Το άλλο βιβλιο που διάβασα στις διακοπές μου ήταν αυτό του τίτλου του Ρόμπερτ Λερ. Καταρχήν κάτι που δεν φαίνεται ή εγώ λόγω της συνταγής εγκέφαλος σε ζελέ, η ιστορία βασίζεται σε πραγματικά γεγονότα όπως λέει και στον επίλογο.
Μέτριο το βιβλίο καθώς το πραγματικό σενάριο είναι οι πρώτες 100 σελίδες και μετά το κουράζει σε μπουμπλε μπούμπλε και ιστορίες τύπου αρλεκιν μεταξύ των ηρώων χωρίς γενικά κάποιο ενδιαφέρον πέρα από αυτό της περιέργειας για το τι σκατά έγινε, μιας και το βιβλίο ξεκινά περίπου με το τέλος.
Σε τέτοιου τύπου (έχουν και κατηγορία που δημιουργησε και εδραίωσε νομίζω ο κώδικας Da Vinci) βιβλία το Οκτώ της Katherine Neville παραμένει το καλύτερο που έχω διαβάσει.
Τώρα έχω άλλα δύο ένα εκ των οποίων της Katherine Neville.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου