Ανέκδοτο

Ένας Γερμανός, ένας Γάλλος και ένας Έλληνας συζητούν για κερατώματα. Η συζήτηση έφτασε στο πως καταλαβαίνουν ότι η γυναίκα τους τους απατά.
-Εγώ, λέει ο Γερμανός, μόλις πάω σπίτι το βράδυ, με την πρώτη ματιά που ρίχνω στην γυναίκα μου καταλαβαίνω αν μου τα φόρεσε. Αμέσως την πλακώνω στις μάπες και μου τα ομολογεί όλα!
-Εγώ, λέει ο Γάλλος δεν χρησιμοποιώ βία. Στην Γαλλία εμείς δεν ήμαστε βάρβαροι. Μόλις πάω σπίτι το βράδυ, με την πρώτη ματιά που ρίχνω στην γυναίκα μου καταλαβαίνω αν μου τα φόρεσε τα κέρατα. Δεν λέω τίποτα, την παίρνω, την πάω μια βόλτα στον Σηκουάνα, την πάω μετά σε ένα καφέ και τελειώνω την βραδιά σε ένα καλό εστιατόριο με κεριά, ζωντανή μουσική κτλ. Της πιάνω το χέρι της μιλώ ρομαντικά και στο τέλος συγκινήται και μου τα ομολογεί όλα!
- Τι παπαριές με γροθιές και μουσική είναι αυτά που λέτε, λέει ο Έλληνας. Μόλις πάω σπίτι το βράδυ, με την πρώτη ματιά που ρίχνω στην γυναίκα μου καταλαβαίνω αν μου την έκανε. Βγαίνω τότε στο μπαλκόνι ήρεμος και βλέπω απέναντι την κυρά-Μαρία την γειτόνισσα μου. Της φωνάζω
τότε: "Γειά σου πουτ@ν@α Μαρία". Και απαντάει θυμωμένη αυτή: "Εγώ είμαι πουτ@ν@ ρε ή η γυναίκα σου που πηδιoτ@ν σήμερα με τον φοιτητή του πρώτου?"