Προεκλογική συγκέντρωση

Με αφορμή την συγκέντρωση του ΠΑΣΟΚ που αυτή την στιγμή έχει στην Αθήνα και σίγουρα ταλαιπωρεί πάρα πολύ κόσμο δεν έχω παρα να απορήσω με την υπαρξή αυτού του θεσμού και με ποια λογική ακομα επιτρέπονται σε δρόμους.

Φαντάζομαι οτι η δυνατότητα της προεκλογικής συγκέντρωσης δημιουργήθηκε με την λογική ότι δεν είχαμε πάντα τόσα ηλεκτρονικά μέσα και ότι δεν είχα όλοι πρόσβαση σε αυτά. Ήταν δηλαδή ένας λογικός τρόπος ένα υποψήφιος να προσεγγίσει τους ψηφοφόρους που θα ήθελε να τον στηρίξουν με τον ένα και μοναδικό έννομο τρόπο που έχει στην διάθεση του, παρουσιάζοντας το πρόγραμμα του.

Όμως εδώ και ένα τρις χρόνια, στην Ελλάδα γιατί στο εξωτερικό δεν ξέρω, η προεκλογική συγκέκτρωση μονο για αυτό δεν γινεται! Όλοι οι παρευρισκόμενοι ειναι προαποφασισμένοι για να μην πω μισθοφόροι οπαδοι. Ειναι μισθοφόροι είτε με απευθείας πληρωμή είτε με έμεση με τους γνωστους άγνωστους τρόπους βόλεψε τον άχρηστο στο γιο μου.

Εφόσον λοιπον αυτοί ειναι προαποφασισμένοι, ο ομιλητής θα πεί έτσι και αλλιώς τις ίδιες μαλακιες καθώς δεν έχει να πείσει κανένα, μπορεί να μου εξηγήσει κάποιος την λογική του ΝΑ ΑΠΟΚΛΕΙΕΙΣ ΕΝΑ ΟΛΟΚΛΗΡΟ ΚΕΝΤΡΟ ΠΟΛΗΣ? Θες ρε φιλε να σε ζητωκραβγάζουν οι υπάλληλοι σου? Μπράβο μεγιά σου και χαρά σου. Και εγώ θέλω να μου λένε μπράβο για το μπλόγκ μου αλλά δεν θα κλείσω και τους δρόμου για να βλέπω σημαίες με ΔΕΜΕΛΕΝΕ να κυματίζουν και να φουσκώνει η περηφάνεια μου! Τράβα κάντην σε ένα γήπεδο, κάπου, αλλιώς να φέρω και εγώ τα μεταλ συγκροτήματα να παίξουν στο κέντρο της Αθήνας και εμείς να κουνάμε σημαιούλες με τα ονόματα τους. Εκεί να δεις αποκλεισμό και τι άλλο.

Ευτυχώς άλλη μια παρωδία πολιτικής φτάνει στο τέλος της. Εγώ έχω αποφασήσει ποιον θα ψηφισω. Ούτε άτομα ούτε τιποτα. Μονο το κόμμα.

Αντε καλό ταξίδι σε όλους γιατι στην Ελλάδα μονο γιαυτο λέει το σκηνικό.

2 σχόλια:

  1. Αυτές τις μέρες μου τηλεφώνησαν από γραφείο υποψήφιου βουλευτή για να με προσκαλέσουν, όχι σε εκδήλωση προσωπική του ίδιου, αλλά στην κεντρική πλατεία όπου θα μιλούσε ο αρχηγός. Σε απλά Ελληνικά, "ελάτε να ξεροσταλιάσετε όρθιος δυο ώρες στο κέντρο της πόλης, για να ακούσετε τα ίδια που ήδη έχετε ακούσει πάμπολλες φορές από την τηλεόραση". Έχει και η υπομονή κάποια όρια...

    ΑπάντησηΔιαγραφή