Πιστοποιήση κατοικίας και ΑΦΜ
Πήγα σήμερα το πρωί σε μια χρηματιστηριακή για να ανοίξω κωδικό.
Ένα από τα απαιτούμενα δικαιολογητικά ήταν ένα λογαρισμός ΔΕΚΟ δλδ ΟΤΕ,Νερό, ΔΕΗ. Στο τηλέφωνο είχα μιλήσει και είχα πάρει μαζί του σπιτιού των γονιών μου.
Σκάω μύτη λοιπόν και του λέω τι ζόρι τραβάτε όλοι και δεν δέχεστε πχ λογαριασμό Κινητής ή έστω κάποιου άλλου παροχού τηλεφώνου εκτός από ΟΤΕ. Μου λέει αυτός μα όχι δεχόμαστε και άλλων εταιριών τηλεφώνου αλλά κάτσε να το διπλο τσεκάρω. Μπλα μπλα στο τηλέφωνο και μου λέει ότι δεν γίνεται και ότι του είπαν ότι είναι με Νόμο κατοχυρωμένο το ζήτημα.
Χμμμ μπράβο. Τρομερή απαλλαγή από το μονοπώλιο του ΟΤΕ. Για μια ακόμη φορά μας δουλεύουν. Και εγώ δεν μπορώ να καταλάβω γιατί δεν δέχονται λογαριασμό κινητού. Μια χαρά ΑΦΜ και διεύθυνση έχει απάνω.
Ένα από τα απαιτούμενα δικαιολογητικά ήταν ένα λογαρισμός ΔΕΚΟ δλδ ΟΤΕ,Νερό, ΔΕΗ. Στο τηλέφωνο είχα μιλήσει και είχα πάρει μαζί του σπιτιού των γονιών μου.
Σκάω μύτη λοιπόν και του λέω τι ζόρι τραβάτε όλοι και δεν δέχεστε πχ λογαριασμό Κινητής ή έστω κάποιου άλλου παροχού τηλεφώνου εκτός από ΟΤΕ. Μου λέει αυτός μα όχι δεχόμαστε και άλλων εταιριών τηλεφώνου αλλά κάτσε να το διπλο τσεκάρω. Μπλα μπλα στο τηλέφωνο και μου λέει ότι δεν γίνεται και ότι του είπαν ότι είναι με Νόμο κατοχυρωμένο το ζήτημα.
Χμμμ μπράβο. Τρομερή απαλλαγή από το μονοπώλιο του ΟΤΕ. Για μια ακόμη φορά μας δουλεύουν. Και εγώ δεν μπορώ να καταλάβω γιατί δεν δέχονται λογαριασμό κινητού. Μια χαρά ΑΦΜ και διεύθυνση έχει απάνω.
Η χώρα της μπανανίας
Με αφορμή τα πρόσφατα γεγονότα με τις πυρκαγιές που ξεσπάσαν και την βιβλική καταστραφή θέλω να σχολιάσω κάποια πράγματα.
Όλοι βγαίνουν και κατηγορούν τους πολιτικούς και ότι αυτοί φταίνε και με τέτοιους ανθρώπους που να δεις άσπρη μέρα και τα σχετικά. Εγώ πιστεύω ότι οι πολιτικοί αν και απαράδεκτοι είναι ο εύκολος στόχος γιατί η πραγματικότητα τσούζει και πονάει.
Ο έλληνας είναι καραγκιόζης , ο έλληνας φταίει και κανείς άλλος. Και είναι απλό το γιατί. Ας το πάρουμε με ένα πολύ απλό παράδειγμα. 300 βουλευτές έχουμε και 1.000.000 έλληνες εργαζόμενους κρατικών συμφερόντων δλδ δημόσιοι υπάλληλοι, συμβασιούχοι του κράτους, στρατιωτικούς. Όλοι αυτοί κάθε φορά που γίνεται το στραβό μπροστά τους ή επιδιώκουν το στραβό πουλάνε αυτή την χώρα και τον μέλλον της για τα παιδιά τους.
Δεν υπάρχει στον Έλληνα όταν βρίσκεται στην Ελλάδα κανένα ίχνος ομαδικότητας δια του συνόλου και κανένα ίχνος βραχυπρόθεσμης κρίσης για τα συμφέροντα του. Κανένας Έλληνας δεν αντιλαμβάνεται ότι έχει πιο σίγουρα και περισσότερα να κερδίσει όταν μαζί με αυτόν κερδίσει και το κοινωικό σύνολο και ας χάσει και κάποια από το πιθανό μέγιστο ατομικό κέρδος.
Συνεπώς δεν φταίνε μόνο οι πολιτικοί που τους εκλέγουμε αλλά ο μέσος έλληνας και κάθε έλληνας που κινείται τελικά στον χωρό που θέτει ο κάθε αδίστακτος πολιτικός. Δλδ όλες αυτές οι τοπικές διοικήσεις, πυροσβέστες και διοικητές τους άποψη δεν έχουν προς τα κυβερνητικά εγκλήματα? Αλλά μόνο μελέτες κάνουν και καμιά πράξη.
Φυσικά ούτε λόγος για μια διαδήλωση πορεία με νόημα. Κλείσε το δρόμο γιατί πιστεύω ότι το καλοκαίρι θα καει η μισή πελοπόνησος! Αλλά αυτά είναι για εξελιγμένους λαούς που από μαθητές της κοιτίδας του πολιτισμού έχουν φύγει έτη φωτός μπροστά.
Είμαστε 11 εκατομύρια ατομιστες και γαιδούρια και ζώα που μπροστά σε μια τέτοια καταστροφή πάλι τους ίδιους καραγκιόζηδες θα ψηφίσουμε καθώς παρόλο τον όλοθρο μόνο 5% αυξήθηκε το ποσοστό των αναποφάσιστων σε πρόσφατη δημοσκόπιση και φυσικά τα δύο μεγάλα κόματα έχουν ακόμα από το 40% το καθένα σε πρόθεση ψήφου ακόμα και στις πληγέντες περιοχές. Και φυσικά γιατί θα τους ξαναψηφίσουμε? Για να βρούμε δουλειά, για να έρθει το βύσμα στο πεντάγωνο μέσα να κάνει καλύτερη θητεία ο γιός μου, για να γίνει η κόρη μου πρώτη μούρη στην πίστα και να τα ξίνει όλη μέρα εν ώρα εργασίας. Όλα για την οικογένεια. Φυσικά ποια η οικογένεια με τις τρομερές δουλειές που παρέχονται ανήκει σχεδόν στην τράπεζα αλλά μην ξεχνάμε πάνω από όλα. ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΣΥΝΤΗΡΟΥΜΕ ΤΟΝ ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΟ ΘΕΣΜΟ ΤΗΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΣ.
Και εμείς τα ζώα οι ιδιωτικοί υπάλληλοι και ελεύθεροι επαγγελματίες ιδιωτικών συμφερόντων καθόμαστε και δουλεύουμε για να δίνουμε λεφτά στο μπουρδέλο αυτό κράτος και στον κάθε ατομίσταρο έλληνα που μεγαλώνει ατομισταρες γιούς και κόρες. Αλλά κάποια λαμογιά θα έχει και ο ιδιωτικός υπάλληλος στην άκρη από πίσω και θα ψηφίσει κάποιο από τα μεγάλα κόμματα. Κάποιο βύσμα θα χρειάζεται.
Λυπάμαι πάρα πολύ για τους ανθρώπους που χαθήκαν στις φωτιές και τις περιουσίες που χάθηκαν για αυτούς που βρίσκονταν νόμιμα εκεί. Δεν λυπάμαι όμως καθόλου για αυτονών τα σπίτια που καίγονται που πριν 20 χρόνια που ξεκίνησε η ιστορία με τους εμπρησμούς ήταν δάση. ΚΑΛΑ ΝΑ ΠΑΘΟΥΝ γιατί αν ο εμπρηστής είναι ο ηθικός αυτουργός και ο εγκληματίας, αυτός που τον χειροκροτά και απολαμβάνει τους καρπούς των εγκλημάτων τι είναι? Μια χαρά εγκληματίες.
Μπορώ να λέω πολλά για το θέμα αλλά το ζήτημα είναι ότι δυστυχώς είμαστε η χώρα της μπανανίας και πραγματικά πιστεύω ότι ποτέ δεν θα αλλάξει τίποτα.
Τα συγχαρητήρια μου λοιπόν για μια ακόμη φορά στον έλληνα που εμμέσως ή αμμέσως ευθύνεται για τις πανωλεθρίες και ανθρώπινο και υλικό δυναμικό άλλων Ελλήνων ή ακόμα και των ευατών τους. Γιατί που θα πάει ο καραγκιοζιά κάποια φάση τιμωρεί τον καραγκιόζη. Δυστυχώς τιμωρεί και τους μη καραγκιόζηδες και αυτό είναι το χειρότερο.
Όλοι βγαίνουν και κατηγορούν τους πολιτικούς και ότι αυτοί φταίνε και με τέτοιους ανθρώπους που να δεις άσπρη μέρα και τα σχετικά. Εγώ πιστεύω ότι οι πολιτικοί αν και απαράδεκτοι είναι ο εύκολος στόχος γιατί η πραγματικότητα τσούζει και πονάει.
Ο έλληνας είναι καραγκιόζης , ο έλληνας φταίει και κανείς άλλος. Και είναι απλό το γιατί. Ας το πάρουμε με ένα πολύ απλό παράδειγμα. 300 βουλευτές έχουμε και 1.000.000 έλληνες εργαζόμενους κρατικών συμφερόντων δλδ δημόσιοι υπάλληλοι, συμβασιούχοι του κράτους, στρατιωτικούς. Όλοι αυτοί κάθε φορά που γίνεται το στραβό μπροστά τους ή επιδιώκουν το στραβό πουλάνε αυτή την χώρα και τον μέλλον της για τα παιδιά τους.
Δεν υπάρχει στον Έλληνα όταν βρίσκεται στην Ελλάδα κανένα ίχνος ομαδικότητας δια του συνόλου και κανένα ίχνος βραχυπρόθεσμης κρίσης για τα συμφέροντα του. Κανένας Έλληνας δεν αντιλαμβάνεται ότι έχει πιο σίγουρα και περισσότερα να κερδίσει όταν μαζί με αυτόν κερδίσει και το κοινωικό σύνολο και ας χάσει και κάποια από το πιθανό μέγιστο ατομικό κέρδος.
Συνεπώς δεν φταίνε μόνο οι πολιτικοί που τους εκλέγουμε αλλά ο μέσος έλληνας και κάθε έλληνας που κινείται τελικά στον χωρό που θέτει ο κάθε αδίστακτος πολιτικός. Δλδ όλες αυτές οι τοπικές διοικήσεις, πυροσβέστες και διοικητές τους άποψη δεν έχουν προς τα κυβερνητικά εγκλήματα? Αλλά μόνο μελέτες κάνουν και καμιά πράξη.
Φυσικά ούτε λόγος για μια διαδήλωση πορεία με νόημα. Κλείσε το δρόμο γιατί πιστεύω ότι το καλοκαίρι θα καει η μισή πελοπόνησος! Αλλά αυτά είναι για εξελιγμένους λαούς που από μαθητές της κοιτίδας του πολιτισμού έχουν φύγει έτη φωτός μπροστά.
Είμαστε 11 εκατομύρια ατομιστες και γαιδούρια και ζώα που μπροστά σε μια τέτοια καταστροφή πάλι τους ίδιους καραγκιόζηδες θα ψηφίσουμε καθώς παρόλο τον όλοθρο μόνο 5% αυξήθηκε το ποσοστό των αναποφάσιστων σε πρόσφατη δημοσκόπιση και φυσικά τα δύο μεγάλα κόματα έχουν ακόμα από το 40% το καθένα σε πρόθεση ψήφου ακόμα και στις πληγέντες περιοχές. Και φυσικά γιατί θα τους ξαναψηφίσουμε? Για να βρούμε δουλειά, για να έρθει το βύσμα στο πεντάγωνο μέσα να κάνει καλύτερη θητεία ο γιός μου, για να γίνει η κόρη μου πρώτη μούρη στην πίστα και να τα ξίνει όλη μέρα εν ώρα εργασίας. Όλα για την οικογένεια. Φυσικά ποια η οικογένεια με τις τρομερές δουλειές που παρέχονται ανήκει σχεδόν στην τράπεζα αλλά μην ξεχνάμε πάνω από όλα. ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΣΥΝΤΗΡΟΥΜΕ ΤΟΝ ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΟ ΘΕΣΜΟ ΤΗΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΣ.
Και εμείς τα ζώα οι ιδιωτικοί υπάλληλοι και ελεύθεροι επαγγελματίες ιδιωτικών συμφερόντων καθόμαστε και δουλεύουμε για να δίνουμε λεφτά στο μπουρδέλο αυτό κράτος και στον κάθε ατομίσταρο έλληνα που μεγαλώνει ατομισταρες γιούς και κόρες. Αλλά κάποια λαμογιά θα έχει και ο ιδιωτικός υπάλληλος στην άκρη από πίσω και θα ψηφίσει κάποιο από τα μεγάλα κόμματα. Κάποιο βύσμα θα χρειάζεται.
Λυπάμαι πάρα πολύ για τους ανθρώπους που χαθήκαν στις φωτιές και τις περιουσίες που χάθηκαν για αυτούς που βρίσκονταν νόμιμα εκεί. Δεν λυπάμαι όμως καθόλου για αυτονών τα σπίτια που καίγονται που πριν 20 χρόνια που ξεκίνησε η ιστορία με τους εμπρησμούς ήταν δάση. ΚΑΛΑ ΝΑ ΠΑΘΟΥΝ γιατί αν ο εμπρηστής είναι ο ηθικός αυτουργός και ο εγκληματίας, αυτός που τον χειροκροτά και απολαμβάνει τους καρπούς των εγκλημάτων τι είναι? Μια χαρά εγκληματίες.
Μπορώ να λέω πολλά για το θέμα αλλά το ζήτημα είναι ότι δυστυχώς είμαστε η χώρα της μπανανίας και πραγματικά πιστεύω ότι ποτέ δεν θα αλλάξει τίποτα.
Τα συγχαρητήρια μου λοιπόν για μια ακόμη φορά στον έλληνα που εμμέσως ή αμμέσως ευθύνεται για τις πανωλεθρίες και ανθρώπινο και υλικό δυναμικό άλλων Ελλήνων ή ακόμα και των ευατών τους. Γιατί που θα πάει ο καραγκιοζιά κάποια φάση τιμωρεί τον καραγκιόζη. Δυστυχώς τιμωρεί και τους μη καραγκιόζηδες και αυτό είναι το χειρότερο.
Και να προσθέσω και κάτι ακόμα. Και που είμαι εγώ να πάω να διαδηλώσω για τα πραγματικά κακώς κείμενα του τόπου? Α ναι ξέχασα,
1)είμαι Έλληνας στην Ελλάδα
2)έχω κουραστεί και απογοητευτεί τόσο από τον τόπο και είμαι μόνο 29
3)το σημαντικότερο? οι μόνες κινητοποιησείς που γίνονται συνήθως είναι γιατί μπορεί σαν δημόσιος υπάλληλος να χρειαστεί να δουλέψω λίγο παραπάνω και να μην προλαβαίνω 3 εφημερίδες μέσα σε μια μέρα. Ακόμα μπορεί σαν φοιτητής να χρειαστεί να γίνω φοιτητής και να ξεχάσω το όνειρο των 4- άγνωστο χρόνων διακοπών πληρωμένα από τους γονείς που ονειρεύονται το παιδί τους επιστήμονα.
Γυρίσαν
Βοηθειααααααααααααααααααααααααααα
Κατεβαίνω σήμερα και κοιτάζω το δρόμο προς την δουλειά και βλέπω ένα ΧΑΜΟ. Αυτό ήταν. ήρθε το τέλος. Ωραία ήταν αλλά δυστυχώς όλοι γυρίσαν. Στον γυρισμό απλά γινόταν χαμός. Θα πλάκωνα και ένα Ηλίθιο με περικεφαλαία μεγάλο άνθρωπο που μου άναβε τους προβολείς λες και θα πήγεινα 2 δευτερόλεπτα πιο γρήγορα.
Πόσο καραγκιόζης μπορεί να είναι κανείς?
Κατεβαίνω σήμερα και κοιτάζω το δρόμο προς την δουλειά και βλέπω ένα ΧΑΜΟ. Αυτό ήταν. ήρθε το τέλος. Ωραία ήταν αλλά δυστυχώς όλοι γυρίσαν. Στον γυρισμό απλά γινόταν χαμός. Θα πλάκωνα και ένα Ηλίθιο με περικεφαλαία μεγάλο άνθρωπο που μου άναβε τους προβολείς λες και θα πήγεινα 2 δευτερόλεπτα πιο γρήγορα.
Πόσο καραγκιόζης μπορεί να είναι κανείς?
Ο περιβόητος πεζόδρομος του Παλαιού Φαλήρου
Πήγα λοιπόν σήμερα βόλτα στον μεγάλο σε μήκος πεζόδρομο παράλληλο με τις γραμμές του τραμ στην περιοχή του Παλαιού Φαλήρου. Γενικά όπως ότι φτοιάξαμε στους Ολυμπιακούς είναι παρατημένος στην μοίρα του. Και πως να μην είναι?
Αυτό που όμως που έκανε την αρνητικότερη εντύπωση για μια ακόμη φορά ήταν η παντελής απουσία οποιασδήποτε μορφής ελληνικής νεολαίας. Υπήρχαν μόνο μεγάλοι και αλλοδαποί και όσοι από αυτούς ήταν και νέοι ήταν και αλητάμπουρες.
Γενικά δεν είναι καλά καθώς 6 λωρίδες δρόμος και δύο του τράμ κάνουν πολλοί φασαρία. Φήμες λένε για ένα αντίστοιχο πεζόδρομο στην Βούλα που πρέπει να πάω να τσεκάρω καθώς μου είπαν ότι έχε δένδρα ανάμεσα στο πεζόδρομο και στο δρόμο. Αν πάει το τραμ ποτέ εκεί bye bye litle δενδράκια μου φαίνεται.
Το πιο ωραίο σήμερα ήταν ένα σημείο που είχε χώρο για δύο τεράστια σκάκι. Ξέρεται αυτά που περπατάς μέσα στην σκακιέρα. Πορώθηκα γιατί θυμήθηκα τις ένδοξες μέρες που έπεζα σκάκι 9 παρτίδες την ημέρα και πραγματικά μου λείπει γιατί κανείς δεν παίζει.
Επιστρέφοντας στο σχόλιο για την παντελή απουσία ελληνικής νεολαία έχω να πω τα εξείς
Η ελληνική νεολαία είναι σε άλλο επίπεδο.Πάει αυστηρά και μόνο για καφέ. Μην κουνήσει τον κώλο της καθόλου! Γιαυτό θα γίνουμε οι πιο παχύσαρκοι αν δεν είμαστε ήδη. Δεν είναι in να κουνάς και λίγο τον κώλο σου βλέπεις την σήμερον ημέρα. Για να είσαι κούλ πρέπει να λιώνεις στους καφέδες 2-3 την ημέρα και να ξεκολιάζεσαι στα τσιγάρα. Ειδικά αν είσαι γυναίκα δεν νοείται να μην καπνίζεις με το χέρι δίπλα στο κεφάλι μήν τυχόν και δεν σε δεί όλο το μαγαζί πόσο κούλ και γυναικάρα είσαι που καπνίζεις. Για να κουνηθεί καθόλου ούτε να το συζητάς. Τα φρεντοτσίνο και όλα τα λοιπά παχυντικά να είναι καλά. Ξέρεις πως γυμνάζεται η κοιλιά?
Αυτό που όμως που έκανε την αρνητικότερη εντύπωση για μια ακόμη φορά ήταν η παντελής απουσία οποιασδήποτε μορφής ελληνικής νεολαίας. Υπήρχαν μόνο μεγάλοι και αλλοδαποί και όσοι από αυτούς ήταν και νέοι ήταν και αλητάμπουρες.
Γενικά δεν είναι καλά καθώς 6 λωρίδες δρόμος και δύο του τράμ κάνουν πολλοί φασαρία. Φήμες λένε για ένα αντίστοιχο πεζόδρομο στην Βούλα που πρέπει να πάω να τσεκάρω καθώς μου είπαν ότι έχε δένδρα ανάμεσα στο πεζόδρομο και στο δρόμο. Αν πάει το τραμ ποτέ εκεί bye bye litle δενδράκια μου φαίνεται.
Το πιο ωραίο σήμερα ήταν ένα σημείο που είχε χώρο για δύο τεράστια σκάκι. Ξέρεται αυτά που περπατάς μέσα στην σκακιέρα. Πορώθηκα γιατί θυμήθηκα τις ένδοξες μέρες που έπεζα σκάκι 9 παρτίδες την ημέρα και πραγματικά μου λείπει γιατί κανείς δεν παίζει.
Επιστρέφοντας στο σχόλιο για την παντελή απουσία ελληνικής νεολαία έχω να πω τα εξείς
Η ελληνική νεολαία είναι σε άλλο επίπεδο.Πάει αυστηρά και μόνο για καφέ. Μην κουνήσει τον κώλο της καθόλου! Γιαυτό θα γίνουμε οι πιο παχύσαρκοι αν δεν είμαστε ήδη. Δεν είναι in να κουνάς και λίγο τον κώλο σου βλέπεις την σήμερον ημέρα. Για να είσαι κούλ πρέπει να λιώνεις στους καφέδες 2-3 την ημέρα και να ξεκολιάζεσαι στα τσιγάρα. Ειδικά αν είσαι γυναίκα δεν νοείται να μην καπνίζεις με το χέρι δίπλα στο κεφάλι μήν τυχόν και δεν σε δεί όλο το μαγαζί πόσο κούλ και γυναικάρα είσαι που καπνίζεις. Για να κουνηθεί καθόλου ούτε να το συζητάς. Τα φρεντοτσίνο και όλα τα λοιπά παχυντικά να είναι καλά. Ξέρεις πως γυμνάζεται η κοιλιά?
Έλληνες και αυτοκινητο
Είναι τόσο ζώα οι έλληνες οδηγοί που και οι κακομοίρηδες οι πεζοί τα έχουν δει όλα και δεν ξέρουν καν τα δικαιωματά τους.
Γύρναγα λοιπόν σήμερα με το αμάξι και γενικά αν πάρω χαμπάρι πεζό που είναι να περάσει και αφού βεβαιωθώ ότι δεν υπάρχει κάποιος καραγκιόζης να καρφωθεί από πίσω μου στο αμάξι σταματάω και τους αφήνω να περάσουν.
Οι μεγάλοι δεν το πιστεύουν και συνήθως φοβούμενοι ότι θα ξεκινήσω να τους πατήσω δεν περνάνε και τσάμπα σταματάω. Σήμερα μια κυρία μου κάνει, με ένα υφος του τύπου μήπως μπορώ κύριε, "να περάσω δηλαδή" και σκεφτόμουν φυσικά δικαιώμα σου είναι τι με ρωτάς.
Ειδικά με τους τουρίστες όταν τους αφήσεις μένουν κατάπληκτικοι λες και είμαι κανάς εξωγηίνος.
Στην γειτονιά μου έχει ένα πέρασμα που οι πεζοί έχουν πράσινο και οι οδηγοί παλλώμενα πορτοκαλί και αν τύχει και περνάς σε κοιτάνε και περίεργα. Και είναι και πέρασμα το μέρος και περνάνε και γριές που κάθονται και περιμένουν δύο φανάρια να βρουν ένα άνοιγμα στα ζώα που δεν τους αφήνουν. Έτσι μου έρχεται καμιά φορά να πάω να σταθώ στην μέση και το πολύ πολύ να έχουμε πανυγήρια στο δρόμο.
Αλλά τώρα που γυρνάνε όλοι, η ζούγκλα θα ξαναξυπνήσει και πεζοί της Αθήνα φυλαχτείτε γιατί οι δροόμοι και τα πεζοδρόμια δεν ανήκουν σε σας. Αφήστε τον ΚΟΚ να λέει ότι θέλει. Δεν ξέρει αυτός. Δρόμοι ανήκουν αυστηρά στα αυτοκίνητα και πεζοδρόμια στα μηχανάκια και παρκαρισμένα αυτοκίνητα.
Γύρναγα λοιπόν σήμερα με το αμάξι και γενικά αν πάρω χαμπάρι πεζό που είναι να περάσει και αφού βεβαιωθώ ότι δεν υπάρχει κάποιος καραγκιόζης να καρφωθεί από πίσω μου στο αμάξι σταματάω και τους αφήνω να περάσουν.
Οι μεγάλοι δεν το πιστεύουν και συνήθως φοβούμενοι ότι θα ξεκινήσω να τους πατήσω δεν περνάνε και τσάμπα σταματάω. Σήμερα μια κυρία μου κάνει, με ένα υφος του τύπου μήπως μπορώ κύριε, "να περάσω δηλαδή" και σκεφτόμουν φυσικά δικαιώμα σου είναι τι με ρωτάς.
Ειδικά με τους τουρίστες όταν τους αφήσεις μένουν κατάπληκτικοι λες και είμαι κανάς εξωγηίνος.
Στην γειτονιά μου έχει ένα πέρασμα που οι πεζοί έχουν πράσινο και οι οδηγοί παλλώμενα πορτοκαλί και αν τύχει και περνάς σε κοιτάνε και περίεργα. Και είναι και πέρασμα το μέρος και περνάνε και γριές που κάθονται και περιμένουν δύο φανάρια να βρουν ένα άνοιγμα στα ζώα που δεν τους αφήνουν. Έτσι μου έρχεται καμιά φορά να πάω να σταθώ στην μέση και το πολύ πολύ να έχουμε πανυγήρια στο δρόμο.
Αλλά τώρα που γυρνάνε όλοι, η ζούγκλα θα ξαναξυπνήσει και πεζοί της Αθήνα φυλαχτείτε γιατί οι δροόμοι και τα πεζοδρόμια δεν ανήκουν σε σας. Αφήστε τον ΚΟΚ να λέει ότι θέλει. Δεν ξέρει αυτός. Δρόμοι ανήκουν αυστηρά στα αυτοκίνητα και πεζοδρόμια στα μηχανάκια και παρκαρισμένα αυτοκίνητα.
Η επιστροφή
Την εβδομάδα του δεκαπενταύγουστο ήταν τέλεια στην Αθήνα. Καταπληκτικά. Κάθε χρόνο είναι όταν όλη φεύγουν για να πάνε στα χωριά τους και διακοπές. Κόσμος και χαμός στην πλάκα ακρόπολη και μοναστηράκι αλλά και μια πόλη να χαίρεσαι να οδηγήσεις και να μην σκέφτεσαι ότι πρέπει να μετακομίσεις δίπλα στην δουλειά. Το μόνο αρνητικό είναι ότι σκέφτεσαι "Και όταν ξανάρθουν?"
Σήμερα πρώτη εβδομάδα μετά και είχε ουσιαστική διαφορά στους δρόμους. ΟΚ ευτυχώς δεν γινόταν χαμός αλλά δεν το γούσταρες. Είχε ξανα εκνευριστικούς τύπους με μηχανάκια που επειδή είναι και πιο άδεια νομίζουν ότι είναι ευκαιρία για αγώνα με τον εαυτό τους και πιθανά το νοσοκομείο.
Και σκέφτομαι αν στις 20/8 γίνεται αυτό τι θα κάνω όταν γυρίσουν όλοι? πως θα αντέξω? Θα έχουμε και τις προεκλογικές συγκεντρώσεις. Αυτή την φορά ο λόγος που θα ταλαιπωρούμε δεν είναι ο κάθε καραγκιόζης δημόσιος,καθηγητής ή επαναστημένος χωρίς να ξέρει γιατί φοιτητής. Αυτή την φορά θα έχει την τιμητική του ο αρχηγός όλων αυτών τον άχρηστων και μάλιστα όπως και στο Αστερίξ και η μεγάλη τάφρος θα έχουμε και δύο ομάδες ηλιθίων η κάθε μια με τον μεγάλο της αρχηγό.
Μας περιμένει λοιπόν μεγάλη ταλαιπωρία. Και το χειρότερο όλων είναι ότι δεν θέλω να ψηφίσω λευκό ή άκυρο αλλά είναι όλοι καραγκιόζηδες. Άργησα και εγώ να κατεβάσω το κόμα μου.
Τέλος πάντως. Οι καλές μέρες στην Αθήνα τελειώνουν. Πάμε για αναζήτηση σπιτιού γιατί πάλι 2 ώρες κάθε μέρα στο αμάξι πήγαινελα στην δουλειά, χτίζω 500 εφαρμογές και γράφω άλλα 10 άρθρα στο www.codeproject.com
Σήμερα πρώτη εβδομάδα μετά και είχε ουσιαστική διαφορά στους δρόμους. ΟΚ ευτυχώς δεν γινόταν χαμός αλλά δεν το γούσταρες. Είχε ξανα εκνευριστικούς τύπους με μηχανάκια που επειδή είναι και πιο άδεια νομίζουν ότι είναι ευκαιρία για αγώνα με τον εαυτό τους και πιθανά το νοσοκομείο.
Και σκέφτομαι αν στις 20/8 γίνεται αυτό τι θα κάνω όταν γυρίσουν όλοι? πως θα αντέξω? Θα έχουμε και τις προεκλογικές συγκεντρώσεις. Αυτή την φορά ο λόγος που θα ταλαιπωρούμε δεν είναι ο κάθε καραγκιόζης δημόσιος,καθηγητής ή επαναστημένος χωρίς να ξέρει γιατί φοιτητής. Αυτή την φορά θα έχει την τιμητική του ο αρχηγός όλων αυτών τον άχρηστων και μάλιστα όπως και στο Αστερίξ και η μεγάλη τάφρος θα έχουμε και δύο ομάδες ηλιθίων η κάθε μια με τον μεγάλο της αρχηγό.
Μας περιμένει λοιπόν μεγάλη ταλαιπωρία. Και το χειρότερο όλων είναι ότι δεν θέλω να ψηφίσω λευκό ή άκυρο αλλά είναι όλοι καραγκιόζηδες. Άργησα και εγώ να κατεβάσω το κόμα μου.
Τέλος πάντως. Οι καλές μέρες στην Αθήνα τελειώνουν. Πάμε για αναζήτηση σπιτιού γιατί πάλι 2 ώρες κάθε μέρα στο αμάξι πήγαινελα στην δουλειά, χτίζω 500 εφαρμογές και γράφω άλλα 10 άρθρα στο www.codeproject.com
Τα τρελά πανηγύρια στο ΙΚΑ
Κάποιος είχε ακυρώσει ένα ραντεβού και να είμαστε σήμερα το πρωί πήγα στο ΙΚΑ.
Γενικά ο γιατρός μου άφησε καλή εντύπωση από γνώση αν και προσπάθησε πολύ να τον μισήσω. Του δίνω το χαρτί του νοσοκομείου του λέω ευγενικά γράψε και με το που τα βλέπει αρχίζει
"Το ξέρεις ότι αυτό διορθώνεται με λέιζερ και στην κλινική που είμαι εγώ είναι καλύτερη μπλα μπλά". Τον ξεκόβω λίγο, ότι οκ τα έχω πάρει με το ΙΚΑ μην σε αρχίσω και σένα και του λέω τι έχει γίνει και μου έλεγε για μια κομπογιανίτισα άχρηστη της περιοχής γιατρό του ΙΚΑ....
Με τα πολλά και φτάνουμε στο ζητούμενο. Για να μπορέσω να πάρω τα λεφτά των κρυστάλλων πίσω πρέπει
1)να πάω στον έφορο. ΟΚ πήγα σε ένα λαμόγιο πρώτη κολωβαρέστρα απορώ γιατί υπήρχε εκεί αυτός. Κάπνιζε και ο εθισμένος και καλά να πάθει. Βέβαια τι άλλο να κάνει όταν προσπαθεί να βρει ποιο από τα δύο αρχίδια του να ξύσει? Τι άλλο ας καπνίσουμε γιατί είμαστε και σε χώρο υγείας με αρρώστους και στο γραφείο μου έρχονται διάφοροι άρρωστοι. Βέβαια εγώ θα πληρώνω πάλι την περίθαλψη του καραγκιόζη. Μου φαίνεται ότι τελικά όλη τους την ζωή η οικογένεια μου την έχει πληρώσει του άχρηστου
2)Όταν πάρω την απόδειξη πρέπει να πάω στο ΙΚΑ να συμπληρώσω μια αίτηση του γιατί θέλω ΑΚΟΥΣΟΝ ΑΚΟΥΣΟΝ πριν από δύο χρονια ξανά γυαλιά και να την υπογράψει οποιοσδήποτε άλλος οφθαλμίατρος από τον κύριο λέιζερ. Γιατί μην τύχει και κλέψει κανείς το ΙΚΑ. Έχει ασφάλιστικές δικλίδες το ταμείο.
3)Αφού λοιπόν πάρω την υπογραφή θα περάσω κάποια στιγμή, φυσικά μια άλλη μέρα από επιτροπή στη οποία θα με ελέγχξουν και διπλό ελέγχξουν για να μην σπαταληθούν τα λεφτά των ασφαλισμένων έστω σε αυτούς αλλά να μαζεύονται να τα καταχράζεται κάποιο πολιτικό γουρούνι. Φυσικά και δεν θα είναι με ραντεβού και συγκεκριμένη ώρα αλλά από τις 1030 μέχρι 1 το μεσημέρι, δηλαδή στο μέσο μιας εργάσιμης μέρας.
Είναι φανερό λοιπόν ότι το ΙΚΑ έχει φροντίσει να μην το κλέβουν με ένα πολύ απλό τρόπο. Δεν πας καν να ζητήσεις τα λεφτά καθώς ο εργοδότης μου μπορεί να είναι πολύ cool σχετικά με το θέμα, δεν βρίσκει τα λεφτά από το πουθενά και ούτε έχει ασφαλιστικές δικλίδες για να μην τον κλέβουν οι υπάλληλοι του,αλλά θέλει και τους υπαλλήλους που πληρώνει να παράγουν έργο. Τι θράσος κύριε εργοδότα? Είναι δυνατόν. Οι κύριοι του δημοσίου απουσιάζουν όποτε θέλουν και ας μην είναι άρρωστοι και δεν πειράζει που η δουλειά δεν γίνεται. Παρόλα αυτά η επιχείρηση που δεν τα πρήζει στον κόσμο ανθεί και βγάζει λεφτά σε αντίθεση με το ΙΚΑ που να μην πω τι κάνει.
Και να φανταστείτε ότι με τον προηγούμενο μισθό μου μπαίναν υπέρ μου από μένα και από τον εργοδότη 12000 ευρώ ετησίως παρακαλώ. Προσωπικά σκέφτομαι να στείλω ένα πολύ σοβαρό γράμμα στην ευρώπη και να τους ρωτήσω αν η ευρώπη με καλύπτει στο να απεμπλακώ από την δεσμευσή μου με το ΙΚΑ. Τουλάχιστον να τα δίνω σε ένα ιδιωτικό φορέα που δεν θα μου πληρώνει τα πάντα, όπως φυσικά ούτε και το ΙΚΑ αλλά τουλάχιστον θα πέρνει το 1/3 των λεφτών και θα με έχει με σχετικά βασική ασφάλεια, ιατρική και συνταξιοδοτικό.
Μπουρδέλο Ελλάδα.
Γενικά ο γιατρός μου άφησε καλή εντύπωση από γνώση αν και προσπάθησε πολύ να τον μισήσω. Του δίνω το χαρτί του νοσοκομείου του λέω ευγενικά γράψε και με το που τα βλέπει αρχίζει
"Το ξέρεις ότι αυτό διορθώνεται με λέιζερ και στην κλινική που είμαι εγώ είναι καλύτερη μπλα μπλά". Τον ξεκόβω λίγο, ότι οκ τα έχω πάρει με το ΙΚΑ μην σε αρχίσω και σένα και του λέω τι έχει γίνει και μου έλεγε για μια κομπογιανίτισα άχρηστη της περιοχής γιατρό του ΙΚΑ....
Με τα πολλά και φτάνουμε στο ζητούμενο. Για να μπορέσω να πάρω τα λεφτά των κρυστάλλων πίσω πρέπει
1)να πάω στον έφορο. ΟΚ πήγα σε ένα λαμόγιο πρώτη κολωβαρέστρα απορώ γιατί υπήρχε εκεί αυτός. Κάπνιζε και ο εθισμένος και καλά να πάθει. Βέβαια τι άλλο να κάνει όταν προσπαθεί να βρει ποιο από τα δύο αρχίδια του να ξύσει? Τι άλλο ας καπνίσουμε γιατί είμαστε και σε χώρο υγείας με αρρώστους και στο γραφείο μου έρχονται διάφοροι άρρωστοι. Βέβαια εγώ θα πληρώνω πάλι την περίθαλψη του καραγκιόζη. Μου φαίνεται ότι τελικά όλη τους την ζωή η οικογένεια μου την έχει πληρώσει του άχρηστου
2)Όταν πάρω την απόδειξη πρέπει να πάω στο ΙΚΑ να συμπληρώσω μια αίτηση του γιατί θέλω ΑΚΟΥΣΟΝ ΑΚΟΥΣΟΝ πριν από δύο χρονια ξανά γυαλιά και να την υπογράψει οποιοσδήποτε άλλος οφθαλμίατρος από τον κύριο λέιζερ. Γιατί μην τύχει και κλέψει κανείς το ΙΚΑ. Έχει ασφάλιστικές δικλίδες το ταμείο.
3)Αφού λοιπόν πάρω την υπογραφή θα περάσω κάποια στιγμή, φυσικά μια άλλη μέρα από επιτροπή στη οποία θα με ελέγχξουν και διπλό ελέγχξουν για να μην σπαταληθούν τα λεφτά των ασφαλισμένων έστω σε αυτούς αλλά να μαζεύονται να τα καταχράζεται κάποιο πολιτικό γουρούνι. Φυσικά και δεν θα είναι με ραντεβού και συγκεκριμένη ώρα αλλά από τις 1030 μέχρι 1 το μεσημέρι, δηλαδή στο μέσο μιας εργάσιμης μέρας.
Είναι φανερό λοιπόν ότι το ΙΚΑ έχει φροντίσει να μην το κλέβουν με ένα πολύ απλό τρόπο. Δεν πας καν να ζητήσεις τα λεφτά καθώς ο εργοδότης μου μπορεί να είναι πολύ cool σχετικά με το θέμα, δεν βρίσκει τα λεφτά από το πουθενά και ούτε έχει ασφαλιστικές δικλίδες για να μην τον κλέβουν οι υπάλληλοι του,αλλά θέλει και τους υπαλλήλους που πληρώνει να παράγουν έργο. Τι θράσος κύριε εργοδότα? Είναι δυνατόν. Οι κύριοι του δημοσίου απουσιάζουν όποτε θέλουν και ας μην είναι άρρωστοι και δεν πειράζει που η δουλειά δεν γίνεται. Παρόλα αυτά η επιχείρηση που δεν τα πρήζει στον κόσμο ανθεί και βγάζει λεφτά σε αντίθεση με το ΙΚΑ που να μην πω τι κάνει.
Και να φανταστείτε ότι με τον προηγούμενο μισθό μου μπαίναν υπέρ μου από μένα και από τον εργοδότη 12000 ευρώ ετησίως παρακαλώ. Προσωπικά σκέφτομαι να στείλω ένα πολύ σοβαρό γράμμα στην ευρώπη και να τους ρωτήσω αν η ευρώπη με καλύπτει στο να απεμπλακώ από την δεσμευσή μου με το ΙΚΑ. Τουλάχιστον να τα δίνω σε ένα ιδιωτικό φορέα που δεν θα μου πληρώνει τα πάντα, όπως φυσικά ούτε και το ΙΚΑ αλλά τουλάχιστον θα πέρνει το 1/3 των λεφτών και θα με έχει με σχετικά βασική ασφάλεια, ιατρική και συνταξιοδοτικό.
Μπουρδέλο Ελλάδα.
Σαμοθράκη φωτογραφία
Αυτή είναι μια πρόχειρη φωτογραφία από το google earth που δείχνει κάποια μέρη. Δυστυχώς λεπτομέρεια υπάρχει μόνο για το άσπρο τμήμα και δεν μπόρεσα να βρω την διαδρομή του φονιά. Δεν είμαι σίγουρος.
Βρήκα όμως τις παραλίες Παχιά Άμμος,Βάτο και Κήποι και την διαδρομή στο φαράγκι που καταλήγει στην παραλία του Βάτο που φαίνεται με μπλέ.
Αν βρώ τίποτα άλλο θα ενημερώσω την συγκεκριμένη ανάρτηση.
Μάτια συνέχεια
Πήγα λοιπόν σήμερα το πρωί ξανά στο νοσοκομείο και με βάλαν χωρίς ραντεβού, ευτυχώς δεν είχε κόσμο. Γενικά δεν μαρέσει αυτό αλλά η εξέταση είναι 2 μερών και τα ραντεβού είναι ανά μήνα μακρύα. Τίποτα δεν έχει προβλεθεί.
Μου έβγαλε νέους φακούς και σε 6 μήνες θα πρέπει να πάω να δω τις εξελίξεις.
Ποιο είναι το ωραίο όμως. Για να πάρω τους νέους φακούς χωρίς να χρεωθώ θα πρέπει να πάω σε οφθαλμίατρο του ΙΚΑ να δει το χαρτί του νοσοκομείου και να τα γράψει αυτός και αφού τα αγοράσω μετά θα πρέπει να ξαναπάω για να πάρω τα λεφτά πίσω.
Στο μεταξύ όλα αυτά γίνονται σε χρόνο εργασίας και κόψε εσύ το κεφάλι σου. Τι να πω. Ξεφτύλα καταστάσεις.
Μου έβγαλε νέους φακούς και σε 6 μήνες θα πρέπει να πάω να δω τις εξελίξεις.
Ποιο είναι το ωραίο όμως. Για να πάρω τους νέους φακούς χωρίς να χρεωθώ θα πρέπει να πάω σε οφθαλμίατρο του ΙΚΑ να δει το χαρτί του νοσοκομείου και να τα γράψει αυτός και αφού τα αγοράσω μετά θα πρέπει να ξαναπάω για να πάρω τα λεφτά πίσω.
Στο μεταξύ όλα αυτά γίνονται σε χρόνο εργασίας και κόψε εσύ το κεφάλι σου. Τι να πω. Ξεφτύλα καταστάσεις.
Ηλίθιοι ιδιοκτήτες αυτοκινήτων
Γύρναγα σήμερα από Ορωπό και για μια ακόμη φορά έβριζα τους μισούς οδηγούς τριγύρω μου. Πέρα από την οδηγική συμπεριφορά με εκνευρίζουν απίστευτα αυτοί που δεν έχουν σωστά ρυθμισμένα φώτα.
Με ακολουθούσε ένας βλάκας με μια mercedes καλή δεν είδα μοντέλο αλλά είχε το ένα φως ψηλά να με τυφλώνει διαρκώς από πίσω μέχρι την εθνική από Ωροπό. Έλεος δηλαδή ρε φίλε. Εγώ τι σου φταίω? Αλλά τι ρωτάω σε αυτόν τον τόπο ηλίθιων εγωίσταρων ανθρώπων που μόνο την πάρτυ τους σκέφτονται. Τελικά έπρεπε και εγώ να γίνω ένα βλάκας εγωίσταρος και να κάνω σχετικά επικύνδυνη προσπέραση σε ένα αμάξι για να βάλω ένα αμάξι μεταξύ μας και να μην με ενοχλεί με μπόνους φυσικά ένα λεωφορείο φάτσα κάρτα και τα υπέροχα καυσαέρια του.
Ένας άλλος δεν είχε πίσω φώτα. Τον πετυχαίνω στο φανάρι και μου λέει ΟΚ ίσως σε φάση μας κούρασες. Και το πιο γελοίο? Κλασσικά παπάκι νύχτα χωρίς πίσω φώτο πορείας και είχε και συνεπιβάτη. Την ζωή τους δεν την σκέφτονται τα ζώα? Και αν το χτυπήσω εγώ θα πάω φυλακή επειδή αυτός είναι να μην πω τώρα.
Το σκέφτομαι αν θα βρίσω στο blog. Προς το παρών θα το συζητάω στα όνειρά μου.
Με ακολουθούσε ένας βλάκας με μια mercedes καλή δεν είδα μοντέλο αλλά είχε το ένα φως ψηλά να με τυφλώνει διαρκώς από πίσω μέχρι την εθνική από Ωροπό. Έλεος δηλαδή ρε φίλε. Εγώ τι σου φταίω? Αλλά τι ρωτάω σε αυτόν τον τόπο ηλίθιων εγωίσταρων ανθρώπων που μόνο την πάρτυ τους σκέφτονται. Τελικά έπρεπε και εγώ να γίνω ένα βλάκας εγωίσταρος και να κάνω σχετικά επικύνδυνη προσπέραση σε ένα αμάξι για να βάλω ένα αμάξι μεταξύ μας και να μην με ενοχλεί με μπόνους φυσικά ένα λεωφορείο φάτσα κάρτα και τα υπέροχα καυσαέρια του.
Ένας άλλος δεν είχε πίσω φώτα. Τον πετυχαίνω στο φανάρι και μου λέει ΟΚ ίσως σε φάση μας κούρασες. Και το πιο γελοίο? Κλασσικά παπάκι νύχτα χωρίς πίσω φώτο πορείας και είχε και συνεπιβάτη. Την ζωή τους δεν την σκέφτονται τα ζώα? Και αν το χτυπήσω εγώ θα πάω φυλακή επειδή αυτός είναι να μην πω τώρα.
Το σκέφτομαι αν θα βρίσω στο blog. Προς το παρών θα το συζητάω στα όνειρά μου.
Το πρόβλημα με τα μάτια μου
Η ιστορία έχει ως εξής.
Πέρσυ το Φλεβάρη δηλαδή 02/2006 έκανα μια εγχείριση διαφράγματος στο ναυτικο νοσοκομείο Αθηνών (ΝΝΑ). Δεν θα επεκτεθώ στα περι θητείας και το σχετικό θάψιμο αλλά από τότε έχω κάποια συγκεκριμένα προβλήματα με τα μάτια μου και όχι μόνο.
Πέρσυ το Φλεβάρη δηλαδή 02/2006 έκανα μια εγχείριση διαφράγματος στο ναυτικο νοσοκομείο Αθηνών (ΝΝΑ). Δεν θα επεκτεθώ στα περι θητείας και το σχετικό θάψιμο αλλά από τότε έχω κάποια συγκεκριμένα προβλήματα με τα μάτια μου και όχι μόνο.
Να αναφέρω εδώ ότι μέχρι πριν από ένα μήνα πίστευα ότι είχα υπερμετροπία με 2 βαθμούς περίπου στο αριστερό και καθόλου στο δεξί. Δηλαδή από το δεξί έβλεπα με απλό γυαλί στα γυαλιά μου. Συνεπώς και χωρίς γυαλιά έβλεπα μια χαρά γενικά.
Ανέκαθεν έπαιζα μπάσκετ σε εξωτερικούς χώρους όμως με την εγχείριση ξαφνικά το μάτι με τους βαθμούς το αριστερό δηλαδή,δακρύζει πάντα σε σημείο που να μην βλέπω καθόλου και να τσούζει. Και γενικά το αριστερό το νιώθω πάντα σε σχέση με το δεξί ειδικά όταν κουράζομαι. Με την νέα δουλειά όπου πραγματικά πιέζεται το μάτι λόγω φύσης της δουλειάς μου άρχισα να ενοχλούμαι πολύ και φοβήθηκα μέχρι και για πίεση. Είχα αλλάξει και γυαλιά κατά το Ιανουάριο του 2007
Πάω λοιπόν αρχικά στο ΙΚΑ, και ο γιατρός μου λέει μην σε ανησυχεί είναι μια μόνιμη ενόχληση που δεν σε επηρεάζει. Ναι ΟΚ καραγκιόζη, γίνεται πιο έντονος ο πόνος και φυσικά το ραντεβού σε οφθαλμίατρο σε νοσοκομείο (μπας και δω άσπρη μέρα είναι +1 μήνα μετά). Όπως όλοι λοιπον οι καλοί ασφαλισμένοι της Ελλάδας αποφασίζω ότι πρέπει να πληρώσω τα έξτρα λεφτά και να πάω σε ένα ιδιωτικό να ακούσω τουλάχιστον και μια δεύτερη γνώμη.
Πάω λοιπόν στο γιατρό, του λέω τα καθέκαστα και με εξετάζει για παθήσεις όπως πίεση δεν βρίσκει τίποτα. Με βάζει να με μετρήσει και μου βάζει πρώτα ένα διάλειμα που ποτέ δεν μου το έχουν ξαναβάλει. Αυτό το διάλειμα χαλαρώνει τους μυεις του ματιού και δεν σε αφήνει να εστιάσεις περισσότερο από όσο βλέπεις. Κοινώς δεν αφήνει το ανθρώπινο μάτι, να καλύψει μυικά τις αδυναμίες του.
Μου βρίσκει 2 βαθμούς πάνω σε κάθε μάτι υπερμετροπίας και μου λέει ότι από το δημοτικό που με μετρήσαν ήταν λάθος οι βαθμοί. Και όπου αλλού έχω πάει πάλι τα ίδια. Πήγα και στον ευαγγελισμό και ουσιαστικά μου είπαν τα ίδια και ακούστε λοιπόν τι έχει το μάτι.
Μικρός είχα υπερμετροπία. Η υπερμετροπία είναι μια πάθηση την οποία όσο μικρότερος είσαι τόσο περισσότερο το ανθρώπινο σώμα - μάτι μπορεί και καλύπτει στην περίπτωση αυτή μυικά. Δηλαδή εμένα οι μύες του ματιού ήταν πρακτικά διαρκώς στην "τσίτα" για να δίνουν στο μάτι αυτό το έξτρα που του έλειπε. Αυτό το πράγμα λέγεται προσαρμογή και είναι πολύ έντονη όταν είσαι μικρός. Χαρακτηριστικό της προσαρμογής είναι ότι δεν φεύγει εύκολα, συνεπώς όταν πας να σε μετρήσουν μετράνε ότι περισσεύει από την διαφορά πραγματικής πάθησης και ότι μπορεί να καλύψει το σώμα. Για να εξουδετερώσουν αυτό το φαινόμενο βάζουν και το παραπάνω κολήριο που ανέφερα.
Συνεπώς εγώ από το δημοτικό φοράω γυαλιά που οι βαθμοί τους είναι ότι δεν μπορούσε το δικό μου μάτι να καλύψει μόνο του, και φυσικά όποτε πήγαινα για μέτρημα, σύνολο καμιά 10αριά φορές, πάντα μου μετράγαν πόσο δεν μπορούσα να προσαρμοστώ. Ποτέ κανένας δεν μου έβαλε κολήριο γιατί η χρήση κολήριου θέλει χρόνο τουλάχιστον ένα 20' και φυσικά οι γύφτοι γιατροί της Αθήνας, Πάτρας και ένας ιδιωτικός που είχα πάει μικρός βαριόντουσαν.
Το πρόβλημα με την προσαρμογή είναι ότι εγώ τόσα χρόνια ήταν σαν να σφιγγόμουν στο μάτι, και τώρα στα 29 απλά άρχισε να κουράζεται και να με ενοχλεί. Μου είπαν ότι κάπου στα 28-30 εμφανίζονται όλοι με το ίδιο πρόβλημα με μένα που είχαν πέσει σε ασυνείδητους γιατρούς.
Η θεραπεία μου είναι σταδιακή αύξηση στους βαθμούς μέχρι να φοράω αυτούς που πρέπει και μετά θα μπορώ να κάνω λαιζερ. Το γελοίο είναι ότι αν κατάλαβα καλά όταν θα γίνει αυτό χωρίς γυαλιά θα βλέπω ότι έβλεπα με την δράση του κολήριου δηλαδή τίποτα και μου φαίνεται πολύ άσχημο.
Αυτά ζήτω το ΙΚΑ, και ζήτω οι άνθρωποι που πιστεύουν ότι σε αυτή την χώρα έχουμε κράτος.
Διακοπές στην Σαμοθράκη
Την Κυριακή που μας πέρασε δηλαδή στις 5/8/07 επέστρεψα από διακοπές στην Σαμοθράκη ύστερα από αρκετή ταλαιπωρία στην επιστροφή. Αυτό που έχει σημασία όμως είναι ότι η Σαμοθράκη η μισή τουλάχιστον ήταν υπέροχη τουλάχιστον για τις επιλογές μου.
Πώς ξεκίνησαν όμως όλα?
Για μένα διακοπές δεν είναι μπαράκια και κλαμπάκια και καφέδες. Είναι λιώσιμο ή κάτι διαφορετικό από την καθημερινότητα μου και αυτή που με περιτριγυρίζει. Ανέκαθεν έυρισκα τον ευατό μου να με τραβάει η φύση αλλά για διαφόρους λόγους ποτέ δεν μπόρεσα να είμαι τόσο κοντά όσο ήθελα.
Φέτος δεύτερη χρονιά με την οικονομική άνεση για διακοπές, αλλά και η πρώτη με μια παρέα ευχάριστη και σχεδόν σύμφωνη με τις επιθυμίες μου για διακοπές, αποφασίσαμε να επισκεφτούμε την Σαμοθράκη όπου μας είπαν κάποιοι με κακία άλλοι με ευχαρίστηση ότι νυχτερινή ζωή δεν υπάρχει αλλά υπάρχει άφθονο περπάτημα και φύση.
Έτσι λοιπόν και έγινε.
Πώς πήγαμε?
Υπάρχουν τρείς τρόποι να πας.
- Αεροπορικώς στην Αλεξανδραδούπολη και μετά με πλοίο στην Σαμοθράκη
- Με πλοίο από Λαύριο στην Σαμοθράκη
- Οδικώς μέχρι την Αλεξαδρούπολη και πλοίο στην Σαμοθράκη
Εμείς επιλέξαμε τον πρώτο γιατί εγώ σε ρόδες μέσα δεν έκανα και 900Χλμ και η παρέα δεν ρίσκαρε το σαπιοκάραβο από Λαύριο (την περίμενε όμως μια εκπληξη). Συνεπώς είπαμε να πάμε αεροπορικώς και αν χρειαστεί τελικά να νοικιάσουμε αμάξι εκεί.
Προετοιμασία
Υπάρχουν δύο ιστοσελίδες για την Σαμοθράκη
Η ιστοσελίδα αυτή πολύ χρήσιμη και αρκετά καλή αν κρίνει κανείς για τα μεγέθη της Σαμοθράκης. Προσωπικά την χρησιμοποιήσα για να δω φωτογραφίες δωματίων και να βρώ τηλέφωνα. Όσοι δεν είχαν φωτογραφίες αυτοί χάσαν
Αυτή η ιστοσελίδα είναι του δήμου, ο οποίος από ότι κατάλαβα είναι για πολλές μούτζες. Για τον επισκέπτη δεν προσφέρει τίποτα απολύτως.
Εισητήρια κλείσαμε με Ολυμπίακη μαύρη ή ώρα που μας έφαγε καθώς όταν τους χρειαστήκαμε αν είναι δυνατόν Αυγουστο μήνα ήταν κλειστά δεν απάνταγε κανείς και το τηλέφωνο στα κεντρικά αιώνες.
Εισητήρια για πλοίο το κανονίσαμε με ένα ταξιδιωτικό πρακτορείο που από όσο ξέρω ποια έχει διακόψει την συνεργασία του με την Saos Ferries (http://www.saos.gr/) με βάση ένα χαρτάκι που είχαν βάλει στο γραφείο τους αλλά και από την παραπάνω ιστοσελίδα.
Το ταξίδι του πηγαιμού
Φτάνει η μεγάλη μέρα. 5:30 χαράματα η πτήση της ολυμπιάκής. Στις 2 φτάνω στο αεροδρόμιο νέκρα στο τμήμα της Ολυμπιακής. Εχω καιρό να ταξιδέψω με αεροπλάνο και αρχίζω να θυμάμαι ότι δεν αξίζει χρονικά αν είναι να πας κάπου στον ελλαδικό χώρο μέσα.
Κλασσικά η πτήση άργησε και ένα μισάωρο έτσι να γουστάρουμε. Τσάκ μπάμ φτάνουμε Αλεξανδρούπολη με τους ντόπιους να είναι για την δική μου γνώμη απίστευτα αν όχι αγενείς αλλά σίγουρα απότομοι και αδαείς για την πόλη τους. Εγώ δεν μπορώ να πιστέψω ότι δεν ξέραν που ήταν η ερημη στάση για το αστικό κτελ για το λιμάνι απλά δεν θέλαν να πούνε.
Βρίσκουμε λοιπόν την στάση, αλλά πουθενά λεωφορείο. Τελικά επιστροφή στο αεροδρόμιο και ο ταξιτζής μας είπε ότι το ααστικό λεωφορείο για την πόλη είναι ανέκδοτο. Φτάνουμε στο λιμάνι, περιμένουμε να ανοίξει το πρακτορείο μόλις 1:30 ώρα πριν την αναχώρηση του πλοίου και βολτάρουμε με τις βαλίτσες. Φυσικά πουθενά να τις αφήσουμε όπως σε άλλες πόλεις. Έστω στην φορτωτική του ΟΣΕ, φυσικά με πληρωμή.
Καθόμαστε κάπου με μπουγάτσες όπου από ότι καταλάβαμε ήταν κλασσικό μέρος και περνάγαν όλοι να φάνε πριν κοιμηθούνε ή μόλις ξυπνήσαν.
Με τα πολλά βούρ πάνω στο πλοίο. Εξαρχής φάνηκε παλιατζούρα το πλοίο και έκανε 3 ώρες αλλά οκ στον πηγαιμό είναι αλλιώς. Σίγουρα όμως φάνηκε ότι πήγαινε εξωφρενικά αργά.
Σαμοθράκη
Άφιξη στην καμαριώτισα όπου είναι και το λιμάνι ενώ η χώρα λέγεται Σαμοθράκη. Ρωτάμε για αμάξι και όλοι νομίζουν ότι θα πάρουμε ότι βρούμε συνεπώς μπαίνουμε στο κτελ για θέρμα όπου και μέναμε και ξεκινάμε. Όσο προχωράμε στα θέρμα όλο και πιο πράσινο. Με τα πολλά φτάνουμε στα δωμάτια τα οποία και θεωρήσαμε και πολύ καλά αν εξαιρέσεις λίγο το θέμα με την μίξη ζεστού και κρύου νερού.
Ο κύριος Ακαμάτης, ο ιδιοκτήρης πολύ καλός άνθρωπος και με δωμάτια που σέβονται τον πελάτη ήταν πάρα πολύ καλός και τον ευχαριστούμε πολύ.
Μέρα άφιξης
Ξεπακετάρισμα. Και τρέχουμε για φαγητό αφού ρωτήσουμε τον κ.Ακαμάτη. Προχωράμε προς τα λουτρά στις θέρμες και έχει κάποια μαγαζιά για φαγητό. Δοκιμάζω ένα κατσικάκι γεμιστό με ρύζι και κλασσικά αγγουροντοματα,τζατζίκι και πατάτες. Τα αγγούρια και οι ντομάτες όπου και να φάγαμε ήταν απίστευτα. Μπράβο τους. Και για το νερό το πόσιμο που έχουν από την πρώτη στιγμή σε τραβάει να το πίνεις.
Στην συνέχεια βόλτα προς θα θερμά όπου ανεβαίνουμε ένα μονομάτι δίπλα από αυλακωμένο τρεχούμενο νερό. Φυσικά μέσα σε βλάστηση τύπου δάσος και εγώ έχω πορωθεί. Φτάνουμε στις βάθρες όπου είναι γενικά μικρές λίμνες που μαζευέται το νερό και μπορείς να κάνεις μπάνιο. Από την μια μπαίνει νερό συνήθως με κάποιο καταράκτη και βγαίνει από ένα μικρό μέρος δημιουργοντας έτσι το χώρο για την λίμνη. Μετρώντας από χαμηλά προς το βουνό έχουμε την πρώτη,δεύτερη ... βάθρα.
Την μέρα αυτή πήγαμε μέχρι την δεύτερη γιατί δεν είμασταν σωματικά έτοιμη για κάτι παραπάνω (δεν λέμε ότι δεν φοράγαμε και μαγιό). Επιστροφή ξεκούραση και ύπνο.Στην διαδρομή είναι κάτι ράστα-μαν τύποι που κάνουν ελεύθερο κάμπινγκ και μεταξύ άλλων πουλάνε και κομπόστα ροδάκινο ψυγμένοι στο νερό του ρυακιού. Καταπληκτική αν και τσουχτερή
Δεύτερη μέρα
Πάμε πάλι στις βάθρες στα θέρμα, αλλά κάποιοι μένουν πίσω. Εγώ ανεβαίνω ποιο πάνω αλλά κανείς δεν μου είπε τι να φοράω συνεπώς δεν κάνω μπάνιο στις πάνω βάθρες. Άφηστε που δεν ήθελα και μόνος μέσα σε άλλους. Επιστροφή στην παρέα και μπανάκι εκεί, καθώς έχουμε έρθει πιο οργανωμένοι με πετσέτες και μαγιό. Μπούζι τον νερό αλλά όταν βγείς δεν κρυώνεις και φυσικά ότι ώρα και να είναι δεν αυτοκτονείς από τον ήλιο και την ζέστη καθώς είναι δάσος.
Φαγητό σε άλλο μαγαζί (γρία Βάθρα) όπου τα ζώα μου τα αργά και όπως και την πρώτη μέρα πολύ μέλισσα. Βέβαια κανείς ενώ το ξέραν δεν φιλοτιμήθηκε να μας πει να φας φέρει ελληνικό καφέ να καίει που τις διώχνει! Έλεος λες και πρέπει να το ξέρω εγώ. Γενικά η εξυπηρέτηση μέτρια αλλά οι πατάτες τέλειες. Συνεπώς μπαίνουν ιδέες για επιστροφή για πατάτες και αγγουροντομάτα μόνο για να σπάσουμε και την κρεατίλα.
Κάπου εδώ να πω ότι η σαμοθράκη θυμίζεται για τα κρεατικά της και ειδικά το κατσίκι το οποίο σουβλιστό υπάρχει μόνο στον Προφήτη Ηλία αλλιώς μαγειρευτό. Μαγειρευτά όμως εγώ δεν έχω όρεξη να τρώω έξω καθώς αυτό που δεν έχω σπίτι είναι το στα κάρβουνα.
Τέλος της μέρας συζήτηση για το μεταφορικό θέμα και απόφαση να δοκιμάσουμε με ΚΤΕΛ. Αναζήτηση δρομολογίων αλλά πουθενά πινακίδες. Στο καφενείο στο πλάτανο είχε τυπωμένη την σελίδα από την πρώτη ιστοσελίδα συνεπώς φωτογραφία και μελέτη κάθε φορά από την φωτογραφική μηχανή.
Τρίτη Μέρα
Έφτασε η στιγμή να πάρουμε το ΚΤΕΛ. Το μόνο που ξέρουμε είναι η ώρα αναχώρησης από την Καμαριώτισα για το κυκλικό δρομολόγιο. Γενικά υπάρχει από τους ντόπιους μια άγνοια για το θέμα του ΚΤΕΛ συνεπώς βαδίζαμε στα τυφλά.
Το ΚΤΕΛ δεν έρχεται ποτέ, και τελικά ρωτάμε κάτι καραβάκια που κάνουν το κύκλο του νησιού. Το ένα λεγόταν Σαμοθράκη και μας έλεγε φαγητό μέσα ψήνει κτλ και εμένα μου φάνηκε πολύ για ξένους που κάνουν χαρούλες με τέτοια. Το δεύτερο λεγόταν Θεοδώρα και η τύπισα μας είπε ότι θα πάει όποιους θέλουν να ακολουθήσουν στο φαράγγι του βάθρου.
Σύμφωνοι λοιπόν ξεκινάμε την ίδια μέρα αλλά μέχρι να φτάσουμε στην πρώτη παραλία πρέπει να κάναμε μιαμιση ώρα. Πολύ αργό το καραβάκι και δεν ήταν το μόνο. Περνάμε πρώτα από την μοναδική παραλία με άμμο και σχετικά αξιοπρεπείς να κάνεις μπάνιο την Παχιά Άμμο αλλά ευτυχώς δεν σταματάμε καθώς πας και οδικώς εκεί.
Επόμενη παραλια μια παραπλήσια αλλά ερημική και πας μόνο από θάλασσα. Πολύ ωραία. Φεύγουμε για Βάτο που εγώ ανυπομονώ γιατί θα έχει περπάτημα. Φτάνουμε ξεκινάμε. Όχι πολύ δύσκολη διαδρομή αλλά μεγάλες πέτρες και δυστυχώς κάτι παιδιά να συζητάνε για μπάλα λες και άλλη όρεξη δεν είχαμε. Συνεπώς μένω πίσω για να τραβάω και φωτογραφίες.
Σε κάποιο σημείο πρέπει να αφήσεις και τα παπούτσια αν φοράς κλειστά και να προχωρήσεις ξυπόλυτος. Εμένα μάρεσε παρόλο που η πατούσα έχει ξεσυνηθίσει την γύμνια να είναι καλά η αερόσολες και η πόλη.
Τώρα το νερό έχε αυξηθεί πολύ και σε πολλά σημεία είσαι μέσα του. Φτάνουμε στην βάθρα με ένα καταράκτη. Βούρ μέσα. Μιλάμε τέλεια και πάω και κάτω από τον καταράκτη να πέφτει στο κεφάλι. Πόρωση σας λέω. Οι απαραίτητες φωτογραφίες και ξεκινάμε για την επιστροφή. Σε κάποιο σημείο ένα άλμα σε ανοιχτό σημείο με χώμα ήταν κακό συναπάτημα. Υπάρχει πετρούλα ακριβώς έτσι ώστε να βαρέσει ο σύνδεσμός με τις δύο ρίξεις στον δεξί αστράγαλο. Πακέτο ξενέρα και πόνος μέχρι να γυρίσω από τις πέτρες πίσω στο καραβάκι. Ευτυχώς δεν γύρισε απλά πιέστηκε πολύ.
Στην επιστροφή ενώ όλοι απολαμβάναν την βόλτα εγώ με τον πάγο ξενέρα και άγχος για το τι θα κάνω τις επόμενες μέρες που είναι και αρκετές.
Περνάμε από ένα πολύ ωραίο μέρος το κρεμαστό με τον ψηλότερο καταράκτη απευθείας στην θάλασσα αλλά η φωτογραφικά αποφασίζει να μείνει από μπαταρία. Στην συνέχεια περνάμε και από μια παραλία τους Κήπους που φαινόταν χάλια και τελικά από κοντά ήταν χάλια. Στην συνέχεια περνάμε και από τα κάμπινγκ ενω η κυρία ξεναγός και κομμάντο του Βάτο σχετικά ξεκατινιαζόταν με τον καλό τρόπο και μάθαμε διάφορα ενδιαφέροντα ειδικά σχετικά με τον θέμα των Rave Party και γιατί τα σταματήσαν.
Επιστροφή για φαγητό που δεν θυμάμαι τι και ύπνος. Απόφαση ότι πρέπει να νοικιάσουμε αμάξι
Τέταρτη Μέρα
Βρίσκουμε αμάξι με 40 ευρώ (καθώς καθημερινή ποιά και όχι ώρα άφιξης πλοίου σε ψάχνουν αυτοί) από ένα τύπου που ήταν συμπαθής πολύ. Ξεκινάμε με όλα τα αναγκαία να πάμε στην ξερή πλευρά του νησιού. Αυτό σημαίνει χώρα,Λάκωμα,Προφήτη Ηλία και παχιά άμμος. Έτσι και αλλιώς εγώ προσπαθώ να ξεκουράσω πόδι με επίδεσμους και αφού έχω προιστορία στο θέμα χαπάκια mesoulid να αντιμετωπίσει την φλεγμονή αλλά και τον πόνο.
Χώρα. Ωραίο μέρος που τελικά κατέληξε να είμαστε κάθε μέρα εκεί για καφέ αν και εγώ καφέ δεν πίνω. Το πρόβλημα είναι ότι δεν θέλω να πιω κάτι άλλο έξω από σοκολατούχο γάλα που το μαγαζί δεν σερβίρει. Βρίσκουμε και τον παραδοσιακό φούρνο που τον τιμήσαμε δεόντος τις επόμενες μέρες και αφού είμαστε κομπλε ξεκινάμε.
Περνάμε από κάτι ερημικά μέρη, με μια Σαμοθράκη κλασσικό νησί κυκλάδων, δηλαδή απίστευτη ξεραΐλα. Μπάνιο στην παχιά άμμο που οκ είναι μια τυπική παραλία με άμμο με τις ξαπλώστρες και την νεολαία εκεί. Αλλά πονάει το πόδι συνεπώς αυτά μπορούμε μόνο.
Επιστροφή από το ψήσιμο στην παραλία και φαγητό στον προφήτη Ηλία που μας είπαν ότι έχει ρομαντικό ηλιοβασίλεμα και σουβλιστο κατσίκι. Σιγά το ηλιοβασίλεμα και κατέληξα ότι αν και σουβλιστό είναι η πιο ωραία εκδοχή του κατσικιού, μοιάζει πολύ με αρνί που δεν με συγκινεί. Εδώ πρώτη φορά μας φέρνουν το κόλπο με το ελληνικό και δεν είχαμε μέλισσες νομίζω.
Στην επιστροφή γλυκό στην χώρα όπου φάγαμε ένα αέρα. Μιλάμε χαμός και οι ντόποιο να μην τρέχει μία.
Πέμπτη Μέρα
Πάμε στους κήπους για μπάνιο και για να δούμε την άλλη πλευρά του νησιού. Πράσινο τέλεια πόρωση και η οδήγηση απολαυστική μέσα στα δέντρα. Η παραλία όμως αίσχος. Τεράστια γκρι βότσαλα σε μια ατελείωτη παραλία με αυτά σε φάρδος.
Φαγητό δεν θυμάμαι.
Έκτη μέρα
Δεν γίνεται πρέπει να πάμε φονιά και δεν πάει να δει αν έρχομαι το πόδι που έχει βελτιωθεί σημαντικά. Μαγιό και σαγιονάρες. Μισή ώρα περπάτημα σε μια εύκολή διαδρομή αλλά απολαυστική μέσα σε πυκνό δάσος και αρκετό νερό.Η καλύτερη από Βάτο και θέρμες.
Φτάνουμε στην πρώτη βάθρα όπου πίσω από τον βράχο κρύβεται ο καταράκτης. Σίγουρα πάω εκεί πέρα και μιλάμε για απίστευτη πόρωση το μπάνιο εκεί μέσα. Οι σαγιονάρες όμως δεν βοηθάνε να συνεχίσουμε στην δεύτερη καθώς η διαδρομή φαίνεται σαφέστατα πιο δύσκολη και η παρέα φοβάται.
Αράζουμε μεσημέρι και ο ήλιος ούτε που μας αποσχολεί.Στον γυρισμό σκέφτομαι ότι δεν θέλω να ξανακάνω μπάνιο σε παραλία. Ζήτω το δάσος το πράσινο και το μπάνιο σε φρέσκο νερό τρεχούμενο.
Τελευταία μέρα
Ξεκινάμε οργανωμένη και με λίγα πράγματα για κουβάλημα για Φονιά ξανά με σκοπό να πάμε σίγουρα στην δεύτερη. Αρχικά μάσα σε μια καντίνα στην είσοδο του μονοπατιού με ένα ακόμα συμπαθητικό τύπο και μια ομελέτα με από όλα μέσα. Η διαδρομή στην πρώτη βάθρα κυριλέ πάλι παρόλο το 12 της ώρας.
Πάμε για την δεύτερη στο καπάκι. Δυσκολεύει η διαδρομή αλλά οκ δεν είναι και τόσο δύσκολη. Το πόδι παραδόξως ανταποκρίνεται καλύτερα σε αυτό το τμήμα στο ανέβασμα και στο κατέβασμα. Κάνω και το δέντρο όπου δεν υπάρχει άλλο για να βοηθεί η παρέα και φτάνουμε στην δεύτερη υπό την κάλυψη ανησυχιών τύπου "πως θα γυρίσω πίσω?". Υπέροχα και εδώ αλλά σε αντίθεση με την πρώτη ο καταράκτης δεν έχει πιασίματα να κάτσεις από κάτω του και η η παρέα αρνείται να πάει στην επόμενη,συνεπώς δεν πάω ούτε εγώ.
Επιστροφή και το κατέβασμα πιο δύσκολο αλλα οκ δεν μασάμε. Που να μην πόναγα κιόλας. Μπάνιο στην κάτω βάθρα και μασάζ από τον καταράκτη. Επιστροφή και κλάψ που θα ξαναβρώ τέτοιο πράγμα αύριο φεύγω.
Το βράδυ φαγητό στις Καρυδιές σε ένα χωριό στην μέση του πουθενά μέσα στο δάσος νομίζω λεγόταν Ανω μεριά. Σχεδόν όλα τα καλλιεργούσαν και έτρεφαν αυτοί. Κάτι σαν όλα τα σφάζω όλα τα μαχαιρώνω με παραδοσιακές συνταγές. Εγώ δεν συγκινήθηκα και φυσικά όταν ξεχάσαν την παραγγελία δεν παραδεχτήκαν και το λάθος τους. Αντε δεν πειράζει όμως.
Πριν την αναχώρηση μια επισκόπηση και συμπεράσματα
- Αν σου αρέσει το κατσίκι και το κρέας, το φαγητό θα σε καλύψει πλήρως.
- Το μέρος θέλει ένα τύπο παπουτσιού αυστηρά. Κάτι παπούτσια θαλάσσης νομίζω λέγονται με λαστιχένια σόλα και πανι από πάνω που δεν πειράζει και να βραχεί. Αστο το βάλουν στην ιστοσελίδα τους.
- Αν έχεις πρόβλημα στο πόδι πάρε μαζί την επιστραγαλίδα που φοράς στο μπάσκετ.
- Οι σαμοθρακιώτες είναι οι μισή πολύ καλοί και οι άλλοι για μένα περίπου αγενείς. Ίσως αυτοί να είναι οι Αλεξανδρουπολίτες που πάνε για δουλιές εκεί.
- Το τούρ με την βάρκα λέει αλλά θέλει κάθε μέρα κυνήγι γιατί τις μισές φορές δεν βγαίνει λόγω καιρού, κάτι εντυπωσιακό καθώς δεν είχε κάθε μέρα τόσο κακό καιρό.
- Μην πάρεις καλά ρούχα. Δεν χρειάζονται. Η ξεναγός στο πλοίο είπε την ατάκα ότι για να είσαι μέσα στο κλίμα της Σαμοθράκης πρέπει να είσαι και λίγο βρομύλως και είχε δίκιο. Εγώ μαρέσει περισσότερο το χύμα από το καλό.
- Φαρμακείο έχει μόνο στο λιμάνι αλλά κέντρο υγείας στην χώρα. Ελληνική μεγαλοφυία
- Κάποια μέρα πήγαμε και σε ένα αρχαιολογικό χώρο αλλά επειδή ο τρόπος παρουσίας του Ελληνικού πολιτισμού από το ηλίθιο κράτος μας με αφήνει παγερό αδιάφορο το μόνο που θα σχολιάσω είναι ότι 3 ευρώ όχι πεταμένα λεφτά καθώς ευτυχώς είχε μπόλικο πράσινο το μέρος και σαν βόλτα έλεγε.
Τελευταία μέρα της επιστροφής και το μαρτύριο
Όλα έτοιμα όλα κυριλέ τρώμε στην χώρα και παραδίδουμε το κάρο που για 1000άρι έφαγε 20 ευρώ για 350Χλμ περίπου. Περιμένουμε το πλοίο και λέμε θα το δούμε απο μακρυά έτσι όπως τα ζώα μου τα αργά πάει. Το πλοίο όμως περνά επιθεώτηση και καθυστερεί τόσο που χάνουμε την πτήση για Αθήνα με την επόμενη να είναι την έπομένη στις 7 το πρωί. Άντε πάρε τηλέφωνα την Ολυμπιακή και έλπιζε σε θαύμα να κάνεις κράτηση.
Η υπερταχία Νόνα Μαίρη αυτό είναι το σάπιο κάραβο του ΣΑΟΣ για την γραμμή έφτασε βράδυ στην Αλεξανδρούπολη όπου γινόταν χαμός. Ο δήμος αποκλείει τον παραλιακό δρόμο και όλοι έξω για περπάτημα και τα παιδιά παιχνίδι. Το μόνο που εκτίμησα από την πόλη. Το αεροδρόμιο κλειστό και θα την βγάλουμε έξω καθώς παρόλο τις βεβαιώσεις από λιμεναρχείο ότι δικαιούμαστε αποζημιώσεις από την εταιρία λόγω βλάβης εγώ δεν πιστεύω ότι στην "ευνομούμενη" θα πάρω ποτέ πίσω την διανυκτέρευση.
Παγκάκι και θέαμα στον ΟΣΕ με πολύ κρύο και κάτω από πετσέτε με το ηλίθιο αεροδρόμιο να ανοίγει στις 5. Οι αλεξανδρουπολίτες απαράδεκτοι όσες φορές ρωτήσαμε πως θα πάμε κάπου και οι μόνοι συμπαθείς κάποιος φύλακας μάλλον του ΟΣΕ που μας ρώτησε τι κάνουμε και μάλλον κάποιος άλλος (αστυνομικός υποψιάζομαι) που και αυτός μας ρώτησε. Αλλά αυτά και να πεις ότι συμβαίνει πρώτη φορά αυτό με το πλοίο.
Στο αεροδρόμιο ήρθαν όλοι πρώτα μαζί με τους επιβάτες και μετά οι υπάλληλοι της Ολυμπιακής. Μην χρονοτριβώ εγώ έφτασα σπίτι μετά από 12 ώρες πολύ ταλαιπωρημένος χάνοντας την τελευταία μέρα της άδειας μου και όπως ήταν αναμενόμενο η ναυτιλιακή εταιρία δεν πληρώνει την διαφορά των εισητηρίων αλλά λέει θα μας δόσει δωρεών πέρασμα με κάποιο από τα ΥΠΕΡΟΧΑ πλοία που φαίνονται και στην ιστοσελίδα της. Έτσι ίσως ξαναχάσουμε καμιά μέρα άδεια ακόμα.
Με βάση αυτό προσωπικά θεωρώ την καλύτερη επιλογή μετακίνηνησης το πλοίο από Λαύριο. Τουλάχιστον αν χαλάσει θα κοιμηθείς μέσα σε αυτό και όχι σε κάποιο παγκάκι.
Πρώτη Ανάρτηση
Καιρό τώρα σκεφτόμουν να ξεκινήσω το δικό μου blog συνεπώς αυτή είναι η αρχική προσπάθεια. Ελπίζω να συνεχίσω να δημοσιεύω παρόλο το σχετικά βαρύ μου πρόγραμμα.
Κάποια πράγματα που θα πρέπει να γνωρίζει οποιοσδήποτε διαβάζει τα κείμενα μου είναι ότι παρότι Έλληνας και κάτοικος της Ελλάδας, συχνά δεν νιώθω καθόλου περήφανος που είμαι και ειδικότερα που ζω σε αυτή την χώρα συνεπώς πολλά κείμενα μου θα αναφέρονται όχι μόνο στα στραβά και ανάποδα αυτού του τόπου αλλά και του λαού μας τα οποία πιστεύω ότι είναι και η πηγή των προβλημάτων. Ελπίζω μόνο να μην παρεξηγηθώ για ανθέλληνας καθώς δεν είμαι, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν μπορώ να αναγνωρίζω τα ελατώματα μας.
Το ψευδώνυμο που χρησιμοποιείται είναι υπάρχει από τα πρώτα χρόνια ενασχολήσης μου με το Ιντερνετ το 97 αν θυμάμαι καλά και υπάρχει συγκεκριμένος λόγος που επιλέχθηκε. Ο λόγος ήταν αντίδραση σε κάποια φαινόμενα σε μια ιντερνετική εποχή εντελώς διαφορετική από την σημερινή.
Κάποια πράγματα που θα πρέπει να γνωρίζει οποιοσδήποτε διαβάζει τα κείμενα μου είναι ότι παρότι Έλληνας και κάτοικος της Ελλάδας, συχνά δεν νιώθω καθόλου περήφανος που είμαι και ειδικότερα που ζω σε αυτή την χώρα συνεπώς πολλά κείμενα μου θα αναφέρονται όχι μόνο στα στραβά και ανάποδα αυτού του τόπου αλλά και του λαού μας τα οποία πιστεύω ότι είναι και η πηγή των προβλημάτων. Ελπίζω μόνο να μην παρεξηγηθώ για ανθέλληνας καθώς δεν είμαι, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν μπορώ να αναγνωρίζω τα ελατώματα μας.
Το ψευδώνυμο που χρησιμοποιείται είναι υπάρχει από τα πρώτα χρόνια ενασχολήσης μου με το Ιντερνετ το 97 αν θυμάμαι καλά και υπάρχει συγκεκριμένος λόγος που επιλέχθηκε. Ο λόγος ήταν αντίδραση σε κάποια φαινόμενα σε μια ιντερνετική εποχή εντελώς διαφορετική από την σημερινή.
Ευχαριστώ όσους διαθέτουν το χρόνο να με διαβάζουν.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)