Το πρόβλημα με τα μάτια μου

Η ιστορία έχει ως εξής.
Πέρσυ το Φλεβάρη δηλαδή 02/2006 έκανα μια εγχείριση διαφράγματος στο ναυτικο νοσοκομείο Αθηνών (ΝΝΑ). Δεν θα επεκτεθώ στα περι θητείας και το σχετικό θάψιμο αλλά από τότε έχω κάποια συγκεκριμένα προβλήματα με τα μάτια μου και όχι μόνο.

Να αναφέρω εδώ ότι μέχρι πριν από ένα μήνα πίστευα ότι είχα υπερμετροπία με 2 βαθμούς περίπου στο αριστερό και καθόλου στο δεξί. Δηλαδή από το δεξί έβλεπα με απλό γυαλί στα γυαλιά μου. Συνεπώς και χωρίς γυαλιά έβλεπα μια χαρά γενικά.

Ανέκαθεν έπαιζα μπάσκετ σε εξωτερικούς χώρους όμως με την εγχείριση ξαφνικά το μάτι με τους βαθμούς το αριστερό δηλαδή,δακρύζει πάντα σε σημείο που να μην βλέπω καθόλου και να τσούζει. Και γενικά το αριστερό το νιώθω πάντα σε σχέση με το δεξί ειδικά όταν κουράζομαι. Με την νέα δουλειά όπου πραγματικά πιέζεται το μάτι λόγω φύσης της δουλειάς μου άρχισα να ενοχλούμαι πολύ και φοβήθηκα μέχρι και για πίεση. Είχα αλλάξει και γυαλιά κατά το Ιανουάριο του 2007

Πάω λοιπόν αρχικά στο ΙΚΑ, και ο γιατρός μου λέει μην σε ανησυχεί είναι μια μόνιμη ενόχληση που δεν σε επηρεάζει. Ναι ΟΚ καραγκιόζη, γίνεται πιο έντονος ο πόνος και φυσικά το ραντεβού σε οφθαλμίατρο σε νοσοκομείο (μπας και δω άσπρη μέρα είναι +1 μήνα μετά). Όπως όλοι λοιπον οι καλοί ασφαλισμένοι της Ελλάδας αποφασίζω ότι πρέπει να πληρώσω τα έξτρα λεφτά και να πάω σε ένα ιδιωτικό να ακούσω τουλάχιστον και μια δεύτερη γνώμη.

Πάω λοιπόν στο γιατρό, του λέω τα καθέκαστα και με εξετάζει για παθήσεις όπως πίεση δεν βρίσκει τίποτα. Με βάζει να με μετρήσει και μου βάζει πρώτα ένα διάλειμα που ποτέ δεν μου το έχουν ξαναβάλει. Αυτό το διάλειμα χαλαρώνει τους μυεις του ματιού και δεν σε αφήνει να εστιάσεις περισσότερο από όσο βλέπεις. Κοινώς δεν αφήνει το ανθρώπινο μάτι, να καλύψει μυικά τις αδυναμίες του.

Μου βρίσκει 2 βαθμούς πάνω σε κάθε μάτι υπερμετροπίας και μου λέει ότι από το δημοτικό που με μετρήσαν ήταν λάθος οι βαθμοί. Και όπου αλλού έχω πάει πάλι τα ίδια. Πήγα και στον ευαγγελισμό και ουσιαστικά μου είπαν τα ίδια και ακούστε λοιπόν τι έχει το μάτι.

Μικρός είχα υπερμετροπία. Η υπερμετροπία είναι μια πάθηση την οποία όσο μικρότερος είσαι τόσο περισσότερο το ανθρώπινο σώμα - μάτι μπορεί και καλύπτει στην περίπτωση αυτή μυικά. Δηλαδή εμένα οι μύες του ματιού ήταν πρακτικά διαρκώς στην "τσίτα" για να δίνουν στο μάτι αυτό το έξτρα που του έλειπε. Αυτό το πράγμα λέγεται προσαρμογή και είναι πολύ έντονη όταν είσαι μικρός. Χαρακτηριστικό της προσαρμογής είναι ότι δεν φεύγει εύκολα, συνεπώς όταν πας να σε μετρήσουν μετράνε ότι περισσεύει από την διαφορά πραγματικής πάθησης και ότι μπορεί να καλύψει το σώμα. Για να εξουδετερώσουν αυτό το φαινόμενο βάζουν και το παραπάνω κολήριο που ανέφερα.

Συνεπώς εγώ από το δημοτικό φοράω γυαλιά που οι βαθμοί τους είναι ότι δεν μπορούσε το δικό μου μάτι να καλύψει μόνο του, και φυσικά όποτε πήγαινα για μέτρημα, σύνολο καμιά 10αριά φορές, πάντα μου μετράγαν πόσο δεν μπορούσα να προσαρμοστώ. Ποτέ κανένας δεν μου έβαλε κολήριο γιατί η χρήση κολήριου θέλει χρόνο τουλάχιστον ένα 20' και φυσικά οι γύφτοι γιατροί της Αθήνας, Πάτρας και ένας ιδιωτικός που είχα πάει μικρός βαριόντουσαν.

Το πρόβλημα με την προσαρμογή είναι ότι εγώ τόσα χρόνια ήταν σαν να σφιγγόμουν στο μάτι, και τώρα στα 29 απλά άρχισε να κουράζεται και να με ενοχλεί. Μου είπαν ότι κάπου στα 28-30 εμφανίζονται όλοι με το ίδιο πρόβλημα με μένα που είχαν πέσει σε ασυνείδητους γιατρούς.

Η θεραπεία μου είναι σταδιακή αύξηση στους βαθμούς μέχρι να φοράω αυτούς που πρέπει και μετά θα μπορώ να κάνω λαιζερ. Το γελοίο είναι ότι αν κατάλαβα καλά όταν θα γίνει αυτό χωρίς γυαλιά θα βλέπω ότι έβλεπα με την δράση του κολήριου δηλαδή τίποτα και μου φαίνεται πολύ άσχημο.

Αυτά ζήτω το ΙΚΑ, και ζήτω οι άνθρωποι που πιστεύουν ότι σε αυτή την χώρα έχουμε κράτος.