Η ιστορία μιας ασθένειας

Δευτέρα βράδυ λοιπόν αισθάνομαι λίγο άρρωστος (post) και ενώ αισθάνομαι καλά την Τρίτη το απόγευμα ξεκινάει ο χαμός.

Αναγούλα τρελή, πυρετός και πόνος στο σώμα και πόνος στην κοιλιά. Ευκοίλια και μια μόνιμη τάση να τα βγάλω όλα. ΟΚ λέω δεν θα είναι κάτι σημαντικό τόσο (ο μεγάλος ιατρός μίλησε) και φτοιάχνω ένα απλό στεγνό μακαρόνι να φάω γιατί κάτι έπρεπε. Κάποιες ώρες μετά από επεισοδιακές καταστάσεις, και στην επιστροφή από την τουαλέτα εν μέσω σκοτοδείνης σκοντάφτω σε μια καρέκλα διπλα στο κρεβάτι, ρίχνω όλα τα πράγματα κάτω (κινητό,τηλέφωνο γυαλιά) και ευτυχώς σταματάω στο παράθυρο λες και ήμουν σκηνή σε ταινία αφού προσπέρασα πρώτα το κρεβάτι. Στην όπισθεν πατάω τα γυαλιά, και πέφτω στο κρεβάτι. Απορώ πως βρήκα το κρεβάτι.

Την άλλη μέρα πάω γιατρό. Φαρυγγύτιδα μου λέει και μου δινει αντιβίωση. Βέβαια εγώ ακόμα και σήμερα δεν αισθάνομαι τίποτα στον φάρυγγα.Μαθαίνει ότι έχω και διάροια και μου λέει θα σου δώσω κάτι άλλο αντί για χάπι αντιβίωση, και μου έδωσε κάτι για την διάροια. Πάλι καλά μου έδωσε και κάτι σούπερ αντιπυρετικά από τα οποία είχα ήδη από την προηγούμενη φορά, καθώς τα κλασσικά ούτε γαργαλάνε τον δυνατό πυρετό μου, και κάπως τα πράγματα βελτιώθηκαν. Μου έδωσε και το hexallen αλλά ποτέ δεν κατάλαβα το κόλπο με τις γαργάρες.Πάρε και μια 3 ήμερη στο σπίτι μην ξεκληρήσεις όλη την εταιρεία μου λέει γιατί είσαι και πολύ κολητικός.Καραντίνα και δώσε και αυτό το λουκέτο στον διαχειριστή της πολυκατοικίας. Φαγητό από το μπαλκόνι με σκοινάκι.

Το φάρμακο για την διάροια πρέπει να είναι το πιο σιχαμερό της ζωής μου. Ήταν μια σκόνη που έπρεπε να διαλύσεις σε λίγο νερό. Όταν άνοιγες το φακελάκι αναδυόταν ένα πράγμα σαν σκόνη και αφού το ανακάταβες στο ποτήρι έπερνε ένα χρώμα σαν λασπόνερο που αν το άφηνες λίγο έφτοιαχνε κατακάτι σαν λάσπη. ΜΠΛΙΑΧ και να έκανε και κάτι.

Μόνιμα αναγούλα και δεν μπορούσα να φάω. Έφερε λίγο βραστό κρέας η μαμά και βραστό κοτόπουλο να φάμε. Σπίτι λοιπόν  ατελείωτα και ξάπλα και σειρες. Τι έκανα λοιπόν αυτές τις μέρες?

• Εϊδα το Fallen τρία επεισόδια της μίαμισης ώρας
• Είδα το The Stand του Stephen King τέσσερα επεισόδια της μίαμισης ώρας.
• Είδα άπειρα Married With Children , σχεδόν τον μισό όγδοο κύκλο.
• Είδα Smallville και Desperate Housewives από τους τελευταίους κύκλους.
• Και κάτι άλλα είδα αλλά που να θυμάμαι.
• Είδα τηλεόραση 2 φορές καθώς είχαν τελειώσει όλα και δεν είχα τι άλλο να κάνω. Έχουν και αυτοί οι σεναριογράφοι απεργία.
• Σιχάθηκα την ζωή και αρχίζω και συνειδητοποιώ όλο και περισσότερο ότι η δουλειά μου είναι και ψυχολογική ανάγκη. Απλά μακάρι να ήταν λιγότερο και να μην έπρεπε να ξυπνάμε νωρίς και να βλέπουμε τον χειμώνα και μέρα.

Όμως όσο πέρναγε η μέρα ζαλιζόμουν όλο και περισσότερο, στο οποίο συνέβαλλε και τα γυαλιά που είχα πατήσει. Συνεπώς Παρασκευή λέω θα βγώ και θα περπατήσω. Εξαντλημένος πήγα στο κέντρο να μου τα ισιώσουν αν και είναι λίγο ότι να είναι. Γύρισα με συγκοινωνία καθώς άλλο δεν τσούλαγε με πόδια.

Τελικά σήμερα Σαββάτο η μάνα μου αφού τα είχα φάει όλα και είχα αρχίσει να νιώθω κανονικά μου έφερε σούπα! Και όπως έστειλα μήνυμα σε ένα φίλο.

Reboot Successfull

Demelene Online

Τελικώς αναλλογισμός λοιπόν.

• Αν είναι να σου τύχει, όλα μαζί έρχονται.
• Το Fallen ήταν μέτριο.
• Το The Stand ώς συνήθως για Stephen King τελείωσε εντελώς μαλακιωδώς.
• Η ελληνική τηλεόραση δεν βλέπεται. Απορώ πως αντέχει ο κόσμος. Αλλά τέτοια τους αξίζουν.Σε κάθε περίπτωση συνειδητοποιήσα ότι πάντα έτεινα να καταλήγω να μένω στο ΣΚΑΙ πρώτα και μετά στην ΝΕΤ.
• Married With Children απλά κορυφή αλλά τελειώνουν επικίνδυνα.
• Mother to the rescue σε λάθος χρόνο
• -4 κιλά, που είναι και το μοναδικό καλό αν καταφέρω να το κρατήσω, που δεν το βλέπω γιατί πρέπει να είναι ψεύτικη απώλεια.
• Ωραία αυτή η σούπα. Να την τρώμε πιο συχνά ανεξαρτήτως αρρώστιας.