Απολογισμός 2007

Αναμένοντας να ζεσταθεί το νερό για την καθιερωμένη απολύμανση μετά την παρατεταμένη επαφή μου με χώρο καπνιστών στο μεταλάδικο ας γράψω και μια ανακεφαλαίωση για το 2007 που ήταν από τις πιο σημαντικές χρονιές της ζωής μου.

Εν αρχή γράφτηκα σε ομάδα μπάσκετ. Τρομερή απόφαση. Μου ανανέωσε την ψυχολογία άσε που με έβγαλε από μια σαπίλα που είχα βρεθεί λόγω απαράδεκτης δουλειάς που είχα στην Eurobank

Αποφάσισα ότι δεν πάει άλλο σαν προγραμματιστής στην Eurobank καθώς δεν αντέχω το να μην κάνω τίποτα. Μετά από διάφορες συνεντεύξεις βρήκα τελικά την εταιρεία που ευελπιστώ να αποτελέσει την εργασία μου για το υπόλοιπο της εργατικής ζωής μου. Είμαι πολύ ευχαριστημένος γιατί το αφεντικό έχει όραμα αλλά και οι συνεργάτες μου στην πλειοψηφία τους είναι άνθρωποι με γνώση στον χώρο και κυρίως χωρίς την λαμογικη νεοτροπία που χαρακτηρίζει τον μέσο Έλληνα εργαζόμενο ειδικά στο δημόσιο. Το βασικότερο όμως είναι ότι πως να το πω, υπάρχουν στιγμές που είναι κάβλα η δουλειά. Αυτό που θα ήθελα περισσότερο είναι να γνώριζα ένα συνάδερφο περισσότερο που για γεωγραφικούς λόγους έχουμε κυρίως επικοινωνία μέσω msn.

Πριν πάω στην δουλειά αυτή πήγα Γιάννενα να επισκεφθώ μια φίλη που γνώρισα από ένα φόρουμ. Στον πηγαιμό χάθηκα και έκανα 8 ώρες από αντίριο εκ των οποίων τις 5 στα βουνά της Πίνδου και φυσικά άλλαζα παρέα με γίδια το σκισμένο λάστιχο μου. Στο ταξίδι αυτό πέρασα και από Πάτρα όπου συνειδητοποιήσα ότι σαν φοιτητής πέρασα τέλεια αλλά δεν έχω την παραμικρή όρεξη να την ξανα επισκεφθώ.

Γνώρισα το Πάσχα την πιο σημαντική σχέση της ζωής. Την αγάπησα όχι παράφορα αλλά ουσιωδώς που νομίζω ότι είναι και το πιο σωστό. Η κοπέλα είχε ότι επιθυμούσα, υπήρχε όμως ένα τεράστιο αλλά τελικά, που δεν με είχε απασχολήσει ποτέ σαν κριτήριο. Αυτο το κριτήριο τελικά είναι τόσο σημαντικό που επισκίασε όλα τα θετικά της, που δεν ήταν και λίγα και δύσκολα συναντάς σε ένα άνθρωπο.

Πήγα Σπέτσες. Σιγά τα αυγά.

Πήγα Επίδαυρο. Και ευτυχώς η κοπέλα με έπεισε να πάμε και στο θέατρο ενώ δεν ήθελα. Σκασίλα μου για το θέατρο καθώς το αρχαίο δεν με εντυπωσιάζει καθόλου γιατί είναι απλά παλιό αλλά στο πιο ψηλό σημείο άνετα άραζα αιώνες ειδικά στην αγκαλιά της και είχε και πολύ ωραία θέα. Επίσης η θάλασσα ήταν 5βρώμικη αλλά το κάμπινκ παρείχε τον καλύτερο ίσκιο που έχω βρει.

Έκανα το πρώτο πετυχημένο κονέ σε φίλο μου, που όμως αποτέλεσε και τέλος σε μια φιλία 10 χρόνων. Τώρα πια παρέα.

Είχα την πρώτη επαφή με το WPF (Windows Presentation Foundation) και μου πέσαν τα σαγόνια κάτω.Από τότε τους τα έχω πρήξει στην εταιρία. Για το καλό μας!!!πάντα.

Ήρθε η Σαμοθράκη. Απίστευτα τέλεια πόρωση δεν μπορώ να εκφραστώ. Στην Σαμοθράκη απλά η αγάπη μου, ολοκληρώθηκε.Θέλω να ξαναπάω. Πόστ

Έφτοιξα το blog αυτο και άρχισα να κράζω για την Ελλάδα αλλά έγραψα και για την Σαμοθράκη που πέρασα τέλεια αν δεν το καταλαβάτε.

Πήγα σε οφθαλμίατρο όπου έμαθα ότι εδώ και 15 χρόνια συστηματικά οι γιατροί του ΙΚΑ μετράγαν λάθος του βαθμούς μου προφανέστατα γιατί βαριόντουσαν να κάνουν σωστα την δουλειά τους. Ποστ και  Πόστ

Υπήρξε ο πρώτος τσακωμός με την κοπελιά, που ήταν και η αρχή ενός προδιεγραμμένου τέλους που δεν ήθελα να έρθει. Να είναι καλά όμως η αναποφασιστικότητα που χαρακτηρίζει αυτή τη χώρα.

Αύγουστος στην Αθήνα. Τέλεια. Μακάρι να μην ξαναγύρναγαν.Πόστ

Έκανα την βλακεία και είπα στον προπονητή ότι θέλω να μετακομίσω και εμέσως πλην σαφώς βγήκα από την ομάδα. Φυσικά ακόμα δεν έχω μετακομίσει. Εγώ και η ειλικρίνεια μου.

Πήγα Λευκάδα.Ωραίο νησί μόνο στην μια πλευρά αλλά αν έχεις δει φωτογραφίες δεν σου προσφέρει και κάτι. Ξαναπορώθηκα με την κοπέλα αν και μόλις πατήσαμε το πόδι μας στον νομό Αττικής η πραγματικότητα δεν άργησε να εμφανιστεί ούτε λεπτό, κλέβοντας έτσι την πόρωση. Αποφάσισα ότι η Renault είναι για γέλια και έχασα και δυο μέρες διακοπών εξαιτίας της λόγο καμένου πολλαπλασιαστή. Πόστ

Είδα Transformers.Τι να λέμε τώρα. Ακόμα και σήμερα όποτε βαριέμαι βλεπω το τρίτο μέρος της ταινίας. Πόστ.

Υπήρξαν σοβαροί τριγμοί στην σχέση μου, από διαδοχικές μαλακίες που έκανε.

Βγήκε η δισκάρα που λέγεται Framing Armageddon των Iced Earth.Πόστ

Απόφασισα να σταματήσω να γράφω στο πλέον φασιστικό τύπου αμερικής φόρουμ που έχω συναντήσει ύστερα από έντονη διαφωνία με την Ομάδα Διαχείρισης όπως αποκαλούνται. Το φόρουμ ήταν το www.e-steki.gr

Εϊναι και τυχερή. Χωρίς να έχει κουνήσει το δακτυλάκι της, την βρήκε η ευκαιρία της ζωής της να κάνει το σωστό. Εγώ αναπτερώθηκα. Έδωσα όλη την ψυχολογική στήριξη στήριξη για να την πετάξει στα σκουπίδια στο όνομα της αναποφασιστηκότητας. Βαθιά μέσα μου ήξερα ότι αυτό θα γινόταν αλλά ήθελα να πιστέψω ότι θα άλλαζε. Άλλωστε για κάτι τέτοιο έκανα υπομονή τόσο καιρό.

Χώρισα καθώς η κοπελα το τράβηξε το σκοινί όσο δεν πήγαινε και φυσικά σε μια στιγμή αδυναμίας της ξέφυγε όλη η πραγματικότητα που συστηματικά έκρυβε κυρίως πρώτα από τον εαυτό της. Πόστ

Ύστερα από τρεις εβδομάδες χώρια αποφάσισα να δώσω στην κοπέλα την τελευταία και πιο σημαντική ευκαιρία της με κάποιες προυποθέσεις κριτήρια για την συνέχιση της σχέσης.

Πήγα στην Πάρνηθα. Ανακάλυψα νέος μέρος για όχι καφέ δραστηριότητα. Το πρόβλημα είναι ότι δεν βρίσκω λαό γενικά γιατί απλά δεν έχει καφέ. Πόστ

Έκανα μετά από χρόνια κάρτ στον Άγιο Στέφανο. Πόρωση. Πόστ

Έμαθα για μια ακόμη φορά πόσο μαλάκες είμαστε σε αυτοί την χώρα και πόσο για μικροκομματικά συμφέροντα απλά δεν ξέρουμε να προσταψούμε αυτούς που παλεύουν για αυτή την χώρα. Μιλάω για τον επαναπατρισμό του Steve Lalas. Πόστ

Διάβασα ένα απίστευτο βιβλίο με τίτλο "η εξομολόγηση ενός οικονομικού δολοφόνου", που σίγουρα με έχει κάνει να αναθεωρήσω κάποια πράγματα. Πόστ

Πήγα μέσα στις γιορτές των χριστουγέννων στις δυο high profile μέρες παραμονή χριστουγένων και πρωτοχρονιάς σε νυχτερινό μαγαζί έξω.Αυτό δεν έχει ξαναγίνει. Οκ ήταν μεταλάδικο. Πόστ

Χώρισα μια μέρα πριν την αλλαγή οριστικά. Τίποτα δεν άλλαξε, που άλλωστε δεν περίμενα καθώς από δικαιολογίες πρώτα στον ευατό της άλλο τίποτα. Η σχέση μου αυτή μου έκανα κάποια πολύ καλά αλλά με έβλαψε κιόλας. Βέβαια και πάλι μάλλον θα την ήθελα να την ζήσω. Εν ολίγοις είδα ότι

  • για μια ακόμη φορά μικρά πράγματα που έβλεπα στην αρχή και δεν κολάγαν τελικά παίζουν πάντα πολύ σημαντικό ρόλο. Και να πω ότι δεν τα είχα δει?
  • μπορώ να είμαι απίστευτα υπομονετικός αν πιστεύω σε κάτι που αξίζει. Δεν έχω ξαναδείξει τέτοια ανοχή στην ζωή μου.
  • η λογική τελικά θριαμβεύει του συναισθήματος και δεν λέει ψέματα.
  • η σχέση με τους γονείς θα είναι τελικά από τα πιο σημαντικά κριτήρια στην επιλογή συζήγου αν αυτή υπάρξει ποτέ.
  • η βλακεία αυτής της χώρας μου έκλεψε την κοπέλα που αγάπησα όσο καμιά άλλη, και είχα φτάσει σε σημείο και να σκεφθώ γάμο μαζί της.

Το αποτέλεσμα είναι ότι σε συνδυασμό με διάφορα γεγονότα στο άμεσο συγκενικό μου περιβάλλον, η ευαισθησία μου στην βλακεία και στην προσωπική αναποφασιστικότητα και αναποτελεσμετακότητα έχει αυξηθεί δραματικά. Πάντα τα αντιλαμβανόμουν αλλά τώρα είναι σαν να τα καταλαβαίνω 100 φορές περισσότερο και με έχουν κάνει σκληρό ανθρωπο.Και δεν μιλάω για προσωπικές σχέσεις αλλά για το ευρύτερο κοινωνικό σύνολο αυτής της χώρας.

Πρέπει να ξεκολήσω και να χαλαρώσω. Αλλά ότι και να λέμε, στο βάθος η αιτία της προδικασμένης κατάληξης της σχέσης που χαρακτήρισε την ζωή μου το 2007 με έχει πειράξει πραγματικά και βαθιά. Θα προσπαθήσω να το θυμάμαι ως ασυμφωνία χαρακτήρων ειδικά στο τμήμα του τι απαιτούμε και περιμένουμε από τον ίδιο μας τον εαυτό πρώτα. Πικρία είναι η γεύση που μου έμεινε πάντως. Αλλά και πάλι θα την αγάπαγα.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου