Πατρινό Καρναβάλι

Καταρχήν να ξεκαθαρίσω οτι ποτέ δεν μάρεσεν οι απόκριες. Νομιζω οτι μετά από μια σχετικά μικρή ηλικία είχα ξενερώσει και προτιμούσα να παίξω μπάσκετ από το να ασχοληθώ με το καρναβάλι καθε αυτό.

Μετά τις πρώτες παιδικές εμπειρίες που δεν θυμάμαι αλλά μια ψυχή έχει κάτι βιντεό και με απειλεί με youtube, τις Κυριακές του καρναβαλιού μας πρίζαν με την αναμετάδοση της παρέλασης από την Πάτρα. Ζζζζζζζζ και έλεος αλλά οκ.

Το 97 με φώτησε λοιπον το συστημα των πανελαδικών και πέρασα στην Πάτρα. Τότε η Πάτρα μόλις προσπαθούσε να ορθοποδήσει από το κλείσιμο της βιομηχανικής ζώνης (λόγω μαλακίας τους) στηριζόμενη στο λιμάνι, την νέα εθνική οδό “σκοτωθείται σε 2.5 ώρες αντί για 4” και την επέκταση του Πανεπιστημίου.

Το 98 λοιπον στο πρώττο Καρναβάλι, εννοείται ότι κατεβήκαν κάποιοι φίλοι από Αθήνα στο οποίο και δεν πέρασα και τόσο καλά αλλά αυτά που εζησα σηματοδοτούν το όλο τροπάρι που ειχει αποκτήσει το παρηκμασμένο Πατρινό καρναβάλι.

Το 98 λοιπον δεν ειχε τόσο λαό ακόμα, όμως φιλός με μαυρο να καπνιζει και να το μοιράζεται με άλλους στην κεντρική πλατεία βλέπει αστυνομικούς με σειριακό αριθμό στην στολή και το πετάει κάτω. Ο φίλος αυτός χρόνια προπονημένος να τρέχει μακρυά από τους αστυνομικούς στο Καραϊσκάκι. Ερχονται λοιπον οι αστυνομικοί του το δίνουν στο χέρι λέγοντας του ΞΕΚΟΛΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΡΝΑΒΑΛΛΙ. Αυτό μπροστά μου και φυσικά ο φιλος παρόλη την προπόνηση έχει μείνει ΑΝΑΥΔΟΣ. Δεν συζητάμε για το τι γινόταν στα σκαλία της Πατρέως αλλά και ενα στενό δίπλα από το τμήμα. Οι μπόμπα μαυροδάφνη σύννεφο στο δρόμο, αλλά ακόμα τότε ο κόσμος διασκέδαζε έξω και αν ήθελες μπορούσες να περάσεις καλά έξω κάτι σαν ένα πανηγύρι. Για την παρέλαση ουτε συζήτηση καθώς μόνο πιωμένος, και εγώ δεν επινα με τίποτα τοτε. Όπως και να έχει ομως επειδή υπήρχε κάποιο μέτρο, πέρασα καλά για να φανταστείτε ποσο καλύτερο ήταν τότε.

Την επόμενη χρονιά αν θυμάμαι καλά ειχα ενα άλλο παλικάρι σπίτι. Εκείνη την χρονιά το 99 το πράγμα ειχε ξεφύγει ήδη πάρα πολύ σε κόσμο συνεπώς μετά από ένα επεισόδιο του τυπου 25 λεπτά χιλιο στριμογμένος για 30 μέτρα παράτησα τους συμφοιτητές μου και πήγα σπίτι. Πάρε λοιπον το κλειδάκι το εφεδρικό και κάνε οτι θες στον φιλο.

Το 00 δύο φιλες από Άμφισα αποφασήζουν να έρθουν. Βέβαια χωρίς να έχουν πει τίποτα σκάνε μύτη και άλλοι 8 φίλοι τους απο Αθήνα που ηρθαν χωρίς ακριβώς μέρος να μείνουν. Τι να κάνω τους λέω να μείνουν σπίτι. Κλειδάκι στην μια φίλη και μην με ενοχλείσετε για παρελάσεις και άλλες μαλακίες. Την χρονιά εκείνη έχω γνωρίσει Πατρινούς που μισούν το καρναβάλλι όπως έχει γίνει και η μοναδική σχέση που έχουν ειναι το γινόμαστε πιώμα και πάμε στο μαγαζί μου πάμε πάντα ετσι και αλλιως. Μέχρι την ώρα εκείνη συνομωτικές συγκεντρώσεις για καμια ταινια και υπολογιστή. Οι φιλοξενία 10+ ατόμων σπίτι μου, και τέτρις καταστάσεις στο κρεβάτι ήταν πατέντα σε γκαρσονιέρες των 25 τμ.

Την χρονιά εκείνη η Πάτρα πρέπει να ειχε 1.5 εκαττομύριο κόσμο οταν νορμάλ έχει 250.000 κατοίκους εκ των οποίων μονο οι 50.000 ειναι σε αυτό που ηταν τότε Πάτρα μαζί με άλλους 40000 φοιτητές. Φανταστείτε τι γινόταν οταν το κτελ για Αθηνα έφευγε κάθε λεπτό.

Μετά το τρίτο έτος ειχα χωθεί στα της Πάτρας καθώς δεν γουσταρα την Αθηνα, και προσδοκούσα να μεινω εκει. Το καρναβαλι ηταν μια πατάτα και μιση, όπου από τους Πατρινούς πια μάθαινα οτι ηταν μια φάση στην οποια ισχυε το ελάτε ΑΘΗΝΑΙΑΟΙ να σας πιάσουμε τον κώλο. Η Πάτρα τότε διαφήμιζε το προιόν της ως ελάτε να ξεσαλώσετε ανεξέλεκτα και φθηνά. Το κόλημα πολλών Πατρινων για το πόσο κορυφή ειναι η μαλακία τους που ειχε να αλλάξει μουσική κάτι αιώνες και υπήρχε μονο και μονο για την φθηνή ανεξέλεκτη μαλακια, ήταν και αιτία χωρισμου από μια τότε Πατρινή. Τα περιστατικά βέβαια κωμματόδης μεταφοράς σε νοσοκομεία από ποτό και βιασμών ακόμα και στην τριών Ναυάρχων καμια σημασία δεν ειχαν.

Το 03 νομίζω και μετά από χρονια κλειστής Πλατείας Γεωργίου που έκοβε το έξω από την διασκέδαση, εγώ έλειψα και δυστυχώς έχασα τα επεισόδια. Εκεινη την χρονια λοιπον ειχε ένα ντέρμπυ, ειχε έλειψη μαύρου-χασίσι και ειχε πέσει τρελό χαπάκι/χημεία και πότισμα στα μαγαζιά. Εγινε λοιπον το αναπόφευκτο που έπρεπε να ειχε γινει αιώνες πριν, να τα σπάσουν στην κεντρική πλατεία. Η αστυνομία που καλέστηκε να επιβάλει την τάξη ηταν μαθητευόμενοι, καθώς οι κανονικοί αστυνομικοί με εκπεύδευση λεμε τώρα σε καταστολή επεισοδίων ηταν σε άδειες εξού και το ανεξέλεκτο της προώθησης του προιόντος. Προσωπικά χάρηκα απίστευτα καθώς τα ήθελε ο κώλος τους ακόμα και των καταστημαρχών. Τα επεισόδια σταμάτησαν οταν ηρθαν μονάδες καταστολής από άλλες πόλεις, καθώς τα noobia έφαγαν ξύλο από τους προπονημένους της Αθηνας και δικαιολογημένα. Τελικά δεν έσπασαν και τόσα πολλά, απλά τα μίντια το έκαναν θέμα. Το 03 ηταν και ο θανατος του Πατρινού Καρναβαλιού αλλα για μένα και επάνοδός του.

Το 04 λοιπον πρώτη φορά πέρασα καλά. Ειχε νορμάλ κόσμο, είχε αστυνομία και ειχε ανοιχτούς χώρους έξω. Μετά δεν ξέρω καθώς το 05 έφυγα τρέχοντας από την πόλη, λόγω απαράδεκτης συμπεριφοράς των Πατρινών που ειναι άλλο θέμα.

Εχοντας μιλήσει με Πατρινους σχετικά με το θέμα θα σας πω το πως εγώ έχω αντιληφθεί την ιστορία του και την αξία του.

Η Πάτρα ηταν η πολη που την εποχή που το συνοικιακό έξω χαβαλες ηταν τρόπος διασκέδασης, ειχε το καρναβαλι οργανωμένο.Τότε τα άρματα και οι στολές ηταν συλλογική προσπάθεια και όχι απλά φέρνουμε το περσυνο άρμα και ενα πραγματάκι σε ρουχο για να καλύπτει βυζί και κώλο. Υπήρχε πραγματικά κάτι συλλογικό ανά γκρουπ και περνάγαν καλά με διάφορα events που σχετιζόντουσαν με αποκορύφωση την Κυριακάτικη παρέλαση και το κάψιμο του καρνάβαλου. Τότε πρέπει να ηταν πολύ καλά, όπως οταν τα παιδιά διασκεδάζαν έξω στις γειτονιές και φυσικά ουτε λόγος για καφέδες και μαλακίες.

Αργότερα η Πάτρα έκανε μια επένδυση για να κάνει επιχειρηματικά πιο καλό το καρναβάλι. Εβγαλε τραγούδια με στίχους για αυτό και άλλες τέτοιες εξυπνάδες. Δεν ξέρω αν καθιερωσε τότε το κυρησω την έναρξη του επόμενου καρναβαλιού ακριβώς μετά την λήξη του τρέχοντος ετσι για να θυμούνται και οι Πατρινοί ότι ένα ολοκληρό χρόνο ειναι καρναβαλια και οτι ειναι τρελοί και άλλες μαλακιες.

Την χρονια που πήγα εγώ πολιτισμικά ειχε πεθάνει σαν θεσμός και με την έλευση άπειρων επισκεπτών που δεν αφήναν και κανένα σοβαρό φράγκο επιχειρηματικό από πολιτισμικός θεσμός μετατράπηκε σε ανεξέλεκτο υπό την ανοχή της κοινωνίας πανελλαδικό ξεσάλωμα. Κάπου εκει οι Πατρινοί άρχισαν να στραβώνουν καθώς το πράγμα έχασε την παραδοσιακή του μορφή και φυσικά σταμάτησε να ειναι τοπική υπόθεση. Βέβαια επειδή δεν παραδέχεσαι ευκολα την μαλακία του τόπου σου, συνέχιζαν να το αντιμετωπίζουν σαν κάτι καλό, παρόλα τα ουσιώδη παράπωνα τους. Οι μονοι που χαιρόντουσαν ήταν οι κολημένοι με το καρναβάλι και οι επιχειρηματίες των γκρουπ που κατέβαζαν 1500 άτομα γκρουπ με συμμετοχή τότε 25000 δραχμές και πρακτικά μηδενικό κόσμος καθώς οι στολές ήταν όλες ιδιες και ελάχιστες σε υφασμα. Κάπου εκει έπεσε και διαφημιση από την σειρά Λόγω Τιμής ενώ το ιδιωτικά κανάλια ειχαν σιδερώσει τον κόσμο στην λογική του πίνω αλκοολ για να περάσω καλα.

Για την επιτροπή του καρναβαλιού ουτε συζήτηση και για τα λεφτά που έβαζε ο δήμος. Χαρακτηριστικά στο τέλος της παρέλασης πέρναγε ένα φορτηγό και μοιραζε σοκολάτες στους θεατές, το οποίο στο τέλος δεν έφτανε καν στην πλατεία καθώς δεν έπεφτε το παραδάκι. Ο καρνάβαλος δεν καιγόταν και άλλα έτσι ωραία. Η επιτροπη έκανε κάτι μικρο παρεμβάσεις απογορεύοντας την μαυροδάφνη στην παρέλαση και τα γκρουπ των 300 ατόμων και πάνω αλλά οκ στο Ελλάντα ειμαστε όλοι ξέρουμε τι τηρήθηκε.

Ουσιαστικά η Πάτρα εκμεταλεύτικε τότε την ανυπαρξία εναλλακτικής επιλογής καθώς όλες οι άλλες πόλεις κοιμόντουσαν στο θέμα και ειχε χεστεί στα φράγκα αλλά και την και καλά προβολή. Όμως οι προχειρες επιχειρηματικές κινήσεις, η αυρα του θα εκμεταλευτουμε τους Αθηναίους και γενικά το ανεξέλκτο κάποια φάση θα το πληρώσεις. Άλλες πόλεις εξελίχτηκαν και πάτησαν στην πολιτισμική ποιότητα και επιπλέον κάποια φάση θα σου έρθουν στην φθηνια και οι πραγματικά ρεμπεσκέδες που τα σπάγαν στην Αθήνα.

Ετσι και έγινε, τον ηπιαν μια και καλή, εγώ χάρηκα και μετά προσπάθησαν να επανέλθουν αλλά δεν νομιζω οτι βάλαν μυαλό εξω από τους αστυνομικούς που ειδα εγώ το 04.

Όποιος πιστεύει στο καρναβάλι της Πάτρας πρέπει σίγουρα να το ερευνήσει πριν το 95 καθώς μετά έγινε απλά μια οικονομική ληστεία και πλουτισμός μιας μερίδας ανθρώπων που ισως να μην ηταν και Πατρινοί. Οι Έλληνες ειμαστε τόσο ζώα, που όπως και σε επιπεδο κράτους αντί να καταλάβουμε το ολοφάνερο προτιμούμε την ευκολη πορεία του ας περάσω καλά τώρα και βλέπουμε.

Προσωπικά θεωρώ οτι το 03 ηταν σημείο καμπής και ευκαρία για αφύπνηση. Ειναι όμως τόσο χαζοί που σίγουρα δεν θα το εκμεταλεύτηκαν, όπως ακριβώς του έλεγε η Pirelli ξέρω δεν θα βγάλετε την ιδια ποσότητα ελαστικών, αλλά σας παρακαλώ δουλέψτε γιατί θα το κλείσω το εργοστάσιο και οι Πατρινοί φυσικά απάντησαν με απεργίες και οταν εγώ πήγα κάτω το 97 δεν ειχαν μια γιατι οικονομικά έιχαν πιάσει πάτω.