Ψηφίζοντας στην Ελλάδα

Ένας φίλος και πρώην συνάδερφος έγραψε τις σκέψεις του σε μια ανάρτηση με τις οποίες συμφωνώ.

Παραθέτω τις σκέψεις του και μετά επειδή θέλω να γίνω λίγο κακός θα τις επεκτείνω λίγο αναλογικά.

Ένα κράτος όπου πρέπει να εμφανιστεί στην τηλεόραση ο αποτυχημένος πολιτικός ή ο ανερχόμενος λαϊκιστής για να δοθούν φάρμακα σε ανθρώπους που δεν ξέρουν αν έχουν αύριο, έχει αποτύχει πλήρως.

Ένα κράτος όπου πρώην υπουργός βρίσκεται στην φυλακή ενώ όλοι οι υπόλοιποι εμπλεκόμενοι είναι ελεύθεροι λες και ο υπουργός δρα μόνος του σε ένα γιγαντιαίο κράτος, έχει φυσικά αποτύχει πλήρως.

Ένα κράτος όπου άνθρωποι μπορούν και δηλώνουν μηδενικό εισόδημα εδώ και 10 χρόνια, ενώ κυκλοφορούν με τζιπ, έχει αποτύχει πλήρως.

Ένα κράτος όπου ψηφίζουν οι πολίτες όποιον τους υποσχεθεί ότι θα ρίξει λεφτά στα προβλήματα χωρίς να τους πει πως θα τα βρει και θα συνεχίσουν να ζουν όπως πριν τουλάχιστον αυτοί που είναι βολεμένοι, έχει αποτύχει πλήρως.

Ένα κράτος όπου ακούς τους αποτυχημένους πολιτικούς να λένε ότι θα διορθώσουν τα προβλήματα που οι ίδιοι δημιούργησαν, ενώ ταυτόχρονα οι ανερχόμενοι λαϊκίζουν δίνοντας τις ίδιες υποσχέσεις που μας έφεραν εδώ, έχει αποτύχει πλήρως.

Ένα κράτος όπου η προστασία του πολίτη περιορίζεται σε επικοινωνιακά παιχνίδια και στο φιλότιμο λίγων αστυνομικών, έχει αποτύχει πλήρως.

Δεν δικαιολογούνται οι ανοησίες που λέγονται αυτές τις μέρες από τα άτομα που διεκδικούν την εξουσία. Κανείς τους δεν θέλει να αναγνωρίσει το πρόβλημα. Όλοι τους κάνουν τις πάπιες και ή μιλάνε για αστεία ημίμετρα ή για εύκολους στόχους προς εύρεση χρημάτων.

Πιστεύει κανείς ότι μπορούν να δημιουργηθούν 150000 θέσεις εργασίας αν αλλάξουμε ακόμα μία φορά πρόχειρα το φορολογικό;

Πιστεύει κανείς ότι θα επιστρέψουν χαμηλοί οι μισθοί και συντάξεις εκεί που ήταν, αν μπει μία ακόμα έκτακτη εισφορά στους "πλούσιους" ή αν αφαιρεθούν κάποιες φοροελαφρύνσεις;

Το πρόβλημα της χώρας είναι δομικό. Το κράτος συντηρεί αυτή τη στιγμή ένα στρατό από διαπλεκόμενες και διεφθαρμένες δομές που έχουν εξαπλωθεί παντού. Από τις προμήθειες στα νοσοκομεία ως και τις ιδιωτικές επενδύσεις στον τουρισμό, από τις εφορίες ως τα υποθηκοφυλακεία, από το στράτευμα ως την αστυνομία.... την δικαιοσύνη, την τοπική αυτοδιοίκηση.

Η έκταση αυτή της διαφθοράς είναι ασύλληπτη από τον μέσο πολίτη, που όμως συνήθως μετέχει σε κάποιο τμήμα της έστω και χωρίς την επίγνωση ότι κάνει κάτι τέτοιο. Το να ντρέπεται κάποιος να μην δώσει φακελάκι στον Γιατρό, το να θεωρεί λογικό να δώσει κάτι για να προχωρήσει η δουλειά του στο υπουργείο ή σε κάποια δημόσιο υπηρεσία... το να δέχεται εκπτώσεις για να μην κόψει απόδειξη, το να κάνει τα στραβά μάτια σε κατάχρηση εξουσίας... θα μπορούσα να γράφω σελίδες ολόκληρες με παραδείγματα. Όλα αυτά έχουν τεράστιο κόστος στην οικονομία της χώρας. Όλα αυτά επιφέρουν είτε σπατάλες, είτε φοροδιαφυγή δισεκατομμυρίων ευρώ το χρόνο. Και θέλουν να μας πείσουν ότι με αστεία μέτρα και χωρίς να αγγίξουν καν αυτά τα θέματα, θα λύσουν το πρόβλημα της χώρας; Για πόσο βλάκες μας περνάνε;

Χρειάζεται αλλαγή στην νοοτροπία. Χρειάζεται παιδεία. Πρέπει οι νέοι να καταλάβουν ότι η αποχή τους από την πολιτική επιτρέπει να τους εκμεταλλεύονται οι προηγούμενες γενιές. Γιατί πρέπει να καταλάβουν ότι οι προηγούμενοι τρώνε και συνεχίζουν να τρώνε το δικό τους μέλλον. Ο πατέρας που έχει χτίσει 10 σπίτια φοροδιαφεύγοντας δεν αφήνει στο παιδί του κάτι. Αφήνει τσιμέντο που δεν τρώγεται. Τι θα τα κάνει τα σπίτια όταν θα υπάρχει 50% ανεργία; Όταν το εθνικό νόμισμα θα καταρρέει; Δεν υπάρχει παραγωγή και δεν υπάρχει ανάπτυξη γιατί δεν θέλουν κάτι τέτοιο αν δεν μπορούν να φάνε το μισό... σε μίζες και ρουσφέτια.

Να μιλήσουμε λοιπόν με ονόματα. Πιστεύετε ότι ο Τσίπρας, ο Σαμαράς, ο Βενιζέλος (από τους "μεγάλους") ή ο Κουβέλης, ο Καμμένος, ο Μάνος, ο Μιχαλολιάκος έχουν οποιαδήποτε λύση; (Δεν αναφέρω το ΚΚΕ γιατί η δική του "λύση" είναι σε τελείως άλλη βάση που θεωρώ ανεφάρμοστη όχι λόγο δική του αποτυχίας, αλλά λόγο του ότι είμαστε άνθρωποι και όχι μυρμήγκια.)

Σε συζήτηση που είχα με κάποιον οπαδό του ΣΥΡΙΖΑ, υποστήριζε ότι αρκούν να καταργηθούν κάποιες φοροελαφρύνσεις και να μπουν μερικοί έκτακτοι φόροι για να έχουμε έσοδα και να επαναφέρουμε το επίπεδο των μισθών εκεί που ήταν. Τα προβλήματα της χώρας τα απέδιδε στον καπιταλισμό αγνοώντας τελείως ότι υπάρχει διαφθορά και διαπλοκή πέραν των "πλουσίων" που εκμεταλλεύονται τον υπάλληλό τους. Η φοροδιαφυγή δεν υπήρχε για αυτόν. Το πρόβλημα δεν ήταν θεσμικό, αλλά έλλειψης νόμων που να επιβάλλουν περισσότερους φόρους! Βέβαια για κάθε φόρο που θα επιβληθεί, το ότι θα προκληθεί αντίστοιχη φοροδιαφυγή όσο το σύστημα παραμένει το ίδιο δεν μπορούσε να το καταλάβει. Γιατί; Μα γιατί το σύστημα αυτό είναι που στήριζε πριν το ΠΑΣΟΚ, την απραξία της Ν.Δ. και τώρα στηρίζει τον ΣΥΡΙΖΑ. Χωρίς αυτό το σύστημα των βολεμένων ψηφοφόρων δεν υπάρχουν αυτά τα κόμματα.

Καταλαβαίνω ότι με τόση κατάθλιψη που έχει πέσει είναι δύσκολο να καθίσει κάποιος να σκεφτεί και να προσπαθήσει να βρει λύσεις. Οπότε του είναι εύκολο να διαλέξει έναν Τσίπρα ή έναν Σαμαρά που φαίνεται να ξέρει τι λέει. Ε... τους πληροφορώ ότι δεν ξέρουν τι λένε. Είναι ανόητοι λαϊκιστές.

Εδώ και χρόνια μιλάω για την επικείμενη κατάρρευση του κράτους μαζί με άλλους, επώνυμους ή ανώνυμους, αλλά ήμασταν μειοψηφία και η φωνή μας εύκολο να αγνοηθεί. Σήμερα που συμβαίνουν αυτά για τα οποία μιλούσαμε, ούτε και εμείς οι ίδιοι δεν μπορούμε να το πιστέψουμε. Όμως να τα. Συμβαίνουν. Μην πιστέψετε λοιπόν τα ίδια ψέμματα. Σας εκλιπαρούν τα παιδιά σας. Για μια φορά σταθείτε στο ύψος των περιστάσεων και μην ψηφίσετε υποσχέσεις και σαν τρομοκρατημένα ανθρωπάκια. Ψηφίστε με λογική και με το βλέμμα στο μέλλον των παιδιών σας. Ενημερωθείτε. Υπάρχουν υγιής δυνάμεις που θέλουν όχι την πίστη σας, αλλά την συμμετοχή σας. Θέλουν την γνώμη σας και την συνεχή ενημέρωσή σας. Θέλουν να συμμετέχετε στις λύσεις των προβλημάτων και όχι να παρακολουθείτε σαν θεατές και στο τέλος να ψηφίζετε για... Μις Κυβέρνηση κάθε τέσσερα χρόνια!!!

Εγώ βρήκα μία τέτοια δύναμη. Το Κόμμα Πειρατών Ελλάδας. Και προσθέτω και την δική μου στην δική του. Συμμετέχω γιατί θέλω και πρέπει. Γιατί είναι από τα κόμματα που μου επιτρέπουν να έχω γνώμη και να κατευθύνω τις εξελίξεις. Και καλώ όλους σας να συμμετέχετε. Αλλά πρώτα ενημερωθείτε. Γιατί αλλάζουμε τον κόσμο μόνο μέσα από πραγματικές μεταρρυθμίσεις και μέσα από παιδεία συμμετοχής. Όχι με τον οπαδισμό.

Και τα δικά μου ερωτήματα: 

• Ένας λαός λοιπόν που ψηφίζει κατ επανάληψη πολιτικούς που έχουν εμφανώς κλέψει και συμμετάσχει σε σκάνδαλα τι έχει κάνει;
• Ένας λαός που θεωρεί δεύτερο και πρώτο κόμμα, κόμματα που έχουν αναδείξει προέδρους πολιτικούς που και με την βούλα έχουν προδώσει το έθνος τι έχει κάνει;

Ο λόγος που επιμένω και γίνομαι κακός, αν και ίσως να πονάει, είναι γιατί ακόμα δεν βλέπω ένα βασικό πράγμα στην χώρα. Γιατί το να λες ότι ένα κράτος έχει αποτύχει σε διάστημα δεκαετιών χωρίς την προέκταση στο σε από ποιους αποτελείται ένα κράτος για μένα είναι μονό-πλευρό. Μπορεί βέβαια ο αρθρογράφος να το εννοεί έμμεσα, αλλά στην Ελλάδα αυτό το "τα ευκόλως εννοούμενα παραλείπονται" δεν έχει βοηθήσει και πολύ. Είναι ένα πρώτο βήμα βέβαια είτε το εννοεί είτε όχι. Και αυτό που λείπει για μένα είναι η αναγνώριση ευθύνης αν όχι προσωπικής αλλά τουλάχιστον άμεσου κοινωνικού κύκλου. Επιμένω σε αυτό γιατί για μένα είναι το πιο σημαντικό για την επίλυση ενός προβλήματος χωρίς το ξε-πέταγμα από το ένα άκρο στο άλλο. Πρέπει να ξέρεις που έσφαλε για να μην το ξανακάνεις. Και το καταλαβαίνεις καλά αν και μόνο αν αναγνωρίσεις προσωπική ή γενική ευθύνη αν υπάρχει.

Τουλάχιστον, το κείμενο κάνει το πρώτο βήμα προς την αναγνώριση ευθύνης που είναι και αναγνώριση του προβλήματος. Όχι βέβαια ότι ο συγκεκριμένος αρθρογράφος δεν γνώριζε το πρόβλημα χρόνια τώρα, καθώς έχει αναφερθεί πολλές φορές σε αυτό στο παρελθόν. Δυστυχώς όμως τέτοιες παραδοχές έχω διαβάσει πολλές. Το πρόβλημα είναι ότι ποτέ δεν έχουν κάνει το επόμενο βήμα. Και αυτό με προβλημάτιζε πάντα. Και φυσικά συνεχίζει να με προβληματίζει.