Πρωταθλητισμός στην ....

Μνήμες από το παρελθόν είχαμε χθες το βράδυ.

Η ιστορία ξεκινά με μένα να τρώω ένα σάντουιτσ από τον φούρνο στην δουλειά. Τον φούρνο τον τιμάμε εδώ και 10 μήνες συνεπώς είναι χλωμό να είχε κάποια σχέση αυτό στα παρακάτω. Βέβαια πιο πριν το σάντουιτσ έφαγα και ένα γλυκάκι καθώς γιόρταζε και το αφεντικό.

1 ώρα μετά το φαγητό με ποιάνει μια διάθεση για εμετό και πόναγε όλο και περισσότερο το φαγητό. Εϊχα όμως να τελειώσει μια δουλειά και δεν έπαιζε να φύγω. Πήρα αναχείρας το οινόπνευμα που οι ατμοί του τουλάχιστον σε μένα κάνουν πολλοί καλό και την βγάλαμε.

Το βράδυ όμως ψηνόμουν στο πυρετό. Και εκεί που με είχε πάρει ο ύπνος από τις 8, κατά τις 10 με παίρνουν δύο παλικάρια από το παρκινγκ που βρίσκεται δίπλα στο σημείο που αφήνω το αμάξι να μου πουν ότι πρέπει να το μετακινήσω καθώς την επομένη θα είχαν βαφές ενός κτιρίου. Μέσα σε όλα εγώ μόλις να έχω ξυπνήσει και η αδερφή μουνα έχει πέσει για ύπνο. Ντύθηκα με τα χίλια ζόρια και κατέβηκα μετακίνησα το αμάξι ευτυχώς εύκολα. Μιλάμε δεν καταλάβαινα αν είχα πρώτη ή όπισθεν.

Τελικά έχασα τον ύπνο μου, ψηνόμουν βραδυάτικα και πόναγε όλο το σώμα μου. Αν είναι ναμου τύχει κάτι πρέπει να τυγχαίνουν όλα μαζί. Κάτι σαν Combo Hit.

Ελεος.