Stonehedge – National Geographic
Η αποκάλυψη που θα κάνει το περιοδικό National Geographic στο τεύχος του Ιανουάριου θα συνταράξει τον κόσμο της αρχαιολογίας και να ανοίξει το 2010 με μία από τις μεγαλύτερες επιστημονικές απάτες στην ιστορία. Σε ένα άρθρο με τίτλο "Stonehenge, η μεγάλη απάτη", στην online έκδοση των ΗΠΑ, ο αρχαιολόγος Mike Parker Pearson θέτει επί τάπητος τα αποδεικτικά στοιχεία που δείχνουν ότι το 90% των λίθων στο Στόουνχεντζ που βλέπουμε σήμερα δεν είναι απο την αρχική κατάρτιση και τοποθετήθηκαν αργότερα διάφορες, σαν "αποκατάσταση", ως μέρος ενός ευρύτερου σχεδίου. Έχει και...
την αλληλογραφία μεταξύ των ανθρώπων και των Βρετανικών αρχών από το 1898 και μετά που φαίνεται η απάτη των Αγγλων. Μεταξύ των εγγράφων που υπέβαλε ο Parker Pearson είναι γράμματα, σχέδια, σκίτσα του έργου και μια συλλογή φωτογραφιών που δεν είχαν μέχρι σήμερα δει το φως της δημοσιότητας . Πολλές από αυτές τις επιχειρήσεις πρέπει να σημειωθεί ότι ήταν στην υπηρεσία της Αυτού Μεγαλειότητας . "Πρέπει να οικοδομήσουμε κάτι μεγάλο", διαβεβαίωνε ο πρώτος μηχανικός το Φεβρουάριο του 1901 σε μια επιστολή του , "Η Ουαλία πρέπει να έχει ένα μνημείο στο μυαλό όλων των ανθρώπων .
Ο συντάκτης του άρθρου, ο καθηγητής Parker Pearson, έχει πάνω από δέκα χρόνια αφιερωμένα στη μελέτη αυτού του μνημείου και είναι ο πρώτος που θα αναγνωρίσει, με κάποια αμηχανία, ότι ο ίδιος υπήρξε θύμα μιας σειράς ψεμάτων που διήρκεσαν πάνω από εκατό χρόνια.
Ενας μυστηριώδης χαρακτήρας που ονομαζόταν Gowland, ο οποίος είχε εργαστεί σε μια πρώτη "αποκατάσταση" του μνημείου το 1901, φαίνεται να είναι ο εμπνευστής της απάτης. Επίσημα έγγραφα αναγνωρίζουν τον William Gowland ως μηχανικό που το 1901 βοήθησε την αποκατάσταση του μνημείου αλλά και προσθεσε δεκάδες πέτρες ακόμα. «Υάρχουν δεκάδες επιστολών μεταξύ της κυβέρνησης και του Gowland στις οποίες περιγράφονται λεπτομερώς το διεξοδικό σχέδιο να μετατρέψουν την περιοχή σε πόλο έλξης με βάση τον πολιτισμό, και να γίνουν τα πάντα με απόλυτη εχεμύθεια".
Ανέκδοτα
Συναντιούνται δυο δημόσιοι υπάλληλοι στο διάδρομο της υπηρεσίας.
Και οι δυο μοιάζουν προβληματισμένοι.
- Και σένα δεν σε πιάνει ύπνος, ε;
Insanely Twisted Shadow Planet
Θέλω να το παίξω απίστευτα πολύ.
Τι παίχνιδάρα φαινεται να ειναι.
Σιγά μην βγει για PC!
Κινητό
Είχα αποφασήσει να αγοράσω το Sony Ericson T700 αλλά μετά από μια επίσκεψη έχω πριζωθεί να παρω κανένα κινέζικο και ο θεός βοηθός. Εχω διαβάσει αρκετά και για τα λεφτά τους φαίνονται σουπερ.
Ειμαι μεταξύ αυτών.
Αν και δεν ειμαι σίγουρος οτι υποστηρίζει Ελληνικά
Μου φαίνεται το πιο σύγχρονο αλλά με προβληματίζει στο βιντεο η διαρκής χρήση του stylus
Εργασία στο δημόσιο και ιδιωτικού τομέα.
Ζούμε σε μια χώρα, που εχει περίπου ενα εκατομμύριο υπαλλήλους κρατικών συμφερόντων. Αυτο περιλαμβάνει επίσημους δημόσιους, ενστολα σώματα ασφαλείας, ΚΕΠ, ΔΕΚΟ, καθηγητές, δικαστικούς και κάθε λογοίς υπάλληλου που ουσιαστικά παίρνει λεφτά από το κρατικό προυπολογισμό.
Αν υπολογίσει κανείς οτι έχουμε κοντά στα έξι εκατομύρια εργαζόμενους μαζί με τους παράνομους μετανάστες, τότε μιλάμε για μια χώρα όπου το ένα έκτο, δηλαδή το 17%, δουλεύει για το κράτος. Συνυπολογίζοντας το γεγονός ότι σχεδόν ποτέ δεν χάνει κάποιος την δουλειά του, εξαιτίας μη απόδοσης ή αξιοκρατικών κριτηρίων, μιλάμε για ένα τεράστιο ποσοστό εργαζομένων με ενα ιδιαίτερο χαρακτηρισμό.
Καλώς ή κακώς, καλώς για μένα, πολλές εργασιακές ειδικότητες υπάρχουν μόνο στο δημόσιο τομέα. Για παράδειγμα. Μηχανικός αεροσκαφών, μηχανικός ελικοπτέρων, καθηγητής, ιατρός, δικαστικός και κάποια άλλα. Αυτοί οι άνθρωποι, που έχουν την πόρωση να κάνουν αυτό το επάγγελμα όπως πχ εγώ την πληροφορική, δεν έχουν επιλογή στον τομέα που θα δουλέψουν. Δεν μπορεί κανείς να τους κατηγορήσει στο γιατί επιλέγουν το δημόσιο. Όπως επισης δεν μπορείς να κατηγορήσεις κανένα εργαζόμενο γιατι το σχετικό επάγγελμα επιλογής του, έχει ένα πλαίσιο τρελου ξυσίματος ή λίγης δουλειάς. Αντιστοιχως κάποιες τέτοιες θέσεις χαλαρότητας υπάρχουν και στο ιδιωτικό, με την βασική διαφορά ομως του ποιος πληρώνει.
Συζητώντας λοιπον με ένα φίλο σήμερα, κατηγορίας δημοσίου μου λέει οτι δεν μπορείς πχ να κατηγορήσεις κάποιον επειδή το πλαίσιο της δουλειάς του ειναι έτσι χαλαρό. Μπορείς ομως να τον κατηγορήσεις όταν έστω και αυτή την δουλειά δεν την κάνει, δεν αποδίδει κτλ κτλ το γνωστό σε όλους μας ελληνικό δημόσιο. Το παραπάνω όμως προέκυψε σαν αντίδραση στο γιατί όλοι θέλουν να μπουν πχ σε κάποιο δημοσιο δουλειά. Γιατί όλοι πχ οι μαθηματικοί, μερικοί με σχέσεις πληροφορικής, επιμένουν στον διορισμό τους ως καθηγητή.
Θα περίμενες λοιπον να ακουσεις από όλους τους φιλολόγους, μαθηματικούς, δασκάλους, οικονομικους, ανωτάτη διοικηση και όλα τα λοιπά επαγγέλματα ότι πχ θέλουν να μπουν στο δημόσιο έστω και σε αυτό που ειναι μόνοδρομος γιατί δεν υπάρχει στο ιδιωτικό τομέα, ως αιτιολόγηγη του προηγούμενου οτι θέλω να διδάξω, θέλω να βοηθήσω την Ελλάδα, μαρέσει να δουλεύω με παιδάκια κτλ κτλ. Ε όποιος λέει αυτό είανι εξαίρεση και μαλάκας για τα ελληνικά δεδομένα, αντιστοίχου εμβέλειας με αυτούς που δεν θέλουν εργασιακό πάρεδώσε με το δημόσιο, όπως δηλαδή εγώ, ακόμα πχ και όταν έχουν φάει τρελό φέσι. Οι υπόλοιποι λοιπόν που ειναι και η καθολική πλειοψηφία, ως πρώτο επιχείρημα φέρνουν το λίγο χρόνο έργασίας. Για παράδειγμα οι μελλοντικοί καθηγητές, 4 μήνες τον χρόνο διακοπές. Οι μελλοντικές μανάδες 2 χρόνια απουσία από την δουλειά, στείρα απουσία ανεξαρτήτως αν χρειάζεται ή όχι.
Μαλάκες του παραπάνου επιπέδου που θέλουν να μπουν στο δημόσιο γιατι θέλουν να εξασκήσουν μια ασχολία που δεν υπάρχει στο ιδιωτικό ξέρω χμμμμ τρία και μόνο άτομα, ένα εκ των οποίων έτσι ισχυρίζεται τουλάχιστον. Ήμουν για παράδειγμα σε μια συγκέντρωση με άπειρους φιλόλογους και το μόνο που συζητάγαν ήταν για όλες τις πτυχές του ΑΣΕΠ και το πως το συντομότερο θα μπουν στο δημόσιο. Όχι ότι πχ ρε σεις θέλω να διδάξω, θέλω να μεταφέρω, θέλω να προσφέρω. Αλλά πότε θα οριοθετητεί το πελατογιό μου μελλοντικών ιδιαιτέρων. Και αυτοί ειναι μονο μια περίπτωση, ίσως η πιο πρόσφατη.
Όλα αυτά γιατί στην Ελλάδα τα πλαίσια ευρυθμής λειτουργίας υπάρχουν, απλά εμείς οι Έλληνες τα παραποιούμε όλα για να μην πω τώρα. Τα έχω πει ενα τρις σε διαφορά ποστ μου. Και όχι υπάρχουν, αλλά ειναι και καλά ορισμένα με καλό κοινωνικό χαρακτήρα όχι σαν κάτι άλλες μπουρδελόχωρές που μια δεν λογαριάζουν. Αλλά, όταν όλοι μα όλοι η Ελλάδα και οι γονείς τους, σκέφτονται πως θα μπω στο δημόσιο να βολευτώ, παραποιόντας πλήροντας το πνεύμα εργασίας, προσφοράς και κοινωνικής συνοχής ε τι άλλο να πεις. Αν παρόλο που μισείς το δημόσιο, παρόλο που οι γονείς σου εχουν κάνει ιδιωτικό, ψάχνουν άκρες να σε βολέψουν τι να πεις. Αν οι γονείς ανέχονται τα παιδιά τους οικονομικά για να κάνουν διδακτορικά μονο για μόρια δημοσίου ε τι άλλο να πεις. Αν ανα ναναναα
Και μετά μιλάμε για μέτρα και άλλες εξυπνάδες. Μια χαρά υπάρχουν αυτά, μια χαρά θεσμούς έχουμε τουλάχιστον τους καλούς. Σκατά και άχυρο αν έχεις σαν λαός στο μυαλό ομως, τον καλύτερο θεσμό θα τον κάνεις μια τραγωδία και μισή.
Και δεν λέω οτι στον ιδιωτικό ειναι μια χαρά, αλλά τουλάχιστον ο ιδιωτικός δεν παρέχει κοινωνική υπηρεσία. You know PUBLIC SERVANT μπας και το καταλάβουν καλύτερα, εφόσον ξεχνάνε τι σημαίνει στα ελληνικά ΔΗΜΟΣΙΟΣ ΥΠΑΛΛΗΛΟΣ. Και επίσης δεν τρώει τα λεφτά του κράτους. Αν θέλει να χάνει λεφτά, να ξεπλένει μαύρο χρήμα μεγιά του και χαρά του. Ας το ελέγξει το κράτος με τους θεωρητικά δημόσιους υπαλλήλους που θα παρέχουν υπηρεσιες στήριξης και προστασίας προς μια μερίδα Ελλήνων πολιτών, δηλαδή μια πτυχή του ΔΗΜΟΣΙΟΥ ΒΙΟΥ.
Avatar
Κάντε δώρο φέτος στον εαυτό σας την εμπειρία του Avatar
Θα περάσω σύντομα από το παράγοντα σενάριο της ταινίας σκηνοθεσία κτλ κτλ γιατι τα θεωρώ υποκειμενικά και κυριως spoilerοκατάσταση
Εμένα μάρεσε και μάρεσε πάρα πολύ. Μιλάμε για απίστευτο κόσμο με απίστευτο χρώμα. Δεν ξέρω αν ο παράγοντας 3D έκανε την διαφορά αλλά ειλικρινά δεν μπορώ να κρίνω και διαφορετικά. Πιστεύω και πάλι θα ήταν εξαιρετικό.
Πάμε τώρα στο ζουμι της ιστορίας.
Εχωντας δει στην ζωή μου τρισδιάτη εικονα, όπως θα πρέπει να ειναι και νιώθοντας ,οτι όσοι πχ δεν έχουν επισκεφτεί μέρη σαν αυτά που ειχα πάει ειχαν χάσει πολλά από εμπειρία, τώρα νιωθω ,οτι όλοι μπορούν να χαρουν αυτή την εμπειρία. Για όσους δεν ξέρουν στα χρόνια γυμνασίου και λυκείου ευτυχησα να βρεθώ 3 φορές στην Disney World στην FLorida USA όπου εκεί ειδα μια ταινία με τον SCI-FI Michael Jackson, μια ταινιά στόν κόσμο του Mupper Show και την Honey I shrunk the audience από το γνωστό franchise. Και κυριολεκτικά μέχει πρότεινως της θεωρούσα μονάδικες εμπειρίες.
Η εμπειρία ειναι μοναδική. Όσοι δεν έχετε δει πραγματικά καλό 3D και όχι τις κοτσάνες μετεπεξεργασίες που έδειχνε το Village απλά δεν μπορείτε να αντιληφθείτε την εμπειρία.
Η αλήθεια ειναι οτι στην αρχή σε ξενίζει και έλεος πρέπει να κάνουν κάτι και με τα γυαλία αν και στο παρελθόν τα θυμάμαι και πιο ελαφρία. Ειδικά εγώ που φοράω έτσι και αλλιώς γυαλιά ήταν κάπως για αρκετή ώρα. Όταν ομως το συνηθίσεις ειναι μια διαφορετική εικόνα. Φυστικά το πράγμα εχει ατέλειες και σε ορισμένα σημεια ένιωθα τμήματα της εικόνας σαν out of focus όπως επίσης και σε γρήγορα κοντινά πλάνα έμπαζε λίγο νερά. Αλλά να μην ξεχνάμε οτι η τεχνολογία σίγουρα θα βελτιωθεί. Επίσης και τα αντικείμενα που εξείχαν πολύ μπροστά από την οθόνη που θυμησαν τα γκαροζιλίκια 3d.
Αν θα συγκρινα τα 3 έργα που έχω δει στην Disney World με αυτό, θα έλεγα οτι στις Disney αισθανόσουν οτι πραγματικά θα μπορούσες να αγκίξεις αυτό που έβλεπες. Οτι πχ το lazer έσκαγε μπροστά στα μάτια σου. Στην περίπτωση του avatar έχουμε μια μάλλον ενδιάμεση κατάσταση αλλά σίγουρα δεν αντιλαμβάνεσαι το χωρικό όριο που λέγεται πανί. Και τουλάχιστον αυτό με κάνει να δέχομαι οτι η συγκεκριμένη υλοποιήση ειναι από το μέσο και πολύ προς το τέλειο. Σαν σημείο αναφοράς να σας πω ότι στις ταινίες που έχω σαν benchmark η αίθουσα ειχε 2 ή 3 προβολείς και αν έβγαζες τα γυαλιά απλά δεν έβλεπες τίποτα, σε αντίθεση με αυτό που μια χαρά το έβλεπες. Ίσως αυτό πρέπει να ειναι και το tradeoff για να γίνει trailer αλλά και διανομή σε dvd και άλλα φορματ ονόματα δεν λέμε.
Κάποια εφέ, κάποιες σκηνές όπως μια που μοιάζει με το εφέ του Stargate ηταν κυριολεκτικά εντελώς out of 3D context. Επίσης μακάρι να μην ειχε ελληνικούς υπότιτλους. Εγώ ειχα σπαστεί απίστευτα, καθώς δεν έχει γινει τεχνολογικά κατάλληλη δουλειά για να κολήσει με το 3d της ταινίας. Όποιος το δει, θα καταλάβει ακριβώς τι εννοώ με τους Αγγλικούς υπότιτλους αλλά και τα γράμματα στους τίτλους τέλους.
Συνεπώς πρέπει οπωσδήποτε για μένα ο κόσμος να δει το Avatar όχι για την ταινία όσο για την εμπειρία. Δεν ξέρω αν θα ηθελα τις ταινίες έτσι. Πραγματικά θα ήθελα να προβαλόταν και σε 2D ώστε να μπορώ να συγκρινω αν και θα δουμε με το DVD. Σίγουρα ειναι κουραστικό για αρκετή ώρα θέαση αλλά μετά από λίγο σε αποροφάει η εικόνα και την θεωρείς δεδομένη.
Συνολικά, δεν μπορώ να πω οτι ένιωσα όπως πχ στο Matrix που ειναι και το καλύτερο μου έργο δλδ να μου έχει σηκωθεί η τρίχα και να σκέφτομαι EVIL τι είδα τώρα?????
Ήταν ομως μια εντυπωσιακή, ολοκληρωμένη εμπειρία από αυτές που μέχρι πρότεινως έπρεπε να πληρώσεις ταξίδι για να απολαύσεις και μόνο. Και αν σαρεσει το χρώμα, όπως η απίστευτη φωτοαγραφία αριστερά, και το SCIFI, ε τότε δεν το συζητάμε.
Μόλις τελειωνα το κείμενο με πήρε ο φίλος που το ειδαμε μαζί και μου ειπε κάτι που δεν πρόσεξα, προφανώς γιατί απλά δεν ειχα στραβώσει με την πάρτυ του, και προφανώς γιατί απλά δεν υπήρχε…………
Spoiler Alert…………….Η ταινία δεν είχε τον κλασσικο καραγκιοζο χαρακτήρα αμερικάνάκι που κάνει όλο μ@λ@κίες μπας και γελάσει κανένας χαζοχαρούμενος στην αίθουσα, με κλασσικό σημείο αναφορά τον jarjarbin από το StarWars ή όπως αλλιώς γράφεται.
Ανέκδοτο
Μπαίνει ένας τύπος σ' ένα μπαρ και, αφού πήρε το ποτό του, κάθησε δίπλα σε μια πολύ όμορφη γυναίκα και βάλθηκε να κοιτάζει το ρολόι του.
Η πολύ όμορφη γυναίκα τον πρόσεξε και, μετά από λίγο, τον ρώτησε αν άργησε η κοπέλα, με την οποία είχε ραντεβού.
- Όχι, της απάντησε. Αγόρασα αυτό το εκπληκτικό ρολόι κι ετοιμαζόμουν να το δοκιμάσω.
- Τι κάνει και χρειάζεται δοκιμή; ρωτάει αυτή.
- Χρησιμοποιεί κύματα τύπου άλφα, και επικοινωνεί τηλεπαθητικά με τον εγκέφαλό μου.
- Τι σου λέει τώρα; ξαναρωτάει αυτή (γυρεύοντας πήγαινε!)
- Μου λέει ότι δε φοράς εσώρουχα.
- Χα χα! Το ρολόι σου πρέπει να έχει βλάβη, γιατί φοράω εσώρουχα.
- Χμμμ.............................. μουρμουρίζει αυτός.
Το άτιμο, θα πρέπει να πηγαίνει μια ώρα μπροστά
Αναζητείται Χόμπυ
Λοιπόν, εδώ και καιρό έχω ξενερώσει με όλους και όλα στην ηλίθια πόλη με ηλίθιους που μένω.
Όλοι μα όλοι οι γνωστοί μου ειναι ή σε μια κατάσταση έναρξης επαγγελματικών υποχρεώσεων ή κάποιων χρόνων επαγγελματικής ενασχόλησης και έχουν φέρει το τέλος του κόσμου.
Εκτός των άλλων η πλειοψηφία βρίσκεται σε μια κατάσταση πρωτο-απεξάρτησης από το σπίτι των γονιών τους, το συνηθέστερο λόγω αραββώνων ή γάμου, άντε να υπάρχει και κανά παδί.
Και άντε τους οικογενειάρχες τους καταλαβαίνω, αλλά αυτή την απίστευτη άρνηση οι υπόλοιποι να αναζητήσουν και το κάτι διαφορετικό έξω από τα ενα δυο μετρημένα τύπου καφέ, σινεμά μπύρα δεν την καταλαβαίνω.
Παλαιότερα παίζαμε και κανά επιτραπέζιο, όχι πάντα το ίδιο, πηγαιναμε και κανά παγοδρόμιο και γενικώς ψάχναμε και το διαφορετικό σε κάποιο λογικό βαθμό. Ειχαμε μια ποικιλία στις ορέξεις μας, παρόλο το πιο μετρημένου των οικονομικών μας θεωρητικά. Το τελευταιο πιο συγκλονιστικό που έχω κάνει ειναι το πινγκ πονγκ.
Η κατάσταση έχει καταντήσει παρακμιακή και όπως εξηγούσα σε ένα φίλο, μια χαρά μας έχουν κάνει ζόμπυ όπως ακριβώς περιέγραφε και το Matrix για το τι ακριβώς είναι το Matrix. Η αόρατη φυλακή που ειναι μπροστά στα μάτια μας.
Όποια δικαιολογία και να ακουσω, προσωπικά θεωρώ παρακμή σε μια κοινωνία να έχει μέλη που ασχολούνται με τόσα λίγα διαφορετικά πράγματα, και το κυριότερο όλων να δείχνει τέτοια φοβία και αποστροφή σε οτιδήποτε νεότερο.
Επί του πρακτέου όμως γιατί ειμαι και δύσκολος.
Η αναζήτηση περιλαμβάνει φυσικά εκτός των μεγάλων και βαρβατύλων σκηνικών τύπου εκδρομή, κάρτ και άλλων χρονοβόρων και φραγκάτων σκηνικών του σαββατοκύριακου, κάτι που μπορείς να κάνεις στην καθημερινότητα σου.
Πως ειναι μια ομαδα χορού, θεατρικού, μπάσκετ. Κάτι που ξέρεις οτι θα γίνει χωρίς πολλά κανονισματα και δέκα τόνους σημερα δεν μπορώ και φυσικά με ένα ελάχιστο κόστος. Το ιδανικότερο ειναι να ειναι έχει και άλλους αλλά θα συμβιβαζόμουν και με κάτι ατομικό.
Επειδή ομως ειμαι και δύσκολος ξέρω και ακριβώς τι δεν θέλω να κάνω.
Δεν θέλω
- Εικαστικά γιατί απλά δεν το έχω το θέμα σε καμιά μορφή. Περιλαμβάνονται ζωγραφική, χορός, χορωδίες και εκμάθηση μουσικού οργάνου κτλ. Αν και αν μάθαινα ένα όργανο αυτό θα ήταν drums.
- Πολεμικές τέχνες γιατί μισώ την βια και δεν μπορώ να φανταστώ τον ευατό μου να κινείται επιθετικά εναντίον κάποιου.
- Όχι υπολογιστές. Έλεος ασχολούμαι όλη μέρα με αυτούς.
- κάτι που περιλαμβάνει, κάνε και μια ώρα στο αυτοκινητο ή συγκοινωνία εν ώρα χαμού.
- Εκμάθηση ξένης γλώσσας, μιας και ποτέ δεν τα πήγα καλά με τις γλώσσες εκτός από αυτές της πληροφορικής.
- κάποιο χόμπυ που περιλαμβάνει την ανάγκη υπαρξης ειδικού χώρου, γιατί απλά δεν υπάρχει σε γκαρσονιέρες και δυάρια που κατοικώ.
- γενικώς να ειναι κάτι που αισθάνεσαι τον χρόνο να κυλά όπως πχ το γυμναστηριο, γιατι απλά δεν μαρέσει η ατομικότητα και περιόδικότητα σε μια κίνηση που προδίδει το πέρασμα του χρόνου.
Ιδανικά και με βάση το παρελθών μου θα ήθελα να βρω κάτι σαν
- Ομαδα μπάσκετ με 5 προπονησουλες την εβδομάδα αλλά που τέτοια τύχη στα 31 και με ομάδες που έχουν προπονήσεις για ωράρια στρατιωτικών και δημοσίων υπαλλήλων.
- Επιτραπέζια και γενικώς χαβαλές με πολλούς.
Το ξέρω ειμαι πολύ περιοριστικός, αλλά ειδικά στο θέμα της μετακινησης, των πολεμικών τεχνών που ειναι ομως πραγματικά πολεμικές τέχνες και του χορού ειμαι κάθετως.
Στην ζωή μου έχω παίξει και πολύ σκάκι, αλλά πάντα σε επιπεδο χαβαλέ και με παρεές να γινεται χαμός. Πάντα μισούσα την απίστευτη ανταγωνιστικότητα, για να μην την εκφέρω αλλιώς, που υπάρχει γενικά στους ομίλους.
Πραγματικά θα ήθελα κάτι κοινωνίκο, κάτι σχετιζόμενο με την τοπική περιοχή/κοινωνία γιατι το επάγγελμα μου χαλαρά πιστεύω ειναι από τα αντικοινωνικότερα ειδικά όταν δουλεύεις σε μικρές εταιρίες ή ομάδες.
Google Reader’s Shared Items
Προσωπικά χρησιμοποιώ το Google Reader για να διαβάζω τα rss του internet.
Μια από τις λειτουργίες του reader ειναι η παραγωγή ενός κάτι σαν site με οτιδήποτε αρέσει σε μένα και θεωρώ σημαντικό.
Το site θα το βρείτε http://www.google.com/reader/shared/demelene και φυσικά παρέχει αυτό και το δικό του rss.
Την συγκεκριμένη λειτουργία καιρό τώρα την θεωρώ τρομερά χρηστική αλλά επειδή σκέφτομαι καιρό τώρα να μειώσω την αναπαραγωγή άλλων post, νομιζω ο τρόπος ειναι αυτός για όποιον με παρακολουθεί.
Atlantis FM
Απίστευτο, συνέβει και αυτό στην Ελλάδα. Έχουμε ένα σταθμό που θέλει να ακουσει η πάρτυ μου. Ειναι απίστευτο οτι μετά από πολλά χρόνια διαρκείς σχέσεις με το usb stick και του ηχοσυστήματος του αυτοκινητου, τα δυο στικάκια με μουσική μένουν εκει που ειναι ξεχασμένα.
Ο σταθμός εκπέμπει ΑΘΗΝΑ στους 105.2 και λέγεται AtlantisFM. To site ειναι ανύπαρκτο απλά, και το link που έχει για online δυστυχώς ειναι μαύρα χάλια από θέμα ποιότητας. Ευτυχώς, αν το πετυχαίνω καλά, εδώ ακουγεται πολύ καλύτερα αλλά και πάλι….
Τώρα λίγα λόγια για τις εκπομπές του σταθμού.
Το πρωί 7-10 νομιζω, έχει ένα τυπο που παίζει ροκ και μεταλ και την έχει δει λίγο και ενημερωτική εκπομπή. Οι επιλογές του ειναι πολύ καλες, αν και δυστυχώς εκείνη την ώρα προτιμώ να ακούσω βουρ ενημερωτική εκπομπή.
Στις 12-4 από Δευτέρα εώς και Σαββάτο έχει μια τυπισα που λέγεται Νάνσυ. Ανεξαρτήτως του παρουσιαστικού της, αν ειναι δηλαδή αυτό με βάση το facebook, η κοπέλα έχει ένα έτσι πολύ μπεμπε και χαζοχαρούμενο στιλάκι αλλά τι να κάνεις, μιας και δεν έχει τιποτα άλλο καλύτερο.
Στις 4-8 πάλι από Δευτέρα εως και Σαββάτο έχει την Στέλλα Άνταμς. Δεν ξέρω αν ειναι ψευδώνυμο, αλλά η κοπέλα κάνει σαφώς πιο σοβαρή εκπομπή. Συγκεκριμένα η σύγκριση ειναι άδικη, καθώς η εκπομπή της αλλά και η παρουσία της εκτός από έτσι κάτι, κατά την γνώμη μου επίτηδες και εκτός αυτού, μπεμπεκίσματα που και πάλι τρώγονται.
Οι δύο αυτές εκπομπές, κυρίως αναλλώνονται στο να βάζουν τραγουδια που τους ζητάει ο κόσμος, αν και η Στέλλα έχει περισσότερη άποψη και σε πολλά σημεία βάζει οτι γουστάρει και έχει πολύ καλό τρόπο στο να ξεκόφτει τα εκτός κλίματος τα οποία ειναι τα βαρέα της μέταλ που ειναι πολιτική του σταθμού να παίζονται μονο νύχτα.
Κυριακή με Πέμπτη μετά τις 12 το βράδυ έχει ένα τυπο που κάνει εξαιρετική εκπομπή. Νομίζω λέγεται Μυλωνάς. Οι επιλογές του ειναι πάρα πολύ ατμοσφαιρικές και η φωνή του ειναι κάπως βραχνή κάπως βαριά, αλλά πάει τέλεια στην ατμόσφαίρα. Χθες το βράδυ άκουγα και δεν έλεγα να ξεκολήσω. Πρέπει πάντως ο τύπος να ξεσκίζεται στα τσιγγάρα. Κάπου έχω την εικόνα σε κάθε παύση που κάνει, και κάνεις πολλές, να γουρλώνει τα μάτια του καθώς τραβάει την τζούρα.
Ανεξαρτήτως οι εκπομπές γενικά βασίζονται πάρα πολύ στα sms που δεν υπάρχει και καμιά ανάφορα για το κόστος τους. Σε ορισμένα σημεία έχεις και λίγο την αίσθηση οτι ο σταθμός ζεί από αυτά. Ειδικά οι δύο εκπομπές των κοριτσιών, και ειδικότερα αυτή της Νάνσυ, ειναι ένα ατελειώτο στείλτε sms και αν δεν σας το είπα πριν 5δευτερόλεπτα στείλτε ξανα και ξανά sms.
Ποτέ μου δεν κατάλαβα την λογική του κόσμου που στέλνει με το κιλό τέτοια μηνύματα. Επίσης δεν κατάλαβα και ποτέ την λογική των εκπομπών που ουσιαστικά αναπαράγουν κάθε SMS που στέλνεται γεμίζοντας έτσι άπειρο χρόνο. Έτσι κάνω και εγώ εκπομπή, ΜΑΛΛΟΝ. Γενικώς προτιμώ την εκπομπή να την κάνει ένας dj και όχι ένα κανάλι τσάτ από κλασσικά τυπάκια, μέσω sms. Αλλά και πάλι, ευτυχώς που υπάρχουν και αυτές οι εκπομπές, καθώς κακά τα ψέματα το live ειναι live και πάντα πολύ καλύτερο από το τυχαιο playlist.
Δεν λέω να υπάρχει επικοινωνία με τον dj, αλλά ε όχι και όλη η εκπομπή μια ανάγνωση από απεσταλμένα SMS. Μπορεί το πράγμα να έχει ενδιαφέρον και να περιορίζεται όπως στην βραδυνή και πρωινή εκπομπής. Ας εχει και κάτι να πει αυτός/η που κάνει εκπομπή! Και αυτό ειναι που διαχωρίζει την Ανταμς από την άλλη κοπέλα. Εκτός από κασσετοφωνάκι, έχει και μια άλφα σοβαρή άποψη, δεν την κρύβει και το κυριότερο έχει τσαγανό.
Ανεξαρτήτως ελπίζω ένας Κώστας του σταθμού να δει και αυτό το ποστ, όπως ένα παλαιότερο μου και να λάβει υπόψη ότι το κολπάκι με τα sms και κοριτσάκια να το παίζουν χαριτωμένες έχει μια σίγουρη ακροαματικότητα αλλά δυστυχώς μικρή και κλειστή. Ανεξαρτήτως της πολίτικης αν θέλουν πετύχει η προσπάθεια πρέπει τουλάχιστον να φτοιάξουν το site που το διαφημίζαν και ως έτοιμο, πρέπει να ανεβάσουν και την ποιότητα του streming γιατι έχω γνωστους που δεν ακουνε λόγω τόσο χάλιας ποιότητας.
Καλή συνέχεια στον σταθμό και κάθε πρόοδο.