Εχω σπουδάσει και δουλέψει Πάτρα 8 χρόνια. Λόγω της φύσης της Πάτρας αλλά και του φοιτητικού mode είχα γνωρίσει πάρα πολύ κόσμο από διάφορες σχολές και διάφορες επαγγελματικές κατηγορίες.
Εχω έτυχε επειδή ήμουν μεγαλύτερος αλλά και on-time όσον αφορά τα έτη των σχολών να τελειώσω νωρίτερα από όλους. Παρόλο που κάθησα και άλλα δύο χρονια για δουλειά σε δημόσιο φορέα όταν έφευγα ακόμα ήταν οι περισσότεροι στα τελειώματα.
Από τους γνωστούς μου λοιπόν Αθηναίους, ένας μονο αυστηρά έμεινε στην Πάτρα γιατι παντρεύτηκε μια Πατρινή και δουλεύει σε ένα δημόσιο φορέα και εννοείται μαύρα ιδιαίτερα και άλλος ένα που μόλις ξεκινησε κάτι μαθήματα σε σχολείο στην κωλοπετινίτσα.
Από τους επαρχιώτες μη Πατρινούς ένας μονο γυρισε στον τόπο καταγωγής, καθώς προσφβλήφθηκε σαν καθηγητής στην 2οβάθμια εκπαίδευση. Και ένας τώρα που τελειώνει θα πάει στον τόπο καταγωγής του, μιας και κάποια ταρζανιά μαγειρεύει με τον πατέρα του που βασίζεται σε λεφτά του δημοσίου ή της ΕΕ.
Από τους Πατρινούς μόνο τρεις έχουν μείνει στην Πάτρα. Ο ένας δουλεύει στο ίδιο δημοσιο φορέα, και ο άλλος δεν ξέρω. Ο τρίτος εξαιρετικός φίλος προς το παρών θα ειναι εκεί για ειδικότητα.
Όλοι οι υπόλοιποι ήρθαν σιγά σιγά στην Αθήνα με τους τελευταίους να ολοκληρώνονται τώρα.
Απολογισμός. Ένας μόνο μειώθηκε από την Αθήνα, ένας ακόμα έφυγε για λίγο, 3-4 που δεν ήταν από Αθήνα έμειναν ή γυρισαν στον τόπο τους και όλοι οι υπόλοιποι που ειναι τουλάχιστον 20 που έχω ενημερωθεί γύρισαν ή ήρθαν στην Αθήνα. Κοινό χαρακτηριστικό όλων όσων έμειναν στην επαρχία ή επαγγελματική σχέση με κάποιου κρατικού τύπου φορέα.
ΤΟ παραπάνω ενισχύει το επιχειρημα μου, ότι στην επαρχία έχει δουλειές μόνο για δημοσιών συμφερόντων υπαλλήλους, φοιτητές αν έχεις σχολές και αυτούς που παρέχουν υποστήριξης προς αυτούς.
Όποιος θέλει να κάνει κάτι δημιουργικό, να μην μπλέξει στα πλοκάμια τους μη χέσω κράτους μας, να μην κλέψει το κράτος και την ΕΕ απλά είναι καταδικασμένος να έρθει στην Αθήνα και ίσως και Θεσσαλονίκη. Αν και για την Θεσσαλονική όσουν γνωστους στο επαγγελματικό μου αντικείμενο έχω δουλεύουν σε κάποιο κρατικών συμφερόντων επάγγελμα ή για μια ανάδοχο ελληνικής εταιρίας.
Και όταν μιλάω για δημόσιο ή κρατικών συμφερόντων, δεν αναφέρομαι καθαρά σε αυτούς που είναι δημόσιοι υπαλληλοι. Αναφέρομαι στους δημόσιους, στρατιωτικούς, γιατρούς, δικαστικούς, καθηγητές, ερευνητές σε κάθε κουκου ιδρυμα παραδίπλα από ένα πανεπιστήμιο.
Και αυτό δεν χρειάζεται επιστημονική μελέτη για να καταλάβει κανείς γιατι έρχονται όλοι στην Αθήνα.
Εγώ αν είχα δουλειά στην επαρχία στο αντικείμενο μου, είχα φύγει απλά τρέχοντας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου