λέει η μια Ελληνική παροιμία.
Οι Έλληνες έχουμε από τις καλύτερες και σοφότερες παροιμίες στον κόσμο. Για όλα υπάρχει μια και είναι σχεδόν πάντα πετυχημένη γιατί λέει ακριβώς αυτό που χρειάζεται χωρίς ανάλυση.
Το αξιοπερίεργο της ιστορίας είναι το πως σαν λαός τις έχουμε ακούσει από παιδιά, τις καταλαβαίνουμε και ξέρουμε να τις χρησιμοποιούμε αλλά σε προσωπικό αλλά και συλλογικό επίπεδο δεν έχουμε διδαχθεί τίποτα από αυτές.
Για παράδειγμα η παροιμία που με έκανε να γράψω αυτό το post.
Ο μέσος Έλληνας που είναι και ικανότατος αλλά και πανέξυπνος, σπαταλάει όλη αυτή την δυναμική βρίσκοντας και εφευρίσκοντας δικαιολογίες για να μην λύσει ένα πρόβλημα ή κάνει κάτι που πρέπει αντί να την σπαταλάει στην εκτέλεση όσων χρειάζονται ή για να βρει τουλάχιστον λύσεις.
Το μισό που λένε να δίναμε στο να σκεφτούμε πως θα μπορέσουμε να το κάνουμε, αντί στο πως δεν θα μπορέσουμε να κάνουμε τα πάντα νομίζω ο τόπος και οι άνθρωποι θα ήταν μέρα με την νύχτα.
Είναι πραγματικά εκπληκτικό πως για το οτιδήποτε ακούς σε χρόνο dt, που λένε, μια αρνητική πτυχή του γιατί να μην κάνουμε αυτό που πρέπει ή χρειάζεται εκείνη την στιγμή. Είναι τόσο καθολικό το πρόβλημα που καταντάει απλά γελοίο.
Και φυσικά αν το θέμα είναι πρόβλημα που χρειάζεται επίλυση η αντιμετώπιση, μάλλον θα αναχθεί στο επίπεδο της πυρηνικής φυσικής το πόσο δύσκολο, πολύπλοκο και μεγάλο είναι το πρόβλημα ξεχνώντας συνήθως την απλότητα της πρώτης προϋπόθεσης επίλυσης που είναι η ύπαρξη διάθεσης επίλυσης.
Οι πλειοψηφία των προβλημάτων λύνεται αρκεί να έχεις διάθεση και θέλησει. Τουλάχιστον φαίνεται ότι το προσπαθείς. Δεν λύνονται όσο αυτά αναβάλλονται και ανάγονται στα πιο δύσκολα του κόσμου.
Ιστορικά απορώ ποιος μας έμαθε ότι τα προβλήματα δεν λύνονται και δεν αντιμετωπίζονται από μας αλλά αν είναι να λυθούν ας το φροντίσει κάποια θεία δύναμη ή κάποιος βλάκας που μάλλον ενδιαφέρεται περισσότερο.
Σε κάθε περίπτωση επειδή κάπως το θέμα λύθηκε σε κάποιο βαθμό, αυτοπαραμυθιαζόμαστε στο να επενδύουμε στο "έχει ο θεός" και "αύριο μέρα είναι". Άλλωστε αρέσουν τα παραμύθια στους Έλληνες και είμαστε πολύ δεκτικοί σε αυτά.
Και όπως πάντα πρέπει να καταλήγουμε να αναλύουμε σε γελοίο βαθμό το αυτονόητο που μια παροιμία περιγράφει με μια φράση, όπως έκανα με αυτό το post.
Ικανότατος και πανέξυπνος ο μέσος Έλληνας; Από πού κι ως πού;
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα σου πω γιατί το λέω
ΑπάντησηΔιαγραφή1) Γιατί όταν είναι να κάνει αυτά που πραγματικά θέλει, μια χαρά θα τα καταφέρει χρησιμοποιώντας κάθε μέσο
2) Θέλει μια πνευματική εξυπνάδα για να δημιουργείς ad hoc όλες αυτές τις δικαιολογίες!
Απλά οι ικανότητες του χαραμίζονται κάτι που δεν συμβαίνει στο εξωτερικό και δεν μιλάω για ειδικά εξειδικευμένο προσωπικό αλλά εργάτες.... Βλέπεις στην Ελλάδα σε παίρνει να κοσκινίζεις ενώ έξω όχι και τόσο πολύ.