Ψηφίζοντας στην Ελλάδα



Ένας φίλος και πρώην συνάδερφος έγραψε τις σκέψεις του σε μια ανάρτηση με τις οποίες συμφωνώ.

Παραθέτω τις σκέψεις του και μετά επειδή θέλω να γίνω λίγο κακός θα τις επεκτείνω λίγο αναλογικά.
Ένα κράτος όπου πρέπει να εμφανιστεί στην τηλεόραση ο αποτυχημένος πολιτικός ή ο ανερχόμενος λαϊκιστής για να δοθούν φάρμακα σε ανθρώπους που δεν ξέρουν αν έχουν αύριο, έχει αποτύχει πλήρως.
Ένα κράτος όπου πρώην υπουργός βρίσκεται στην φυλακή ενώ όλοι οι υπόλοιποι εμπλεκόμενοι είναι ελεύθεροι λες και ο υπουργός δρα μόνος του σε ένα γιγαντιαίο κράτος, έχει φυσικά αποτύχει πλήρως.
Ένα κράτος όπου άνθρωποι μπορούν και δηλώνουν μηδενικό εισόδημα εδώ και 10 χρόνια, ενώ κυκλοφορούν με τζιπ, έχει αποτύχει πλήρως.
Ένα κράτος όπου ψηφίζουν οι πολίτες όποιον τους υποσχεθεί ότι θα ρίξει λεφτά στα προβλήματα χωρίς να τους πει πως θα τα βρει και θα συνεχίσουν να ζουν όπως πριν τουλάχιστον αυτοί που είναι βολεμένοι, έχει αποτύχει πλήρως.
Ένα κράτος όπου ακούς τους αποτυχημένους πολιτικούς να λένε ότι θα διορθώσουν τα προβλήματα που οι ίδιοι δημιούργησαν, ενώ ταυτόχρονα οι ανερχόμενοι λαϊκίζουν δίνοντας τις ίδιες υποσχέσεις που μας έφεραν εδώ, έχει αποτύχει πλήρως.
Ένα κράτος όπου η προστασία του πολίτη περιορίζεται σε επικοινωνιακά παιχνίδια και στο φιλότιμο λίγων αστυνομικών, έχει αποτύχει πλήρως.
Δεν δικαιολογούνται οι ανοησίες που λέγονται αυτές τις μέρες από τα άτομα που διεκδικούν την εξουσία. Κανείς τους δεν θέλει να αναγνωρίσει το πρόβλημα. Όλοι τους κάνουν τις πάπιες και ή μιλάνε για αστεία ημίμετρα ή για εύκολους στόχους προς εύρεση χρημάτων.
Πιστεύει κανείς ότι μπορούν να δημιουργηθούν 150000 θέσεις εργασίας αν αλλάξουμε ακόμα μία φορά πρόχειρα το φορολογικό;
Πιστεύει κανείς ότι θα επιστρέψουν χαμηλοί οι μισθοί και συντάξεις εκεί που ήταν, αν μπει μία ακόμα έκτακτη εισφορά στους "πλούσιους" ή αν αφαιρεθούν κάποιες φοροελαφρύνσεις;
Το πρόβλημα της χώρας είναι δομικό. Το κράτος συντηρεί αυτή τη στιγμή ένα στρατό από διαπλεκόμενες και διεφθαρμένες δομές που έχουν εξαπλωθεί παντού. Από τις προμήθειες στα νοσοκομεία ως και τις ιδιωτικές επενδύσεις στον τουρισμό, από τις εφορίες ως τα υποθηκοφυλακεία, από το στράτευμα ως την αστυνομία.... την δικαιοσύνη, την τοπική αυτοδιοίκηση.
Η έκταση αυτή της διαφθοράς είναι ασύλληπτη από τον μέσο πολίτη, που όμως συνήθως μετέχει σε κάποιο τμήμα της έστω και χωρίς την επίγνωση ότι κάνει κάτι τέτοιο. Το να ντρέπεται κάποιος να μην δώσει φακελάκι στον Γιατρό, το να θεωρεί λογικό να δώσει κάτι για να προχωρήσει η δουλειά του στο υπουργείο ή σε κάποια δημόσιο υπηρεσία... το να δέχεται εκπτώσεις για να μην κόψει απόδειξη, το να κάνει τα στραβά μάτια σε κατάχρηση εξουσίας... θα μπορούσα να γράφω σελίδες ολόκληρες με παραδείγματα. Όλα αυτά έχουν τεράστιο κόστος στην οικονομία της χώρας. Όλα αυτά επιφέρουν είτε σπατάλες, είτε φοροδιαφυγή δισεκατομμυρίων ευρώ το χρόνο. Και θέλουν να μας πείσουν ότι με αστεία μέτρα και χωρίς να αγγίξουν καν αυτά τα θέματα, θα λύσουν το πρόβλημα της χώρας; Για πόσο βλάκες μας περνάνε;
Χρειάζεται αλλαγή στην νοοτροπία. Χρειάζεται παιδεία. Πρέπει οι νέοι να καταλάβουν ότι η αποχή τους από την πολιτική επιτρέπει να τους εκμεταλλεύονται οι προηγούμενες γενιές. Γιατί πρέπει να καταλάβουν ότι οι προηγούμενοι τρώνε και συνεχίζουν να τρώνε το δικό τους μέλλον. Ο πατέρας που έχει χτίσει 10 σπίτια φοροδιαφεύγοντας δεν αφήνει στο παιδί του κάτι. Αφήνει τσιμέντο που δεν τρώγεται. Τι θα τα κάνει τα σπίτια όταν θα υπάρχει 50% ανεργία; Όταν το εθνικό νόμισμα θα καταρρέει; Δεν υπάρχει παραγωγή και δεν υπάρχει ανάπτυξη γιατί δεν θέλουν κάτι τέτοιο αν δεν μπορούν να φάνε το μισό... σε μίζες και ρουσφέτια.
Να μιλήσουμε λοιπόν με ονόματα. Πιστεύετε ότι ο Τσίπρας, ο Σαμαράς, ο Βενιζέλος (από τους "μεγάλους") ή ο Κουβέλης, ο Καμμένος, ο Μάνος, ο Μιχαλολιάκος έχουν οποιαδήποτε λύση; (Δεν αναφέρω το ΚΚΕ γιατί η δική του "λύση" είναι σε τελείως άλλη βάση που θεωρώ ανεφάρμοστη όχι λόγο δική του αποτυχίας, αλλά λόγο του ότι είμαστε άνθρωποι και όχι μυρμήγκια.)
Σε συζήτηση που είχα με κάποιον οπαδό του ΣΥΡΙΖΑ, υποστήριζε ότι αρκούν να καταργηθούν κάποιες φοροελαφρύνσεις και να μπουν μερικοί έκτακτοι φόροι για να έχουμε έσοδα και να επαναφέρουμε το επίπεδο των μισθών εκεί που ήταν. Τα προβλήματα της χώρας τα απέδιδε στον καπιταλισμό αγνοώντας τελείως ότι υπάρχει διαφθορά και διαπλοκή πέραν των "πλουσίων" που εκμεταλλεύονται τον υπάλληλό τους. Η φοροδιαφυγή δεν υπήρχε για αυτόν. Το πρόβλημα δεν ήταν θεσμικό, αλλά έλλειψης νόμων που να επιβάλλουν περισσότερους φόρους! Βέβαια για κάθε φόρο που θα επιβληθεί, το ότι θα προκληθεί αντίστοιχη φοροδιαφυγή όσο το σύστημα παραμένει το ίδιο δεν μπορούσε να το καταλάβει. Γιατί; Μα γιατί το σύστημα αυτό είναι που στήριζε πριν το ΠΑΣΟΚ, την απραξία της Ν.Δ. και τώρα στηρίζει τον ΣΥΡΙΖΑ. Χωρίς αυτό το σύστημα των βολεμένων ψηφοφόρων δεν υπάρχουν αυτά τα κόμματα.
Καταλαβαίνω ότι με τόση κατάθλιψη που έχει πέσει είναι δύσκολο να καθίσει κάποιος να σκεφτεί και να προσπαθήσει να βρει λύσεις. Οπότε του είναι εύκολο να διαλέξει έναν Τσίπρα ή έναν Σαμαρά που φαίνεται να ξέρει τι λέει. Ε... τους πληροφορώ ότι δεν ξέρουν τι λένε. Είναι ανόητοι λαϊκιστές.
Εδώ και χρόνια μιλάω για την επικείμενη κατάρρευση του κράτους μαζί με άλλους, επώνυμους ή ανώνυμους, αλλά ήμασταν μειοψηφία και η φωνή μας εύκολο να αγνοηθεί. Σήμερα που συμβαίνουν αυτά για τα οποία μιλούσαμε, ούτε και εμείς οι ίδιοι δεν μπορούμε να το πιστέψουμε. Όμως να τα. Συμβαίνουν. Μην πιστέψετε λοιπόν τα ίδια ψέμματα. Σας εκλιπαρούν τα παιδιά σας. Για μια φορά σταθείτε στο ύψος των περιστάσεων και μην ψηφίσετε υποσχέσεις και σαν τρομοκρατημένα ανθρωπάκια. Ψηφίστε με λογική και με το βλέμμα στο μέλλον των παιδιών σας. Ενημερωθείτε. Υπάρχουν υγιής δυνάμεις που θέλουν όχι την πίστη σας, αλλά την συμμετοχή σας. Θέλουν την γνώμη σας και την συνεχή ενημέρωσή σας. Θέλουν να συμμετέχετε στις λύσεις των προβλημάτων και όχι να παρακολουθείτε σαν θεατές και στο τέλος να ψηφίζετε για... Μις Κυβέρνηση κάθε τέσσερα χρόνια!!!
Εγώ βρήκα μία τέτοια δύναμη. Το Κόμμα Πειρατών Ελλάδας. Και προσθέτω και την δική μου στην δική του. Συμμετέχω γιατί θέλω και πρέπει. Γιατί είναι από τα κόμματα που μου επιτρέπουν να έχω γνώμη και να κατευθύνω τις εξελίξεις. Και καλώ όλους σας να συμμετέχετε. Αλλά πρώτα ενημερωθείτε. Γιατί αλλάζουμε τον κόσμο μόνο μέσα από πραγματικές μεταρρυθμίσεις και μέσα από παιδεία συμμετοχής. Όχι με τον οπαδισμό.
Και τα δικά μου ερωτήματα: 
  • Ένας λαός λοιπόν που ψηφίζει κατ επανάληψη πολιτικούς που έχουν εμφανώς κλέψει και συμμετάσχει σε σκάνδαλα τι έχει κάνει;
  • Ένας λαός που θεωρεί δεύτερο και πρώτο κόμμα, κόμματα που έχουν αναδείξει προέδρους πολιτικούς που και με την βούλα έχουν προδώσει το έθνος τι έχει κάνει;
Ο λόγος που επιμένω και γίνομαι κακός, αν και ίσως να πονάει, είναι γιατί ακόμα δεν βλέπω ένα βασικό πράγμα στην χώρα. Γιατί το να λες ότι ένα κράτος έχει αποτύχει σε διάστημα δεκαετιών χωρίς την προέκταση στο σε από ποιους αποτελείται ένα κράτος για μένα είναι μονό-πλευρό. Μπορεί βέβαια ο αρθρογράφος να το εννοεί έμμεσα, αλλά στην Ελλάδα αυτό το "τα ευκόλως εννοούμενα παραλείπονται" δεν έχει βοηθήσει και πολύ. Είναι ένα πρώτο βήμα βέβαια είτε το εννοεί είτε όχι. Και αυτό που λείπει για μένα είναι η αναγνώριση ευθύνης αν όχι προσωπικής αλλά τουλάχιστον άμεσου κοινωνικού κύκλου. Επιμένω σε αυτό γιατί για μένα είναι το πιο σημαντικό για την επίλυση ενός προβλήματος χωρίς το ξε-πέταγμα από το ένα άκρο στο άλλο. Πρέπει να ξέρεις που έσφαλε για να μην το ξανακάνεις. Και το καταλαβαίνεις καλά αν και μόνο αν αναγνωρίσεις προσωπική ή γενική ευθύνη αν υπάρχει.

Τουλάχιστον, το κείμενο κάνει το πρώτο βήμα προς την αναγνώριση ευθύνης που είναι και αναγνώριση του προβλήματος. Όχι βέβαια ότι ο συγκεκριμένος αρθρογράφος δεν γνώριζε το πρόβλημα χρόνια τώρα, καθώς έχει αναφερθεί πολλές φορές σε αυτό στο παρελθόν. Δυστυχώς όμως τέτοιες παραδοχές έχω διαβάσει πολλές. Το πρόβλημα είναι ότι ποτέ δεν έχουν κάνει το επόμενο βήμα. Και αυτό με προβλημάτιζε πάντα. Και φυσικά συνεχίζει να με προβληματίζει.


8 σχόλια:

  1. Συμφωνώ με τα περισσότερα σημεία του άρθρου πλην της κριτικής κατά του ΣΥΡΙΖΑ. Πολλά αρνητικά μπορεί να βρει κανείς για αυτό το κόμμα αλλά τα περί "βολεμένων" ψηφοφόρων που στρέφονται προς τον ΣΥΡΙΖΑ είναι επινόηση κυρίως του πανικόβλητου ΠΑΣΟΚ και καταρρίπτονται πλήρως και από τα στατιστικά στοιχεία ( για όποιον ενδιαφέρεται http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=22767&subid=2&pubid=63656282 και http://www.publicissue.gr/2011/koinwniko_profil-sunoxes/ ). Αρκεί να δει κανείς την ψήφο ανά ηλικία και επάγγελμα για να καταλάβει.

    Κατά τα άλλα ενδιαφέρουσα περίπτωση οι Πειρατές και τα όσα λένε περί άμεσης δημοκρατίας. Φαντάζομαι σε πολλούς ίσως προκαλούν πανικό τα όσα αναφέρονται σε αυτό το άρθρο http://www.pirateparty.gr/2012/05/6-nomoi/ , εμένα ωστόσο με βρίσκουν 100% σύμφωνο. Δυστυχώς, όμως, οι ανάγκες για ουσιώδεις αλλαγές είναι πλέον τόσο πιεστικές που νιώθω πως δεν έχω την πολυτέλεια να ψηφίσω ένα κόμμα χωρίς προοπτική ισχυρής κοινοβουλευτικής παρουσίας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ηλία, δεχτή η κριτική σου για τους ψηφοφόρους του ΣΥΡΙΖΑ αν και δεν είναι κριτική προς τον ΣΥΡΙΖΑ αλλά προς τους "ψηφοφόρους" που πιστεύουν τις ανοησίες που τους πετάνε...

    Από την άλλη κανένας δεν θα κάνει τις αλλαγές αυτές που θεωρείς ουσιώδεις από αυτούς που έχουν προοπτική κοινβουλευτικής παρουσίας. Είναι τόσο απλό. Ψηφίζεις αυτόν που θέλεις και όχι κάποιον που θα βγει για να αισθάνεσαι κερδισμένος. Χαμένος θα είσαι και θα είμαστε όλοι μας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. "Ψηφίζεις αυτόν που θέλεις και όχι κάποιον που θα βγει για να αισθάνεσαι κερδισμένος"

    Βασίλη, μια ζωή με το κριτήριο που περιέγραψες ψηφίζω και τα κόμματα τα οποία έχω κατά καιρούς επιλέξει ανήκαν στην (ενίοτε θλιβερή) μειοψηφία. Το να είσαι στην μειοψηφία δεν είναι ήττα. Το να είσαι στην πλειοψηφία δεν είναι νίκη, ευκολία είναι.

    Εξάλλου, αν είχα ψηφίσει Πειρατές, "κερδισμένος" θα αισθανόμουν, ικανοποιημένος δηλαδή. Το 0,5% που πήραν ήταν σημαντικό ποσοστό για ένα διαδικτυακό κίνημα με μηδαμινή προβολή από τα ΜΜΕ. Και ΣΥΡΙΖΑ που έριξα, μη νομίζεις ότι περίμενα πως θα συνέβαινε αυτό το πράγμα που βλέπουμε σήμερα. Οι δημοσκοπήσεις μου είχαν δημιουργήσει προσδοκίες για "10% και καλά θα είναι". Τέλος, μη νομίζεις ότι ήταν μια εύκολη επιλογή για μένα, απογοητευμένος κι αναποφάσιστος παρέμενα μέχρι και λίγες μέρες πριν τις εκλογές.

    Εν πάση περιπτώσει, αυτό στο οποίο θέλω να καταλήξω είναι ότι με κούρασε η μεθοδευμένη προσπάθεια κυρίως των κυρίων Βενιζέλου και Σαμαρά να αναγάγουν όσους ψήφισαν ΣΥΡΙΖΑ σε βολεμένους, διεφθαρμένους, ηλίθιους ή αφελείς που άκουσαν για χάντρες και καθρεφτάκια και τρέξανε στον Τσίπρα με χούφτες προτεταμένες και με το σάλιο να στάζει από το στόμα. Μας λένε με λίγα λόγια πως το πελατειακό κομμάτι του ΠΑΣΟΚ μετακόμισε αίφνης στον ΣΥΡΙΖΑ, πως είναι ο ΣΥΡΙΖΑ η βδέλα που ρούφηξε όλο το κακό αίμα των πρασινοφρουρών κι εξυγίανε το κακόμοιρο το ΠΑΣΟΚ. Ούτε στα όνειρα τους! Η σαπίλα έμεινε εκεί που ήταν, πλάι σε Βενιζέλο και Σαμαρά.

    Λοιπόν, θαύματα δεν περιμένω από κανέναν. Σωτήρες δε θέλω να βλέπω ούτε ζωγραφιστούς. Ψήφισα αυτούς που ψήφισα γιατί το ήθελα, ήταν απόφαση συνειδητή κι ας ήταν διστακτική, κι ας έγινε με κάθε επιφύλαξη. Τους επέλεξα γιατί η στάση τους με έπεισε πως ήταν το μόνο κόμμα που ζητούσε στήριξη για να κάνει επιτέλους κάτι παραπάνω από το να ασκεί κριτική εκ του ασφαλούς.

    Αυτά Βασίλη. Μια επιλογή ήταν για μένα, μια αξιοπρεπής επιλογή, αλλά δεν θα την υπερασπιστώ παραπάνω απ' όσο της αξίζει. Αν δηλαδή σε μερικές εβδομάδες αποδειχθεί αυτό που υποστηρίζεις στο μήνυμα σου, δεν πρόκειται να τους ξαναψηφίσω στον αιώνα τον άπαντα. Ως ψηφοφόρος δεν έχω την "υπομονή" και την "μεγαλοψυχία" που έχουν επιδείξει υποστηρικτές άλλων κομμάτων...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Ηλία, εγώ εύχομαι να αποδειχτεί ότι κάνω λάθος. Αν αν δεν κάνω λάθος, τότε θα είναι πολύ αργά για να διορθωθεί...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Εκτός από το ψηφίζω με τους νικητές για μένα υπάρχει το χειρότερο ψηφίζω κάτι με νόημα.Δεν αναφέρομαι στο πρόγραμμα αλλά στο αν έχει νόημα η ψήφος με το κριτήριο του αν θα μπει στην βουλή.
    Δυστυχώς ο εκλογικός νόμος έχει κάνει τους περισσότερους να ψηφίζουν έμμεσα με τους νικητές έστω και αν αυτοί δεν είναι πρώτος ή δεύτερος.
    Αυτή η λογική όμως είναι αδιέξοδη.

    Για μένα το ΣΥΡΙΖΑ είναι εκτός πραγματικότητας και δυσπιστώ πολύ απέναντι σε ανθρώπους που χρόνια έχουν λερωμένη την φωλιά τους. Για τον ίδιο λόγο έχω ενδοιασμούς και για τον καμένο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. "Δυστυχώς ο εκλογικός νόμος έχει κάνει τους περισσότερους να ψηφίζουν έμμεσα με τους νικητές έστω και αν αυτοί δεν είναι πρώτος ή δεύτερος."

    Θέλεις και τα λες αυτά; Το 19% ψήφισε κόμματα εκτός βουλής. Πού έχεις μείνει, στις προηγούμενες εκλογές;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Δεν έχω δει τόσο αναλυτικά τις στατιστικές άρα μάλλον έχω μείνει στους προηγούμενες. Δεν ξέρω για τις στατιστικές, ξέρω ότι την λογική σου την συμμερίζονται πολύ.

    Δηλαδή δεν ξέρω και πολλούς που δεν θα ψήφιζαν με την λογική αυτή.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Η λογική μου δεν ήταν να ψηφίσω οποιαδήποτε μαλακία αρκεί να έμπαινε στη βουλή.

    Αλλά ναι, ένα από τα κριτήρια μου ήταν ΚΑΙ αυτό, να ψηφίσω ένα κόμμα που να έχει πιθανότητες κοινοβουλευτικής εκπροσώπησης, ειδικά σε αυτές τις εκλογές. Όπως ίσως θα ξέρεις, όσο περισσότερα κόμματα έμεναν εκτός βουλής τόσο μικρότερο θα ήταν το ποσοστό που θα χρειαζόταν μια κυβέρνηση συνεργασίας ΝΔ-ΠΑΣΟΚ. Κι επειδή τελικά τα εκτός βουλής ήταν περισσότερα από όσα προέβλεπαν οι δημοσκοπήσεις, λίγο έλειψε να φτάσουν τους 151 οι ΝΔΠΑΣΌΚοι ακόμα και με το απροσδόκητα χαμηλό 32% που πήραν. Καθώς ένα άλλο από τα κριτήρια μου ήταν να ΜΗΝ τους διευκολύνω να σχηματίσουν τέτοια κυβέρνηση, προτίμησα να μην ρίξω εξωκοινοβουλευτική ψήφο. Με καταλαβαίνεις;

    Τι μου λες τώρα για αδιέξοδες λογικές, μεγαλύτερο αδιέξοδο από τη συνέχιση της πολιτικής ΝΔ-ΠΑΣΟΚ δεν υπήρχε για μένα. Έκανα ό,τι μπορούσα ως ψηφοφόρος για να τους σταματήσω χωρίς ωστόσο να μείνω μοναχά στην στείρα άρνηση και στην ψήφο διαμαρτυρίας/τιμωρίας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή