Ο τρελός του χωριού;

Δεδομένων των συνθηκών, ο κ. Καραμανλής

δεν πρέπει να απορρίπτει γελώντας την εξ

αριστερών ορμώμενη κριτική στα σχέδιά του.

Όπως έκανε την περασμένη Πέμπτη στη συνέντευξη
Τύπου που παραχώρησε στο πέρας των εργασιών της
Συνόδου Κορυφής της Ε.Ε. Ο δημοσιογράφος του «Ριζο-
σπάστη» Π. Κακαλής τον ρώτησε:
«Την τελευταία δεκαετία οι τράπεζες είχαν κέρδη πάνω από
20 δισ. ευρώ. Ειδικά μάλιστα τη διετία 2006-2007 τα κέρδη έφτα-
σαν τα 9,2 δισ. ευρώ. Μπορείτε να μας εξηγήσετε γιατί θα πρέ-
πει να τους δώσουμε 28 δισ. ευρώ, ποσό που είναι 280 φορές με-
γαλύτερο από το ποσό που προβλέπεται για το διαρκώς υπό σύ-
σταση Ταμείο κατά της Φτώχειας; Ποσό που είναι διπλάσιο από
το σύνολο των δαπανών που προβλέπονται στον προϋπολογισμό
του 2009 για την ασφάλιση, την περίθαλψη και την κοινωνική προ-
στασία; Δηλαδή για τις τράπεζες υπάρχει άφθονο χρήμα. Για τις α-
νάγκες των οικονομικά ασθενέστερων και των λαϊκών στρωμά-
των, ο προϋπολογισμός δεν αντέχει και πρέπει να προσέχουμε,
όπως είπατε, για να μην διακινδυνεύσουν οι δημοσιονομικές ι-
σορροπίες;».
Και ο κ. Καραμανλής γέλασε φωναχτά και είπε συγκαταβα-
τικά, πριν συνεχίσει με την απάντησή του: «Χαίρομαι πάντα αυτή
την ανταλλαγή απόψεων, πρέπει να σας πω».
Το πρόβλημα είναι ότι ο συνάδελφος δεν έθεσε κάποιο ακραίο
ερώτημα. Δεν είπε στον Καραμανλή «πρόεδρε, γιατί δεν βγαί-
νουμε από την Ευρωπαϊκή Ένωση;» ή «γιατί δεν κρατικοποιούμε
τα πάντα;» ή «γιατί δεν παίρνουμε όλοι τους ίδιους μισθούς;». Ίσως
αυτά να τα λένε ακόμα κάποια μέλη του ΚΚΕ, όμως ο συγκεκρι-
μένος δημοσιογράφος στη συγκεκριμένη ερώτηση έθεσε ένα εύ-
λογο, σοσιαλιστικής σύλληψης ερώτημα, το οποίο όμως πρώτα
ήταν λογικό και μετά πολιτικό.
Δεν πρέπει ο πρωθυπουργός να απαντήσει πώς βρίσκονται
χρήματα για τη στήριξη των τραπεζών –χρήματα που ειλικρινώς
κανείς δεν έχει πιστέψει ότι πρόκειται ποτέ να φτάσουν στην πραγ-
ματική οικονομία– ενώ τόσο καιρό δεν βρίσκονται για τη στήριξη
των ασθενέστερων κοινωνικών στρωμάτων; Πώς μπορούμε
τώρα να αντέξουμε δημοσιονομικά πόρους που δεν δόθηκαν ποτέ
για την αναβάθμιση της δημόσιας υγείας και της δημόσιας παι-
δείας; Δεν πρέπει ο πρωθυπουργός να έχει μια πειστική, αν όχι ει-
λικρινή, απάντηση να δώσει σε ένα μεγάλο μέρος του ελληνικού
λαού που εδώ και αρκετό πλέον καιρό ζει με την καραμέλα της λι-
τότητας και παρακολουθεί το επίπεδο των δημόσιων υπηρεσιών
να καταρρέει, χωρίς όμως να προκύπτουν οι αξιόπιστες και προ-
σβάσιμες λύσεις στον ιδιωτικό τομέα που προβλέπει η φιλελεύ-
θερη οικονομική θεωρία; Και, εντέλει, δεν πρέπει ο πρωθυπουρ-
γός να εμφανίζεται λίγο πιο εγκρατής στην υποστήριξη νεοφιλε-
λεύθερων αντιλήψεων σε μια περίοδο που το κράτος καλείται να
σώσει την ημέρα και που ο καπιταλισμός περνάει τη μεγαλύτερη,
ίσως, κρίση της ιστορίας του;
Ο κ. Καραμανλής απάντησε τελικά στο δημοσιογράφο ότι η ενί-
σχυση των 28 δισ. ευρώ προς τις τράπεζες θα φανεί στην πραγματική
οικονομία και είναι ενίσχυση προς «τον μικρομεσαίο επιχειρηματία...
το νέο ζευγάρι που έχει δανειστεί για να αποκτήσει το πρώτο σπίτι
του» και κατέληξε ότι «στόχος όλης αυτής της προσπάθειας είναι... να
αποφύγουμε κινδύνους στην απασχόληση, στους ρυθμούς ανάπτυ-
ξης, στα εισοδήματα... στο επίπεδο ζωής των Ελλήνων πολιτών».

Το επίπεδο της ζωής των Ελλήνων
πολιτών υποβαθμίζεται σταδιακά λόγω
της ανικανότητας του κράτους να παρέμ-
βει στα καλοστημένα ιδιοτελή κυκλώματα
των κλειστών επαγγελμάτων, της αδυνα-
μίας του να πατάξει τη φοροδιαφυγή και
την εισφοροδιαφυγή, της πλημμελούς
προσπάθειάς του να μειώσει τη γραφει-
οκρατία, της αποτυχίας του να εξαφανίσει
τη διαφθορά. Θα έγραφα κι άλλα πολλά,
αλλά μου τελείωσαν τα συνώνυμα για τη
λέξη «ανικανότητα».
Στο πλαίσιο των παραπάνω, ίσως ο
πρωθυπουργός να πρέπει να μπει στη

μακριά λίστα ηγετών αναπτυγμένων,
καπιταλιστικών χωρών που με περι-
συλλογή και περίσσια ανησυχία παρα-
κολουθούν την κατάρρευση του συστή-
ματος, λόγω και της δικής τους ανικανό-
τητας (να τη πάλι η λέξη) να επιβάλουν
στην αγορά κάποιους κανόνες που θα ε-
ξασφάλιζαν την εύρυθμη λειτουργία της.
Ίσως ο κ. Καραμανλής να μην πρέπει να
γελάει όταν του τίθενται σοβαρά ερω-
τήματα στα οποία δεν έχει απαντήσεις.
Η «αριστερόστροφη» κριτική δεν έρχε-
ται από τον τρελό του χωριού, αλλά από
κάθε ανήσυχο πολίτη.

Συγνώμη για την μορφοποίηση αλλά το κείμενο έχει παρθεί από pdf από το www.freesunday.gr, και δεν είχα χρόνο και δίαθεση να το διορθώσω. Για τον ίδιο λόγο δεν υπάρχει link για το άρθρο της δημοσιογράφου παρα μόνο αναφορά στο όνομα και την εφημεριδά για την οποία έγραψε το άρθρο.

Πήγη Άρθρο της κα Ματίνα Στέβη στην Free Sunday.

Σαν αναγνώστης της εφημερίδας City Press έχω καταλήξει να εκτιμώ πάρα πολύ τα άρθρα του εκδότη της Κ. Κύρτσου αλλά και της κυρίας Στέβη η οποία προσεγγίζει τα θέματα μας της, κάπως περισσότερο από την πλευρά του τι ειναι κοινωνικά δικαίο, χωρίς όμως να πέφτει στην παγίδα του λαικισμού αλλά και της φιλοσοφίας των συνδικαλιστών και άλλων αριστερών-φιλελεύθερων σχημάτων.

Συμφωνώ απόλυτα με το παραπάνω άρθρο, το οποίο ενισχύει ακόμα περισσότερο την άποψη ότι η κυβέρνηση προσεγγίζει το έργο της με μια απίστευτη υπεροψία προς τον μέσο πολίτη. Και αν είχε κάνει και κάτι να έλεγα οκ φίλε, είσαι και γαμώ και έκανες παπάδες συνεπώς μπορεί να ανεχτώ και μια υπεροψία εκ μέρους σου. Να τα έχεις όμως κάνει τόσο χάλια, ε συγνώμη αλλά δεν υπάρχει καμιά δικαιολογία.