Είναι “Απορείας Άξιο” ?

Συμπεριφορά αντρών προς γυναίκες και ανάποδα.

Καλώς η κακώς υπάρχει ένα λυσάρι(rulebook) που περιγράφει λίγο πολύ τι πρέπει να κάνει ένας άνδρας στην αρχική προσέγγιση με μια γυναίκα. Δεν συζητάμε αν συμφωνούμε σε αυτό ή όχι, αλλά ότι αν δεν το εφαρμόσεις πέφτεις στις κατηγορίες των ακατάλληλων και ευρέως γνωστών ώς άνδρες δεν υπάρχουν ποια. Δηλαδή, το λυσάρι αυτό ειναι μάζεμα εμπειρίας επιτυχημένων ή αποτυχημενων συμπεριφορών μαζί με μια μίξη από δηλώσεις γυναικών.

Λίγο πολύ όλοι ξέρουμε για αυτούς τους άτυπους κανόνες, αλλά δεν συμφωνούμε όλοι. Οι περισσότεροι απλά δεν συμφωνούν, αλλά για λόγους αποτελέσματος θα τους ακολουθήσουν. Με άλλα λόγια θα παρεκλίνουν των πεποιηθήσεων τους αφού οι περιστάσεις ειναι κατάλληλες δηλαδή εφόσον κρίνουμε ότι χρειάζεται λέμε ψέματα. Αρα εξαρχής φερόμαστε άσχημα στην “στόχο” μας.

Εφόσον το αποτέλεσμα πετύχει, και η λαμαρίνα έχει δαγκωθεί ή δέσουμε τον γαίδαρό μας στην επιφάνεια έρχονται σιγά σιγά οι πραγματικές πεποιθήσεις μας και φυσικά τα παράπωνα από το πρώην στόχο νυν κατάκτηση ότι δεν ήσουν όπως σε γνώρισα μπλα μπλα και το καλύτερο όλων με ξεγέλασες και μου ειπες ψέματα. Το παραπάνω πακέτο βέβαια έρχεται γαρνιρισμένο στο αθώο βλέμα μιας απορίας γιατι όλοι ειναι ψεύτες κτλ κτλ.

Και ιδού και ο τίτλος του ποστ.

Εχεις καταφέρει να επιβάλεις σαν κρίτηριο επιτυχίας το να ακολουθεί κάποιος ένα λυσάρι. Όποιος ειναι σωστός και δεν το ακολουθεί τρώει πορτα. Όσοι εν γνώση τους κλέβουν και ακολουθούν το λυσάρι, σε κάποιο ποσοστό τα καταφέρνουν αλλά μιας και εξαρχής χρησιμοποιήσαν το λυσάρι, δεν ξέρουν τι να κάνουν εκεί που το λυσάρι δεν έχει απαντήσεις και φυσικά πράτουν το φυσιολογικότερο όλων, αυτό που ειναι. Φυσικά το λυσάρι ειναι είναι ένα υπόσυνολο των ατελειώτων κανόνων “καλού” γκόμενου που πρέπει να ακολουθείς. Συγκεκριμένα ειναι το κοινό υποσύνολο ενός κατά τα άλλα μπάχαλου που κανείς δεν ξέρει όλες τις απαντήσεις και ειναι δεδομένο σε βάθος χρόνου ότι θα πέσεις σε ερωτήσεις που το λυσάρι δεν έχει προβλέψει.

Πρώτος και βασικότερος κανόνας σε αυτού του λυσαριού ειναι ποτε μην πεις την αλήθεια. Δεύτερος κανόνας η λογική δεν χωράει στην αιτιολόγηση πραγμάτων, συνεπώς οτι κάνεις πρέπει να γινεται πάντα σε σύμβαση με τους υπόλοιπους κανόνες του λυσαριού.

Εφόσον λοιπον η επιλογή γίνεται με βάση το ποσοστό επιτυχίας σε ένα ερωτηματολόγιο, των οποίων τις απαντήσεις έχει αυτο το λυσάρι και σαφώς απογορεύει την ειλικρίνεια, πως είναι δυνατόν να προκύπτει στο μέλλον η απορία, του γιατί όλοι ειναι ψεύτες και πως γινεται να αλλάζουν αφου του κάτσω?

Εγώ δεν θέλω να σχολιάσω την ηθική υπόσταση της συμπεριφορας (δεν σχολιάζω υποκειμενικές ηθικές όπως ειναι το ψέμα) με βάση αυτό το λυσάρι, αλλά εφόσον το επιλέγεις σαν ορθό κριτήριο ε ας ειμαστε σοβαροί και μην έχουμε και απορίες. Βεβαια ξεχνάω οτι 1ος και 2ος κανόνας ειναι ανυπαρξία λογικής και ειλικρίνιας, συνεπώς και αυτή η απορία από την πλευρά μου μάλλον ειναι εξίσου χαζή.

Και γιαυτό ακριβώς τον λόγο δηλώνω, σαφή προσανατολισμό προς την εναρμόνιση μου με το λυσάρι, αν και δυστυχώς αυτοί οι πρώτοι δύο κανόνες θα με δυσκολέψουν αφάνταστα. Θα προσπαθήσω ομως, θα διεφθαρώ, θα θυσιάσω τμήμα του χαρακτήρα μου και αν τύχει και μελλοντικά μου παραπονεθεί θα τυπώσω πρώτη ευκαιρία το λυσάρι και θα της φέρω την πρόχειρη εκτύπωση στο κεφάλι. Δεν αντιλέγω οτι έχουν υπάρξει και κάποιες που παρέβλεψαν το λυσάρι, και μπράβο τους, αλλά το ποσοστό ειναι τόσο μικρό που μάλλον η απογοητευση της πραγματικότητας θα υπερκαλύψει την προσδοκία, ψιλό όνειρο θερινής νυκτός. Συγχαρητήρια λοιπον στην κοινωνία, άλλος ένας σε διαδικασία μετατροπής. Κάτι σαν τον στρατό, που όσους έχει τυχει να ξεφυγουν και να μην ειναι λαμόγια τους στέλνουμε θητεία να γινουν και αυτοί!

Αυτο το ειχα αποφασίσει πριν από την τελευταια μου ενασχόληση με το άθλημα, αλλά δεν τηρησα την απόφαση καθώς πίστεψα τις δηλώσεις περί original και ειλικρίνειας και εκτίμησεις των προηγουμένων. Εννοείται οτι φάγαμε τελικά άκυρο συμπληρώνοντας μάλιστα το τοπ 3 κορυφαίων ατακών που έχω ακουσει, γιατι τελικά μάλλον τρίτος και βασικότερος κανόνας του λυσαριου, ειναι δεν έχει σημασία τι σου λέει, ακού το λυσάρι για να μης φας το κεφάλι σου.

Τέλος, προς αποφυγή παρεξηγήσεων, χαρακτηριστικά πιστεύω οτι υπάρχει ένα αντίστοιχο λυσάρι για το πως πρέπει να συμπεριφερθεί μια κοπέλα σε ένα αγόρι. Τι και τι πρέπει να κάνει αν δεν θέλει να το ξενερώσει μπλα μπλα. Χαρακτηριστικό απότελεσμα αυτού του λυσαριού, ειναι το ανέκδοτο αλλά και πικρή αλήθεια “Μετά τον γάμο, αυτά που ήξερες ξέχασέ τα”. Όμως ειλικρινά, δεν με αποσχολεί καθόλου αυτό, καθώς ειμαι άνδρας και δεν προσεγγίζω το ζήτημα του πως να τα πάω καλά ερωτικά με ένα άνδρα. Και οι εποχές με διάθεση να ασχολούμαι για το καλό των άλλων και του συνόλου, μάλλον αναλλώθηκαν στο να τρώω τα μουτρα μου για κάλυψη ανασφαλειών και προδικασμένης βλακείας.