων και λυκείων της Κοζάνης, το 64,3% των Ελλήνων φιλολόγων έχουν συναντήσει λέξεις γραμμένες σε greeklish, μέσα σε κείμενα των μαθητών τους που τους είχαν παραδοθεί προς διόρθωση.
Οι συνέπειες της συνήθειας των «Greeklish», ωστόσο, δεν περιορίζονται σε απλές αναφορές στις μαθητικές εκθέσεις, αλλά έχουν άμεσο αποτέλεσμα στις «ορθογραφικές ικανότητες» των Ελλήνων μαθητών. Παράλειψη τονισμού των λέξεων ή σημείων στίξης, χρήση λατινικών σημείων στίξης (κυρίως ερωτηματικών), συνδυασμός ελληνικών και λατινικών γραμμάτων στις λέξεις, ορθογραφικά λάθη (π.χ. ο αντί για ω), φωνητικά λάθη (π.χ. κς αντί για ξ) και σύντμηση λέξεων (π.χ. τεσπα αντί τέλος πάντων, τπτ αντί για τίποτα, δλδ αντί για δηλαδή, κ.ά.) είναι μόνο μερικά από τα «προβλήματα» που τα Greeklish έχουν προκαλέσει στους Έλληνες μαθητές.
Πόσο διαδεδομένα είναι, όμως, τα Greeklish; Πολύ περισσότερο απ’ ό,τι φανταζόμασταν, όπως προκύπτει από την έρευνα του Παιδαγωγικού Τμήματος. Συγκεκριμένα, Greeklish χρησιμοποιεί το 77,4% των μαθητών, ενώ 19% των μαθητών της Α' και το 51,6% της Β' τάξης του Γυμνασίου ανέφερε ότι τα χρησιμοποιεί τουλάχιστον δύο χρόνια.
Σε ό,τι αφορά δε την ερώτηση «πού ακριβώς χρησιμοποιούνται τα Greeklish;» η απάντηση ήταν εξίσου αναπάντεχη: Τα παιδιά απάντησαν ότι εκτός από τα αναμενόμενα μέσα, δηλαδή τα κινητά τηλέφωνα, το ηλεκτρονικό ταχυδρομείο και διάφορα φόρουμ του διαδικτύου, τα Greeklish χρησιμοποιούνται και σε χειρόγραφα, όπως προσωπικές σημειώσεις και σημειώματα. Πού οφείλεται η προτίμηση στα Greeklish; «Πρόκειται για τακτική που οφείλεται σε συνήθεια», απάντησε το 83,9%, «το κάνουμε για εξοικονόμηση χρόνου» απάντησε το 75,8%, «είναι απλώς βολικό» πιστεύει το 71,4%, ενώ το 38,7% το επιλέγει «για την αποφυγή ορθογραφικών λαθών». Τέλος, ένα 33,9% επιλέγει τα Greeklish «λόγω μόδας».
Από την άλλη πλευρά το 64,3% των φιλολόγων θεωρεί τα «Greeklish» απειλή για την ελληνική γλώσσα, ενώ 53,6% έχει παρατηρήσει αύξηση των ορθογραφικών λαθών σε μαθητές που παλαιότερα παρουσίαζαν καλύτερες επιδόσεις.

Πηγή

Σαν χρηστης των υπολογιστών από το 89 συμφωνώ 100% παρόλο που κάποτε διαφωνούσε ως ενας μαθητής που αντιπαθούσε θανάσιμα την έκθεση. Από προσωπική εμπειρία ξέρω οτι με τους υπολογιστές έχω ξεχάσει να γράφω, και ειχα ξεχάσει σε ενα τραγικό βαθμό να χρησιμοποιώ την ελληνική γλώσσα. Ήρθε ομως το πλήρωμα του χρόνου που λέγεται www.adslgr.com το οποίο το 2002 απαίτησε να γράφουν όλοι ελληνικά μετά από μια διαβούλευση που έγινε. Προσωπικά το θεωρώ κομβικο σημείο στην ζωή μου αυτή την εξαναγκασμένη μεταστροφή, τόσο που αν και παραμένω σοβαρά ανορθόγραφως και κακως χειριστής του ελληνικού λόγου(απόδειξη τα ποστ μου), με ενοχλεί πάρα πολύ οταν μου μιλάνε με greeklish.

Για να κάνω ομως και το δικηγόρο του διαβόλου τα greeklish ήταν μονόδρομος πριν την ευρεία διάδοση του Unicode που ήρθε κάπου μετά το 2000. Μέχρι τότε αν ηθελες κάποιος να διαβάσει τις έγραψες, έπρεπε να ειναι σε greeklish ειδικά στα e-Mail και ICQ που μεσουρανούσαν τότε.

Χαμηλό Βαρομετρικό

Ήταν η απάντηση ενός φίλου οταν σημερα μεσω μσν του λέω ότι έχω τρελό πονοκέφαλο. Και δεν νομίζω ότι απείχε τελικά πολύ από την πραγματικότητα.

Κάπου το μεσημέρι αρχίζω να βλέπω θολά. Αστειευόμενος έλεγα δεν κάνει focus το εργαλείο και εν μέρη δεν πολύ έβλεπα τι έκανα. Στο τέλος ουτε μπορούσα να αντιληφθώ τι μου εξηγούσαν άλλοι και απορώ μέχρι εκείνη την ώρα τι του έλεγα.

Γυρισα σπίτι όπου ειχα τον τρελό πονοκέφαλο και μετά τσέκαρα και θερμοκρασία που ηταν 38, γιατι εγώ δεν γινεται να μην αρρωστήσω χωρίς πυρετό. Ψάχνω καμια ασπιρήνη κανά ντεπόν αλλά είχαν λείξει και μαζί με αυτά πέταξα και άλλα πολλά φάρμακα. Τελικά πήρα ενα Seractil, ένα αντιφλεγμωνώδες που μου ειχε δόσει τελευταια φορά που ψηνόμουν στα 39+, γιατι οταν πήγε να μου γράψει κάτι άλλα γνωστά αντιπυρετικά του εξηγήσα οτι αυτά ούτε που με γαργαλάνε. Πλάκα πλάκα τρομερό φάρμακο, καθώς λειτουργεί σαν υπόθετο, αν θυμάται ποτέ κανείς αυτές τις λυπητερές παιδικές εποχές.

Πήρα λοιπον το χάπι, έπεσα για υπνο και ξύπνησα στις 11. Φυσικά ειναι σχεδόν 4 τα ξημερώματα, δεν νυστάζω, δεν μπορώ να κοιμηθώ, κανείς δεν ειναι ξύπνιος και βαριεμαιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιι και δεν φαινεται να εχω πυρετό ή πονοκέφαλο. Δηλαδή μάλλον ηταν κάτι με την απότομη αλλαγή του καιρού.

Όπως ειπε λοιπον αρχικά και ο φιλος. ΧΑΜΗΛΟ ΒΑΡΟΜΕΤΡΙΚΟ.

Γιατί Οικολόγοι Πράσινοι

Εβλεπα σημερα την συνέντευξη τυπου στην ΔΕΘ των Οικολόγων Πράσινων. Δεν το είχα κανονισει έτυχε γιατι ήμουν κομμάτια και άρρωστος.

Πρώτη βασική διαφοροποιήση ήταν ότι δεν έκανα κατευθείαν ζάπινγκ. Είχαν ενδιαφέρον αυτά που λέγαν οι άνθρωποι ίσως γιατι δεν έλεγαν χαζομάρες, ίσως γιατι δεν ειχαν μια αύρα αποστασιοποιήσεις από όλα τα προβλήματα του τόπου παρόλο πο δεν τα είχαν προκαλέσει οι ίδιοι.

Επίσης ηταν 5-6 άτομα, δυστυχώς μερικοί με κακιά διάθρωση της Ελληνικής, που ομως ειχαν μια συνέπεια στο τι έλεγαν μεταξύ τους. Ξέραν τι ήθελαν, ξέραν ποιος ήταν ο στόχός τους και φυσικά ο καθένας δεν έκρυβε και κάποιες διαφοροποιήσης στην προσωπική του τοποθέτηση.

Η καλύτερη αίσθηση που μου έδωσαν πάντως προήθλε από το γεγονός ότι φαινεται να αποζητουν την συνεργασία είτε έχουν την αυτοδυναμια είτε όχι. Βεβαια ευκολο να το λες όταν μόλις μπήκες στην ευρωβουλή. Ο λόγος που εκτιμώ αυτο που λένε ειναι η επιχειρηματολογία τους στο γιατι, που ουσιαστικά λέει οτι κακώς ένας θα έπρεπε να έχει τόση δυναμη, μια απόφαση δεν θα έπρεπε να ειναι κομματική και να ψηφίζεται επειδή έχει αυτοδυναμία, αλλά επειδή πάνω από 50% των εκπροσώπων του λαου συμφωνεί. Χοντρικά αυτά.

Αυτο που με προβλημάτιζει με αυτο το κόμμα ειναι, η ευρο-οικουμενικότητα που έχουν. Δηλαδή αν πχ στην Ελλάδα ένα κομμα κάνει οτι γουστάρει πανελλαδικά και με νεολαίες οι οικολόγοι φαίνονται να έχουν ένα ευρωπαικό καθολικό πλαίσιο το οποίο τώρα μπορεί να μην μας φαινεται  σημαντικό, αλλα στην μελλοντική, όχι απίθανη, πολιτική εννοποιήση της Ευρώπης αυτό τους κάνει μεγάλη δυναμη.

Δευτερο που με προβληματίζει ειναι οτι ξαφνική άνοδος τους πανευρωπαικά από κάπου χρηματοδοτείται. Τους αισθάνομαι λίγο σαν μελλοντική επένδυση με μάσκα οικολογίας.

Τρίτο και χωρίς να ειμαι σίγουρος, κάπου έχει πάρει το αυτί μου για περίεργες θέσεις στα εξωτερικά ζητήματα της χώρας.

Τα παραπάνω ειναι ενδοιασμοι που έχω. Ανησυχίες για κάποια πράγματα που δεν πολυκολάνε. Όμως έχοντας φάει σκατά από τα υπάρχοντα πολιτικά κομματα εδώ και δεκαετίες, και βλέποντας τα ευρωπαικά κράτη πόσο κράτη ειναι ε συγνώμη αλλά οι μοναδικοί που φαινεται να ειναι επιλογή εκτός των λευκών, άκυρων, και κατι εναλλακτινώ του τυπου όχι σε ΝΔ ή ΠΑΣΟΚ ειναι οι Οικολόγοι Πράσινοι.

Sign of the Molech

Ειναι η χειρονομία που κάνουν οι μεταλάδες. Την εισήγαγε στην μουσική ο Ronnie James Dio οταν τραγούδαγε για τους black sabbath.

Σε όλες τις συνεντεύξεις του εξηγεί κάτι σαν αυτο.

Dio denied that it was Satanic in any way, and said his grandmother "from the old country" taught him the sign, calling it the sign of "Molech". According to Dio the sign is for "protection and good fortune" unless it is turned and pointed at someone, "then it's a hex, and you spit."

Για τους γνωστους λόγους ομως του έχει αποδοθεί η σατανικότητα με την οποία κατεπανάληψη έχουν προσπαθεί να συνδέσουν και την Μεταλ.

Βεβαια υπάρχει σχέση δυναμης και “σατανικότητας” με αυτο το σύμβολο αλλά και το αντίθετο όπως φαίνεται στα παρακάτω δύο λινκ. Και με τον όρο σατανικότητα εδώ αναφέρομαι στην δυναμη και εξουσία.

Εδώ ειναι το link της Wikipedia

Σε αυτό το link εχει φωτογραφίες και από γνωστά άτομα που το έχουν χρησιμοποιησει.

Και ειχαμε τις κυράτσες να τρώγονται για την σατανικότητα της Μεταλ και μονο όταν τα ίδια τα άτομα που τους εξουζίαν με τα ίδια κριτήρια σχετιζόντουσαν με αυτο.

Stargate Universe

Δώστε SCI-FI στο λαό.

Ο Βασιλιάς Ο Σοφός και ο Γελωτοποιός

Ειναι ο τίτλος του βιβλίου που μόλις ολοκληρωσα. Συγγραφέας ο Σαφίκ Κεσαβζί.

Παραθέτω την περίληψη του βιβλίου

Μετά από κάποια περίεργα όνειρα, ο Βασιλιάς μιας μακρινής χώρας, ακολουθώντας τις συμβουλές του Σοφού του και του Γελωτοποιού του, αποφασίζει να συγκαλέσει τον πρώτο Μεγάλο Αγώνα των Θρησκειών. Οι διαγωνιζόμενοι είναι αθλητές υψηλών επιδόσεων· τομέας τους ο αθεϊσμός και όλες οι μεγάλες θρησκείες του κόσμου. Αναζητώντας την αιώνια Ομορφιά και την απόλυτη Σοφία, θα κάνουν τα πάντα ώστε να ξεπεράσουν τον εαυτό τους και να επικοινωνήσουν με τους άλλους κινητοποιώντας όλο τους το είναι.
Τι γίνεται, όμως, όταν συναντιούνται ένας εβραίος, ένας μουσουλμάνος, ένας ινδουϊστής, ένας βουδιστής, ένας χριστιανός και ένας άθεος;
Ποιος θα βγει νικητής από αυτή την αναμέτρηση;
Ένας υπέροχος μύθος, όπου οι θρησκείες βρίσκονται στην καρδιά μιας συναρπαστικής αφήγησης

και του συγγραφέα.

O Σαφίκ Kεσαβζί γεννήθηκε στην Kένια το 1955 και ζει στην Ελβετία. Σπούδασε κοινωνικές και πολιτικές επιστήμες, θεολογία και ιστορία των θρησκειών. Σήμερα είναι πάστορας της Eκκλησίας της Mεταρρύθμισης.
Συνέγραψε το διδακτορικό του με θέμα το έργο του Mίρσεα Eλιάντε και είναι ένας από τους εμψυχωτές του Λ’ Aρζιλιέρ, το οποίο είναι το σπίτι του διαλόγου μεταξύ των θρησκειών με έδρα τη Λοζάνη.

Το βιβλίο έχει εξαιρετική ιδέα, αν και ο τίτλος ειναι εντελώς παραπλανητικός. Ο χαρακτήρας του γελωτοποιού γιά μένα ειναι ο πραγματιστής με τεράστιες δόσης κυνισμού. Το βασιλειο που αναφέρεται ειναι ουσιαστικά μια ουτοπική φανταστική κοινωνία που δυστυχώς δεν μπορεί να ξεφύγει από το θρησκευτικό παρελθόν και παρών του συγγραφέα και ειναι τουλάχιστον μια εξελιγμένη, απελευθερωμένη αλλά κυρίως πρώην χριστιανική χώρα.

Δυστυχώς υπάρχουν και άλλα λάθη του συγγραφέα οσον αφορά το θρησκευτικό του παρών. Τελευταιος και πιο σωστός μίλησε ο εκπρόσωπος του Χριστιανισμού κάτι σαν να είχε τον τελευταιο λόγο και επίσης εγώ αισθάνθηκα σε αυτον μια ανωτερώτητα την οποία και δικαιώς κατηγορεί ο αθεος στον Χριστιανισμό. Τελευταιο σφάλμα του συγγραφέα ειναι η αναφορά στον Χριστιανισμό ως η πιο τέλεια θρησκεία έστω και αν δεν ειναι η πιο αποτελεσματική.

Εγώ από το βιβλίο ομως έμαθα πολλά και διαφορά για τις διάφορες θρησκείες του κόσμου. Το θέμα ειναι οτι χωρίς καν να τις έχεις μελετήσει ξέρεις εκ των προτέρων το μεγάλυτερο τους μειονέκτημα, κάτι που επιβεβαιώνεται όταν ακούσεις καθέναν από αυτούς να μιλάει για την θρησκεία του όπως κάνουν οι εκπρόσωποι στο βιβλίο.

Πρώττο και βασικότερο δεν θεωρώ τον Ινδουισμό και Βουδισμό θρησκείες. Σε τίποτα από όσα αναφέρεται μέσα στο βιβλίο δεν θα διαφαίνεται η θεία υπόσταση, και γιαυτο όπως και πριν πιστεύω οτι ειναι απλά Ιδεολογίες. Και γιαυτο τις θεωρώ σαφώς ανώτερες από τις τρεις μονοθειστικές θρησκείες τον οποίο το εγγενές ελάττωμα τους ειναι η στηριξη του θείου στοιχείου τους με ιστορικά στοιχεία και άλλα καλά.

Για μένα το θείο, είναι απλά μια υποκειμενική έννοια. Ειναι ελεύθερη επιλογή να αισθάνεσαι το θείο όπως ακριβώς γουστάρεις όσο γελοιο κουφό και ανυπόστατο να φαινεται στον άλλον. Η μαζοποιήση προς κάτι εννιαίο και συγκεκριμένο ειναι η πηγή του ελατώματος αλλά και δυναμης κάθε θρησκείας. Κάθε πραγματικά θρησκευόμενος θα έπρεπε αξιωματικά να παραδεχτεί ότι εφόσον αυτο το κορυφαίο δόγμα του μιλάει για αγάπη και ελευθερίες και άλλα, τότε το θειο που δεν στοιχειωθετείτε δεν μπορεί να κανονικοποιηθεί και να μαζοποιηθεί στα πλαίσια μιας θρησκείας, αναιρώντας έτσι πλήρως την και καλά αγνότητα μιας θρησκείας. Δηλαδή η ίδια η υπόσταση της και ο τρόπος λειτουργίας της ειναι και τα χάρτινα της θεμέλεια που στηρίζεται στον φόβο του κάθε ανθρώπου όσο και αν οι εκπρόσωποι της δεν θέλουν να το παραδεχτούν. Πέρα από το θειο, κάθε μια από αυτές τις θρησκείες ειναι μια ιδεολογία, γενικώς κοινή και με πρακτικές που έχουν γεννηθεί με βάση τις ανάγκες επιβιώσης της κοινωνίας τους. Μέχρι εδώ θα ήταν όλα καλα, αλλα με το που βάζουν το δική τους εννιαία αλάνθαστη ερμηνεία του θείου για να δώσουν βάση στην ιδεολογία τους, έχουν απλά χάσει το παιχνίδι και φυσικά έχουν γινει κατώτερες μιας σκέτης ιδεολογίας.

Προσωπικά δέχομαι την ερμηνεία και αποδοχή του θειου σε προσωπικό επίπεδο σαν κάτι αγνό. Η εκμετάλευση ομως αυτής της ερμηνείας, μαζοποιήση της ξεφτυλίζει την έννοια του αγνου και υποβιβάζει αυτή την ελεύθερη επιλογή να μην πω σε τι. Και φυσικά αυτο ειναι το μεγαλύτερο πάτημα κάθε άθρησκου. Και μετά βέβαια υπάρχουν και όλα τα άλλα που βασιζονται στο “κοιτα λίγο τριγυρω σου και την ιστορία” και άσε τα παραμύθια.

Μια θρησκεία ειναι παρακλάδι της ιδεολογίας, που για να αποκτήση ισχυ και κύρος δίνει θεία υπόσταση στίς θέσεις της. Το κύρος και η αποδοχή χρειάζονται για ένα και μονο λόγω, αυτόν της εξουσίας και δυναμης.Ίσως παλιά και για την αποδοχή από τον δυστυχως αγράμματο λαό για πιο αποτελεσματική διαβίωση. Γιαυτο και οι θρησκείες για μένα ειναι η χειρότερη εφεύρεση του ανθρώπου και έχει καταδυναστεύσει τα ελεύθερα πνεύματα αιώνες τώρα. Ίσως ξεκινησε με όλη την καλή διαθεση αλλά γνωρισμά του ανθρώπου ειναι να εκμεταλεύεται κάθε τι προς ώφελός του. Αντι να μορφώσουν τον λαό και να τον πείσουν απλά εκμεταλευτήκαν την αδυναμία του να κατανοησει το οικείο του χώρο και τον θάνατο. Δεν ειναι οτι δεν τους βόλεψε κιολας όλους αυτούς τους ιερείς που τόσο σφαζόντουσαν για τον ποιμνιο τους ή όπως αλλιώς λέγεται σε κάθε θρησκεία.

Στο βιβλιο μέσα έχει μια εξαιρετική έκφραση που αφορά όλους μας ανεξαρτήτως θεματολογίας θρησκειών.

Υπάρχουν τριών ειδών ψέματα. Τα μεγάλα, τα μικρά και και οι στατιστικές.

Ψηνομαι χοντρά πάντως να στέιλω επιστολή στον συγγραφέα καθώς μέσα από το βιβλιο του ζητάει τα σχόλια των αναγνωστών του. Στην επιστολή θα αναφέρω τα λάθη του, που δυστυχως αποκαλύπτουν εμπάθεια που 100% έχει κάθε θρηκευόμενος όσο και αν προσπαθεί να ξεφύγει από αυτήν. Άλλωστε πως να στηρίξεις κάτι που στο πρώτο σωστό τοποθετημένο ορθολογικό επιχείρημα πέφτει σαν χάρτινος πύργος χωρίς να βάλεις εμπάθεια. Επίσης μιας και φαινεται ανοιχτός, αν το κάνω θα του στείλω και την αποψη μου για την θρησκεία.

Ένας 100% άθρησκος. Όχι άθεος αλλά σιγουρα άθρησκος.

Demelene

Αααααααααααααααααααααααααααα

Κάποιος/α στο www.zoo.gr έχει πάρει το ψευδώνυμο. Φυλαχθείτε δεν ειμαι εγώ χαχαχαχαχα

Τι να κάνω. Υπάρχουν κανόνες στα ψευδώνυμα.

Ίσως να εμαι και εγώ αλλα δεν μπορώ με τίποτα να θυμηθώ το κωδικο ουτε καν το mail για ανάκτηση κωδικού.

Τι να κάνω τι να κάνω???

IKA

Ω τι τύχει σημερα είχα ραντεβου στο δερματολόγο στο ΙΚΑ.

Ε λοιπον δευτερη φορά πάω σημερα στον ίδιο δερματολόγο, δευτερη φορά στο πρώτο η δεύτερο ραντεβου. Δευτερη φορά ο κύριος γιατρός έρχεται 40 λεπτά μετά και όπως ακουσα το σουσουρωσω

Αυτός τέτοια ώρα έρχεται

Τι λες ρε φιλε? Σοβαρά? Και γιατι δεν βάζει τα ραντεβου πιο μετά αφου κάθε γιατρος εχει ενα ευρως ωραρίου που μπορεί να διαλέξει. Το υποθέτω γιατι δεν έχουν όλοι τις ίδιες ώρες και ας ειναι ίδια κατηγορία γιατρου.

Την ίδια ώρα ο γυναικολόγος απέναντι δεν μπορεί να παλουκωθεί στο Ιατρείο του, γνωστό και αυτο από το σούσουρο.Φυσικά κάθε ασθενής που ήρθε στην ώρα του να το ψάχνει να βρει τον γιατρό στο κτίριο.

Οι παρατηρήσεις ερωτήσεις ειναι δυο?

  1. Μπορώ να κάνω κάποια διαμαρτυρία κάπου?
  2. Τι αποδοχή από τους μεγαλύτερους ειναι αυτή στο οτι ο άλλος τους κοροιδεύει?

Μα έλεος το καραγκιοζιλίκι.

Buildings

Πιο ελαφρύ ντύσιμο

Ο ενδυματολογικός κώδικας αλλάζει για τους δημόσιους υπάλληλους και τους υπουργούς του Μπαγκλαντές. Η πρωθυπουργός της χώρας Σεΐχ Χασίνα τους ζήτησε να εγκαταλείψουν τα κοστούμια και τις γραβάτες και να φορούν κοντομάνικα, ώστε να μειωθεί η χρήση κλιματιστικών.

Η χώρα των 144 εκατομμυρίων ανθρώπων απειλείται από την κλιματική αλλαγή, λόγω του χαμηλού της υψομέτρου, ενώ παράλληλα αντιμετωπίζει σοβαρές ελλείψεις σε ηλεκτρική ενέργεια, κυρίως λόγω της οικονομικής ανάπτυξης κατά 6% το χρόνο εδώ και μια πενταετία.

Η έλλειψη είναι ιδιαίτερα έντονη κατά τους ζεστούς μήνες από Απρίλιο μέχρι Οκτώβριο, αναφέρει την Πέμπτη το Γαλλικό Πρακτορείο Ειδήσεων.

«Η πρωθυπουργός επισήμανε ότι ο κλιματισμός είναι πολυτέλεια και ότι αν φοράμε ελαφρύτερα ρούχα θα χρειαζόμαστε λιγότερο τα κλιματιστικά» δήλωσε ο υπουργός Επικοινωνιών Σίεντ Αμπντούλ Χοσαϊν. «Μας ζήτησε να αποφεύγουμε τα κοστούμια και τις γραβάτες τις ζεστές ημέρες και να φοράμε σκέτα, απλά πουκάμισα».

Μετά τις συστάσεις προς το υπουργικό συμβούλιο, ο επίσημος ενδυματολογικός κώδικας των δημοσίων υπαλλήλων άλλαξε για πρώτη φορά από το 1982.

Πηγή

Προσκυνώ. Πόσο καιρό το λέω ότι σε μια χώρα που 6 μηνες τον χρόνο κάνει ζέστη γιατι πρέπει να θεωρείται το πουκάμισο, γραβάτα, σακάκι δείγμα ευπρεπους ντυσίματος και σοβαρου επαγγελματία. Στην δουλειά έχω δει κατεπανάληψη πως μπορεί να ξεγελάσει κόσμο το καλό τέτοιο ντύσιμο. Αν δηλαδή επέτρεπες στον αντρικο πληθυσμό να φοράει σορτσάκια και κοντομάνικα, τότε

1)Σίγουρα τα κλιματιστικά θα μπορούσαν να ειναι 3 βαθμούς κάτω αρα να εξοικονομούν τόνους ενέργειας.

2)Σίγουρα θα γινόταν λιγότερη χρήση στα αυτοκίνητα αρα λιγότερη καύση και λιγότερο καυσαέριο

3)Και οι γυναίκες που ντύνονται “ελαφρά” δεν θα παραπονιόντουσαν για το κρυο.

Τι πάει να πει τζιν με 40 βαθμούς έξω? Τι πάει να πει μακρυμάνικο με 40 βαθμούς έξω?

Επειδή έχω ταξιδέψει και Χαβάη, μια χαρά οι άνθρωποι έχουν και τις δουλειές τους και τους ουρανοξύστες τους ενώ κυκλοφορούν και με σορτσάκια.

Άλλο λετσαρία, άλλο ελαφρό ντύσιμο.

Απόγορευμένη διαφήμιση του WWF (μάλλον)