Ανέκαθεν πίστευα σε ένα κράτος που πρέπει να παρέχει σωστά βασικές και απαραίτητες υπηρεσίες στους πολίτες του. Αυτό περιλαμβάνει υγεία, εκπαίδευση, μετακίνηση, κρατικές λειτουργίες υποδομές, νερό και ρεύμα. Αν όχι δωρεάν, έστω με μιας μορφής σοβαρής κρατικής επιδότησης.
Από μικρός έχω ταξιδέψει πολύ στο εξωτερικό και έχω δει πως δουλεύουν αυτές οι υπηρεσίες από ένα κράτος που έχει την διάθεση αλλά και από πολίτες που καταλαβαίνει την ετυμηγορία της λέξης κρατικός λειτουργός.
Όμως, στην Ελλάδα μιλάμε για το δωρεάν των δημοίων υπηρεσιώς αλλά ούτε καν ξέρουμε τι σημαίνει αυτό. Κανείς από τις δύο πλευρές δεν το ξέρει, εξού και η σημερινή κατάσταση.
Η μια πλευρά είναι αυτή του πολίτη / καταναλωτή των υπηρεσιών. Στην Ελλάδα, ο μέσος Έλληνας έχει σίγουρα μπερδέψει την έννοια του δωρεάν και του τσάμπα. Με το τσάμπα, εννοώ ότι ο Έλληνας θεωρεί τις δημόσιες υπηρεσίες σαν θεόσταλτο δικαιώμα του αλλά πουθενά στην όλη ιστορία δεν βλέπει την συμμετοχή του σαν πολίτης. Πρώτος από όλους θα λαμογέψει, πρώτος από όλους θα την δει πονηρός. Φυσικά, η μέχρι πρότεινος εθνική καθαρότητα του Ελληνικού πληθυσμού σημαίνει ότι σχεδόν κάθε πολίτης σε αυτή την χώρα και έκραζε και προσπαθούσε να κλέψει. Και δεν φέραμε και στην χώρα μας τους ποιοτικότερους των λαών, άρα φαντάσου τι έχει γίνει.
Η άλλη πλευρά, είναι οι ίδιοι υπάλληλοι του δημοσίου και του ευρύτερου δημοσίου τομέα που θεωρούν και αυτοί θεόσταλτη την υποχρεώση του κράτους να τους δίνει δουλειά και να τους πληρώνει χωρίς να δουλεύουν. Ταυτόχρονα θεωρεί ότι οι μη προνομιούχοι πολίτες σαν αυτούς, ακριβώς αυτοί οι προηγούμενοι που ανέφερα, υποχρεούνται να ανέχονται τα καπρίτσια του αλλά και να δείχνουν κατανόηση σε κάθε μορφής κινητοποιήση που τους χρησιμοποεί σαν μοχλό εκβιασμού. Ταυτόχρονα βέβαια, κάθε τέτοιος υπάλληλος προσδοκά το υπόλοιπο δημόσιο να δουλεύει για την πάρτυ του στην τρίχα.
Ειδικά οι συγγενείς αυτών, είναι περίφανοι και για την επιτυχία του παιδιού τους να βολευτεί στο δημόσιο, συνήθως με δική τους παρέμβαση, και κατευάζουν καντήλια όταν πχ στο νοσκομείο ταλαιπωρήθηκαν.
Κανένα φυσικά δεν μπορεί να αντιληφθεί την υποχρεώση του είτε σαν πολίτης είτε σαν κρατικός λειτουργός ως προς αυτό το πραγματάκι που λέγεται κοινωνικές παροχές. Μόνο να ζητάει ξέρει και σε κάθε περίπτωση να ζητάει και να λέει μια ιδιωτικοποιήση σας χρειάζεται. Όσοι βέβαια είναι στον ιδιωτικό, μια χαρά βλέπουν τι σημαίνει αυτό.
Τα τελευταία χρόνια που τα πράγματα έχουν ζορίσει και για τους “κρατικούς λειτουργούς”, όπως ακριβώς συμβαίνει χρόνια τώρα με τον ιδιωτικό, παρατηρώ ένα παράλλογο αγώνα που ταλαιπωρεί ΞΑΝΑ τους ίδιους που τόσα χρόνια έχει χρησιμοποιήσει σαν μοχλό εκβιασμού για την διακδίκηση παράλλογων δικαιωμάταν και μισθών βαπτίζοντας της κοινωνική αλληλεγγύη και κατανόηση. Σήμερα λοιπόν, επιτίθεται πάλι στους ίδιους που έχει ρημάξει χρόνια τώρα, τούς ίδιους που χρόνια τώρα έχει φάει από τα ΜΜΕ το παραμύθι περί της ανώρεότητας των αντίστοιχων ιδιωτικών υπηρεσιών.
Δεν έχει σημασία αν έχουν δίκιο ή άδικο. Σημασία έχει ότι το cry wolf έχει πάει τόσο σύννεφο που το ποτήρι έχει ξεχειλίσει. Κάθε απεργία, όπως αυτές των ΜΜΜ, αυτομάτως εξαγριώνει τους ήδη στα όρια ιδιωτικούς υπαλλήλους, που και πρέπει να πάνε στην δουλειά και πρέπει να πληρώσουν ένα σοβαρό αντίτιμο σε ταξί ή καύσιμα για εισιτήρια που έχουν ήδη πληρώσει. Και αυτό, όταν τα παπαγαλάκια του φιλελευθερισμού ΜΜΜ των βομβαρδίζουν περί έλλειψη ανταγωνιστικότητας και άλλα καλά, ενώ το μόνο που χρειάζεται είναι εξυγίανση και ουστ από εδώ οι σάπιοι υπάλληλοι. Και μην ξεχνάμε ότι επί της ουσίας συνήθως οι απεργοί δεν χάνουν την μισθοδοσία τους για τις μέρες των απεργιών τους.
Τι ακριβώς λοιπόν ζητούν οι απεργοί με τον τρόπο που κινούνται? Και τι ακριβώς πετυχαίνουν κιόλας?
Κοινωνική κατανόηση? Μάλλον όχι καθώς το χαρτί αυτό το έχουν κάψει καιρό. Ειδικά όταν οι αρχισυνδικαλιστές ξέρουμε πόσο πολύ έχουν δουλέψει και ψηθεί στην εργασία
Μη ιδιωτικοποιήση? Μα, και μόνο με τον προηγούμενο έχουν φέρει σε τέτοια κατάσταση τον λαό που αν και λάθος παρακαλάει να φάει το αγγούρι των ιδιωτικοποιημένων υπηρεσιών.
Μήπως και οι απεργοί να το σκεφτούν λίγο καλύτερα για τις μεθόδους τους? Μήπως να κάνουν καμιά εξω-συνδικαλιστική συνέλευση μπας και κάποιες λογικές φωνές που υπάρχουν στο σώμα τους μέσα ακουστούν αντί να λιτσάρονται από τους συνδικαλιστές?
Εγώ δεν είμαι υπερ των ιδιωτικοποιήσεων αλλά με τις πράξεις της, η συγκεκριμένη μερίδα των εργαζομένων με κάνει να θέλω ακριβώς αυτό. Γιατί, και είμαι στα όρια μου, και με πιέζουν και άλλο. Ήδη κρατιέμαι που δεν σκέφτομαι ΑΠΛΑ να τους πετάξουν όλους έξω όπως πολλοί άλλοι συμπολίτες μου.
Επιτέλους πότε στην Ελλάδα θα καταλάβει και ο γενικότερος δημόσιος υπάλληλος ότι δεν είναι σε άλλο πλανήτη αλλά είναι τμήμα του προβλήματος που θέλει να λύσει αν δεν θέλει να του το λύσουν.
Μήπως να κοιτάξουν να αυτο-εξυγιανθούν πρώτα για να γίνουν πραγματικά δημόσιες υπηρεσίες?
είχα πάει πριν ένα μηνά στα ΚΕΠ για μια θεώρηση γνησίου αντιγράφου. Ήταν η κοπελίτσα που από τη μια διάβαζε το αντίγραφο αν είναι σωστό και με το άλλο μάτι κοίταζε την προϊσταμένη πότε θα κλείσει το τηλέφωνο. η προϊσταμένη κλείνει το τηλέφωνο και σηκώνεται να φύγει (περίπου 12 ώρα) και ανακοινώνει στους εργαζόμενους οτι φεύγει για κάτι δουλείες και θα γυρίσει αύριο. Τσαντίζεται η κοπελίτσα και αρχίζει να φωνάζει για το διάλειμμα της που αν φύγει η προϊσταμένη θα το χάσει, όπου παίρνει απάντηση από την προϊσταμένη της " δεν παθαινεις τίποτε εσυ, είσαι νέα, εγώ έχω να μαγειρέψω" όπου και φεύγει. εν το μεταξύ αυτό με άλλα 15 άτομα να περιμένουν πίσω μου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑρχίζει να βλαστήμα για την υπηρεσία της και πόσο άδικη συμπεριφορά αντιμετωπίζει και κάνει το λάθος και μου λέει: Έχω άδικο;
όπου και παίρνει την πληρωμένη απάντηση "έχεις δίκιο, παραιτήσου και τράβα στον ιδιωτικό τομέα".
κατά το τι έγινε μετά, τι μύλος δεν το βάζει ανθρωπινός νους, όπου από την τσαντίλα της άρχισε να κοιτάζει γραμμα προς γραμμα το αντίγραφο μήπως και το φωτοτυπικό έκανε κανένα λάθος για να με τιμωρήσει....
η συμπεριφορά τους φέρνει μόνιμα την κοινωνία απέναντι τους και δεν μπορούν καν να σκεφτούν ότι κάτι κάπως κάπου έχει κόψει την μαγιονέζα.
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΌσες φορές το είχα αναφέρει και εγώ, όταν είχε δουλειές στον ιδιωτικό όλοι έκανα τις πάπιες.
ΑπάντησηΔιαγραφήθυμάμαι το πιο πρόσφατο χακτηριστικό παράδειγμα ήταν αυτή στα προγράμματα ΣΤΑΖ, όπου ρωτάει ένας δημοσιογράφος ποιος σε αναγκάζει να εγκλωβιστείς εκεί και δεν ήξερε τι να πει.
Έχει μια τεράστια διαφορά, βρίσκω δουλειά να ζήσω και μια τεράστια διαφορά βρήκα στο δημόσιο δουλειά, βολεύτηκα μια ζωή.
@pantelis εννοείς ότι απάντησες ΣΤΗΝ ΚΟΠΕΛΙΤΣΑ ΕΤΣΙ; Ή δεν κατάλαβα καλά; Εγώ θα έπιανα την προϊσταμένη που φαίνεται να είναι ένα από τα μόνιμα αποστήματα του Δημ.Τομέα και θα την έβαζα στη θέση της με το ζόρι, και μακάρι κανείς να μην τα βάλει ποτέ με την κάθε κοπελίτσα (συμβασιούχο ή μη), που μπορεί να ήταν εκεί από τις 8 και να μην είχε προλάβει ούτε τουαλέτα να πάει. Δηλαδή κανέναν άλλον δεν τον πείραξε που η παραλυμένη πήγε σπίτι της ενώ έπρεπε να κάτσει άλλες 4 ώρες στη δουλειά της, κανείς εκτός από την υπάλληλο που ΔΙΚΑΙΟΥΤΑΙ 10 λεπτά διάλλειμά δεν διαμαρτυρήθηκε από πίσω σου;Η σιωπή και η ανοχή είναι που δίνουν θάρρος σε κάτι γαιδούρια σαν αυτή την προϊσταμένη και δεν πρόκειται να πάμε ποτέ μπροστά. Και όπου και να είναι κανείς καλό είναι να βάζει στη θέση τους τους άχρηστους. Πράγμα που δεν το κάνουν πολλοί άλλοι,και έτσι τα λαμόγια θα χορεύουν μια ζωή, οι καημένοι οι υπάλληλοι που εργάζονται θα την πληρώνουν μια ζωή(ή αν την δουν αλλιώς θα τα γράψουν όλα και αυτοί αφού κανείς δεν τους καταλαβαίνει και θα φύγουν την επόμενη φορά μαζί με την προϊσταμένη) και το Δημόσιο δεν θα πάει ποτέ μπροστά.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔυστυχώς,οι υπάλληλοι που συνήθως φωνάζουν έχουν δίκιο. Είναι αυτοί που φορτώνοται τη δουλειά κάτι άχρηστων οι οποίοι προτιμούν να αξιοποιούν το χρόνο που θα έπρεπε να είναι παραγωγικοί βγαίνοντας για δουλειές, ψώνια, μαγείρεμα, στερώντας από όλους τους υπόλοιπους υπηρεσίες που θα έπρεπε να παρέχουν και στοιχίζοντας στο κράτος ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ακριβά.
@demelene συγγνώμη για τη κατάχρηση χώρου. Έχεις ανοίξει μεγάλο θέμα, για το οποίο θέλω πραγματικά να σου πω την άποψή μου, και θα επανέλθω. Για πολλούς λόγους, είμαι αντίθετη με την ιδιωτικοποίηση συγκεκριμένων Δ.Υ.. Γιατί και εγώ πιστεύω ότι αυτό για την Ελλάδα είναι ακόμη ουτοπικό.
Ευχαριτώ για το χώρο και Θα τα ξαναπούμε!
silveriana πιάσε όσο χώρο θες.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτό που ήθελε να τονίσει ο Παντελής, είναι αυτό που είπα και εγώ. Όσο χάλια και να είναι, κανείς δεν ψάχνει και κάπου αλλού. Κάτι σημαίνει αυτό και αυτό ήθελε πιστεύω να το τονίσει.
Μωρέ έτσι πρέπει να είναι όμως; Να ανεχόμαστε δηλαδή κάθε λ@λ@κα στον ιδιωτικό ή δημόσιο τομέα επειδή δεν υπάρχει άλλη λύση; Εκεί μας έφεραν δηλαδή; Τα κατάφεραν; Να σκύβουμε το κεφάλι στο φακελάκι των γιατρών, στην ασυδοσία των προϊσταμένων, στις ορέξεις κάθε εργοδότη;
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι γιατί νομίζετε ότι όλοι μπήκαν στο Δημόσιο για να "βολευτούν"; Δηλαδή όλοι σε ένα τσουβάλι; Αμφιβάλλεις φιλε μου ότι υπάρχουν συνειδητοποιημένοι υπάλληλοι στο δημόσιο, στις υπηρεσίες, στην εκπαίδευση, στην υγεία, που δεν νοιώθουν παρά ικανοποιημένοι και παραγωγικοί,αλλά "καιγονται" πολύ γρήγορα γιατί αναγκαστικά επωμίζονται πέρα από τη δική τους ευσυνείδητη δουλειά ΚΑΙ την τεμπελιά των συναδέλφων προκειμένου να εξυπηρετήσουν το σύνολο; Αν δεν υπήρχαν αυτοί, τότε πραγματικά δεν θα λειτουργούσε ΤΙΠΟΤΑ στην Ελλάδα.
Γιατί τους υπερασπίζομαι; Γιατί και εγώ Δ.Υ. είμαι, μπήκα με την αξία μου και δεν χρωστάω σε κανέναν, όπως και πολύς κόσμος που ξέρω, δουλεύω ευσυνείδητα δόξα το Θεο (όπως ίσως και η κοπελίτσα), τιμώ το μισθό που μου δίνει το κράτος, αλλά αναγκάζομαι να ανέχομαι α)κηφηνισμούς από προϊσταμένους και κομματόσκυλα που δυστυχώς δεν τους αγγίζει τίποτα και κανείς, β)συμπεριφορές που αν συνέβαιναν στον ιδιωτικό τομέα οι υπάλληλοι θα μιλούσαν για Νταχάου και άθλιες/μειωτικές συνθήκες εργασίας (ή για συναδέλφους που έχουν γκόμενο τον εργοδότη γι' αυτό τη βγάζουν καθαρή ενώ εσείς τρώτε τα σκ@τ@), γ) την αντίδραση ενός κόσμου που περιμένει να εξυπηρετηθεί αλλά δεν τα καταφέρνει επειδή εκτός από τα 100 άτομα που μπορώ να εξυπηρετήσω πρέπει να εξυπηρετήσω και τα άλλα 100 που αντιστοιχούν στον κηφήνα-"συνάδελφο",(ποιος ευσυνείδητος υπάλληλος ιδιωτικού τομέα μπορεί να ανεχτεί φωνές και λοιδωρίες και συμπεριφορές τσάτσων αγόγγυστα-πρέπει να του το τρίψουμε και στη μουρη "αν δεν θές ορίστε η πόρτα"; )
Όπως έχει πει και μια παλιά καλή και πολύ ευσυνείδητη συνάδελφος Δ.Υ. "Θα ήταν καλό κάποια στιγμή να καταλάβουμε ότι όλοι οι εργαζόμενοι τρώμε τα ίδια σκ@τ@. Απλά οι άλλοι νομίζουν ότι οι Δ.Υ. τα τρώνε...με μέλι".
:) Ενιγουει, να μη τρώω άλλο χώρο και σας παίρνω και το κεφάλι με πολλές κουβέντες. :) Μου έδωσες ωραία ιδέα για post στο δικό μου blog. :) Ελπίζω να γράψω εντός των ημερών και να περάσεις να μου πεις τη γνώμη σου.
Εις το επανειδείν!
για την ακρίβεια είχα πει αρχικά ότι και οι δύο θέλετε κράξιμο και όταν επέμενε τι εννοώ της είπα με σαφές ειρωνικό ύφος ότι καταλαβαίνω ότι αυτές οι καταστάσεις είναι γροθιά στην αξιοπρέπεια της, και για αυτό θα πρέπει να παραιτηθεί να πάει να δουλέψει στον ιδιωτικό.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠραγματικά δεν χαμπαρζιάζω τίποτα και δεν με ενδιαφέρει τίποτα, γιατί μετά από μια εμπειρία μου με τον ΑΣΕΠ (για να μην πιάσω τα ρουσφέτια και τα stage) δεν πιστεύω πλέον ούτε στον ασεπ, γιατί σε μια προκήρυξη που με ενδιέφερε από δεύτερος στη λίστα, μου έσβησαν την ενδοπιότητα και πήγα 70ος.
και το ξανά λέω, όσοι είναι ριγμένοι στη δημόσια υπηρεσία τους, όσοι αισθάνονται τη δουλειά τους γροθιά στην αξιοπρέπεια τους (ατάκα καθηγητή ΤΕΙ για το μάθημα που έκανε), μπορούν να βρουν τον παράδεισο τους στον ιδιωτικό.
Υ.Γ. αν ήθελε η κοπελίτσα, ας έκανε καταγγελία στον επιθεωρητή εργασίας οτι η προϊσταμένη είναι αδικαιολόγητα απών από την εργασία της. αλλά δεν την πείραξε ότι φεύγει η προϊσταμένη της, την πείραξε ότι δεν θα έφευγε η ίδια.
@silveriana ακόμα θέλω να σου θυμίσω ότι θέλει αρετή και τόλμη η ελευθερία. αν σου φόρτωσαν τη δουλειά κηφήνα και ο πολίτης του οποίου είσαι υπάλληλος (ΔΥ γαρ) καλά κάνουν και σου φωνάζουν και ότι θέλουν. Ο πολίτης που πάει σε μια υπηρεσία να εξυπηρετηθεί και σε πληρώνει με τους φόρους του είναι το αφεντικό και όχι ο "προϊστάμενος". υπαλληλάκος του πολίτη είναι και αυτός και ο προϊστάμενος του.
ΑπάντησηΔιαγραφήΌταν πήγαν και σου φόρτωσαν και τη δουλειά της γκόμενας του προϊσταμένου έπρεπε να φωνάξεις όχι μόνο για εσένα, αλλά για την υποβάθμιση της ποιότητα της υπηρεσίας που θα προσφέρει η υπηρεσία σου.
Αλλά απεργία για αυτό και ΜΟΝΟ για αυτό δεν έχω δει ποτέ. αντίθετα το έχω δει σαν παρεμπιπτόντως αίτιο άλλοθι, το οποίο οι ΔΥ το ξεχνάνε όταν πάρουν επίδομα.
Το αφεντικό σας είναι αυτός που περιμένει μπροστά σας στην ουρά, όχι αυτός που είναι στο μεγάλο γραφείο.
panteli δεν είναι πάντα τόσο απλά. Παράδειγμα την σημερινή εποχή που έχει γίνει αυτό που λέει η silveriana, να ανεχόμαστε κάθε άχρηστο υπεύθυνο μας γιατί δεν υπάρχει μια από δουλειά.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑπλά, στην κατάσταση αυτή, φτάσαμε από την παθογένεια των ΔΥ, που δεν φρόντισαν καθόλου την ποιότητα εργασίας στον τομέα τους αλλά και στον Ιδιωτικό (Επιθεώρηση Εργασίας)
Επίσης θέλω να πω ότι υπάρχουν δουλειές που είσαι αναγκασμένος να δουλέψεις στο δημόσιο. Μηχανικός αεροσκαφών, ερευνητής, καθηγητής,... και μερικοί από αυτούς πρέπει να δουλέψουν και στον στρατό!
Στην Ελλάδα το δημόσιο δυστυχώς είναι φυλακή για τους ευσυνείδητους υπαλλήλους, ειδικά αυτούς που δεν μπορούν να δουλέψουν και στον ιδιωτικό.
Η διαφορά κάποτε με τον ιδιωτικό ήταν ότι αν δεν γούσταρες έκανες υπομονή και άλλαζες εργασία.
Επίσης δεν υπάρχει μεταφορά ενσήμων από τον δημόσιο στο ΙΚΑ και αντίστροφα.
Μιλάμε για ολοκληρωμένο σύστημα.
ρε φίλε, φτάσαμε εδώ γιατί έφτασε ο κόμπος στο χτένι. αλλά επιμένω, ναι για πολύ κόσμο το δημόσιο είναι μονοδρομος, ΟΧΙ όμως για ΟΛΟ τον κόσμο. μάλιστα για τον περισσότερο κόσμο που δεν ανήκει στους κλάδους που μόλις ανέφερες το δημόσιο ΔΕΝ είναι μονόδρομος. και το ξανά λέω, τόσα χρόνια απεργία για την παθογένεια του οργανογράμματος δεν έχω δει, κίνηση για να αποβάλουν τα κακός κείμενα - φαντάσματα των υπηρεσιών τους επίσης δεν έχω δει. οπότε εφόσον δεν τους εκθέτουν τους προασπίζουν και άρα φέρουν μερίδιο ευθύνης. δυστυχώς εδώ που φτάσαμε είναι μαζί μας ή εναντίων μας.
ΑπάντησηΔιαγραφήθα συμφωνήσω μαζί σου ότι το δημόσιο έχει καταπιεί τον ιδιωτικό, αλλά αυτό δεν απαλλάσσει κανέναν ούτε από τη νοοτροπία του βολέματος ούτε από την ανάγκη αυτοκάθαρσης. και αφού η αυτοκάθαρση δεν έγινε από εμάς με ήπια εργαλεία, κατέβηκε το ΔΝΤ και την κάνει με βιομηχανικά απορρυπαντικά, που προφανώς κάνουν μεγάλη ζημία.
ο Καραμανλής είχε βγει για να κάνει επανίδρυση του κράτους. ποτέ όμως κανένας δεν έκανε απεργία γιατί καθυστερούσε η επανίδρυση. όταν μια κυβέρνηση δεν κάνει αυτό που την εκλέξαμε να κάνει, τότε φταίμε που την αφήσαμε να υπάρχει και στην συνέχεια την επανεξελέξαμε.
ΑπάντησηΔιαγραφήΦοβόμαστε. Φοβόμαστε μην μας "τιμωρήσουν", φοβόμαστε μήπως μας καθυστερήσουν, φοβόμαστε μήν "μπλέξουμε" και γι'αυτό το λόγο ανεχόμαστε τα τερτίπια του κάθε κηφήνα που αισθάνεται "ταλαιπωρημένος" και "αδικημένος" που δεν έφυγε 3 ώρες νωρίτερα για να πάει σπίτι να μαγειρέψει / να δει τηλεόραση / να μπει στο facebook.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑναμένουμε υπομονετικά να γίνει η δουλειά μας έχοντας απέναντί μας τον "αυτοκράτορα" υπάλληλο που ο λόγος του θα ορίσει το πώς θα περάσει το υπόλοιπο της εβδομάδας μας - με ταλαιπωρία ή γαλήνη.
Οσοι ΔΥ αισθάνεστε και είστε ευσυνείδητοι, μπράβο, ειλικρινά. Περνάτε μεγάλο γολγοθά, μέσα σε ένα τέτοιο περιβάλλον. Ομως, όσο ευσυνείδητοι και να είστε, ο στόχος, που είναι η εξυπηρέτηση του κοινού καλού, δεν επιτυγχάνεται. Ο λόγος; Το σύστημα είναι ΣΑΠΙΟ και μερικά καλά γρανάζια δεν μπορούν να κάνουν ένα χαλασμένο ρολόι να λέει τη σωστή ώρα. Παραιτηθείτε, αναζητήστε την τύχη σας στον ιδιωτικό τομέα (αν μπορείτε). Κάντε κάτι για να φανεί η σαπίλα του συστήματος. Θα έρθει η εποχή που ο κόσμος θα αγανακτήσει τόσο φανερά που ο κηφήνας θα το σκέφτεται δεύτερη φορά πριν αρχίσει να επιδεικνύει "αυτοκρατορικού" τύπου συμπεριφορές. Ελπίζω.
Gyromyristis, σε παλαιότερα ποστ μου έχω αναφέρει και εγώ ακριβώς αυτό περί ευθύνης, ΔΥ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΌταν οι δημόσιες υπηρεσίες και γενικότερες ΔΕΞΟ υποβιβαζόντουσαν με την εισαγωγή αχρείαστων ασχέτων, που ήταν οι τότε ΔΥ να διεκδικήσουν την ποιότητα στην εργασία και υπηρεσία τους, όταν για μία και μοναδική φορά το δικαίωμα της μονιμότητας θα λειτουργούσα πραγματικά θετικά?
Τα ίδια έγιναν παντού και σε κάθε λειτουργική οντότητα, όπως παιδεία, δικαιοσύνη, εργασία, μεταφορές, συγκοινωνίες,εφορία, έρευνα, αστυνομία, στρατός. Και το ίδιο ισχύει και για φορείς όπως φορτηγατζήδες, μηχανικοί, εργολάβοι.
Που ήταν όλοι αυτοί να προστατέψουν την σωστή λειτουργία του τομέα τους, ώστε να έχουν και το ηθικό πάτημα της κοινωνικής στήριξης?
Όπως ειπώθηκε και σε ένα φόρουμ, δύσκολα μιλάς με γεμάτο στόμα.
Όσο δίκιο και αγανακτησμένη είναι η sylverianna, η μια και μοναδική αλήθεια είναι ότι οι περισσότεροι στον χώρο του δημοσίου έκαναν κρα να μπουν μέσα, γιατί όλοι γνώριζαν τα περί "χώθηκα".
ΑπάντησηΔιαγραφήΔυστυχώς ορισμένοι κλάδοι δεν είχαν επιλογή στον ιδιωτικό ή δημόσιο κλάδο. Αλλά και αυτό με το αυγό και την κότα λόγο πολύ το ξέρουμε όλοι για να κρυβόμαστε πίσω δικαιολογίες.