Αιμοδοσία

Ξεκίνησα να δίνω αίμα για όλους τους λάθους λόγους δηλαδή, θητεία. Την χρονιά εκείνη είχα δόσει 3 φορες.

Κάθε φορά έδινα στον εαυαγγελισμό. Δεν λέω προσεκτικοί γενικά, αλλά δεν εχω καταλάβει πιο το νόημα του να ζητάς από κάποιον να δόσει εθελοντικά αίμα και να του βγάζεις το λάδι και όχι γιατί του πήρες αίμα.

Η όλη διαδικασία ειναι ένα 10λεπτό. Βάλε και άλλο ένα μετά να στρώσει το πράγμα πες και κανένα ακόμα μέχρι να σε δει ο γιατρός αντε μάνι μάνι ένα μισάωρο. Όμως έχουν τόσο λίγους γιατρούς και κρεβάτι που θες χαλαρά ένα δίωρο με περίμενε και άντε ξαναπερίμενε. Και οκ όταν ήμουν θητεία άλλο που δεν ήθελα όμως όταν δουλεύεις ποιος θα πάει να χάσει δύο ώρες από την δουλειά του, ή τον ελεύθερο του χρόνο όχι για να δόσει άιμα αλλα για να ταλαιπωρηθεί?

Φυσικά κανείς. Μονο όσοι πρέπει γιατί πρέπει να δόσουν σε κάποιον. Απόλυτα λογικό, δύσκολο όμως να το σκεφτεί το ελληνικό κράτος. Ώχ χρησιμοποιήσα την λέξη σκέφτομαι σε συνδυασμό με το Ελληνικό κράτος. ΣΥΓΝΩΜΗ δεν θα το ξανακάνω.

Τέλος σήμερα έδωσα στο Γεννηματά. Τρελός χαμός από κόσμο. Ήταν μια τυπισσα μέσα στην τρελή χαρά, μια χαρά προσεκτική που έπρεπε να φροντίζει 5 κρεβάτια. Υπήρχε άλλη μια που όμως ήταν τα ζώα μου τα αργά, και φαινόταν και στοκαρία. Τέλος πάντως η μια κυρία έτρεχε και δεν έφτανε και δεν έκανε και τσαπατσουλιές και ευγενικότατη και η άλλη ζζζζζζζζζ και όχι άλλο κάρβουν σκηνικά.

Τα ευσημα μου λοιπον στην μια κυρία, που παρόλο το γαμήσι κρατιόταν στο ύψος των περιστάσεων. Και της αναγνωρίζω ότι ανεχόταν και ένα λαμόγιο όταν η ίδια σκοτωνόταν. Ευτυχώς δεν ειναι όλοι στο δημόσιο μαλάκες. Δυστυχώς για αυτούς βγάζουν την δουλειά 10 ανθρώπων και παίρνουν και τα ίδια.