Μήπως να αλλάξω δουλειά?

Manowar - Mountains

So Tall, Silent Against The Sky
Up Through The Clouds Where Eagles Fly
Wind And Rain Beat Down On One So Strong
They Cut But Never Change, What Stood So Long
Tall As A Mountain, I'm Gonna Tear Through The Sky
Life's For The Takin'
Like A Man Is A Mountainside
Greatness Waits For Those Who Try
None Can Teach You, It's All Inside
Just Climb
I Am In The Ground, I Am In The Air, I Am All
I Live In The Hearts Of All Men
I Am The Call To Greatness
Not All Can Hear
I Awaken The Creator, In Those Who Dare
And The Day Will Come, When We All Must Die
And Enter The Mountainside
Tall As A Mountain, I'm Gonna Tear Through The Sky
Life's For The Takin'
Like A Man Is A Mountainside
Greatness Waits For Those Who Try
None Can Teach You, It's All Inside
Just Climb
I Have No Fear
Death And Glory
Both Draw Near
Like A Man Is A Mountainside
Greatness Waits For Those Who Try
None Can Teach You, It's All Inside
Just Climb

Και όπως λέει και ένας φίλος κάποια τραγούδια των Manowar λες και βγήκαν από άλλο πλανήτη. Και όπως λέει το παλικάρι

Greatness Waits For Those Who Try
None Can Teach You, It's All Inside

Village Cinemas Αίσχροκέρδια

Για κάποιο λόγο τα μισώ τα cinema αυτά, από την εποχή του Αμαρουσίου. Και γενικά το mall το απεχθάνομαι αλλά αντε πες περί ορέξεως κολοκυθόπιτα.

Σήμερα όμως τα πήρα στο κρανίο και ξενέρωσα. Παρόλες τις αντιρρήσεις μου κάναμε κράτηση και για κάθε εισιτήριο πληρώσαμε 10 ευρώ εκ των οποίων περίπου το 1 ήταν για την κράτηση μέσω πιστωτικής.

Ξεφτύλα και αίσχος. Με κάρτα μέλους Odeon εμένα μου έρχετε 7.5 ευρώ κανονικά χωρίς χρέωση για την κράτηση μέσω του i-ticket και με κάποια προνόμια μέλους μου έρχεται 6.5 ευρώ.

Δεν ντρέπονται λίγο στην Village λέω εγώ. Άκου εκεί 1 ευρώ η κράτηση. Πάλι καλά που δεν ξέρω πόσα ζητάει για το πάρκινγκ.

Και αν το μυαλό δεν θέλει

Πώπω μετά μια εκδρομή προς Καλύβια-Σαρωνίδα, ο φίλος είχε λαμπρή ιδέα να θέλει γλυκάκι από ένα μαγικό μέρος απέναντι από το σπίτι μιας καθόλου τυχαίας κοπέλας, που ακόμα και τώρα έχει σημαντική θέση στη συναισθηματική μου κατάσταση.

Μαλάκα Δεμελενε τσουρέκια και Κυπριακό το έχεις κάνει με την κοπέλα θα μου πεις και θα μου πω, αλλά έλα ντε που αυτό ισχύει. Σε φάση σήμερα που σκέφτηκα να περάσω από το μαγικό μέρος που δουλευει με το αμάξι έτσι για την πόρωση.

Αλλά μετά από αυτά που μου είπε, τι να της πω και εγώ? Το μόνο που μένει είναι να πράτω τα της φωτογραφίες και όχι γιατί ακούω μέταλ.

Σκόπελος

Ούτε για πλάκα δεν πιστεύω ότι μετά τα περσινά θα έχει αλλάξει κάτι στην χώρα.

Αρχίσαμε

ΣκόπελοςΣε κατάσταση έκτακτης ανάγκης κηρύχθηκε η Σκόπελος, όπως ανακοινώθηκε από τη Γενική Γραμματεία Πολιτικής Προστασίας, λόγω της μεγάλης και ανεξέλεγκτης φωτιάς που ξέσπασε στο νησί από το μεσημέρι της Δευτέρας.

Η φωτιά ξέσπασε στην περιοχή του Αγνώντα, αλλά, λόγω των ισχυρών ανέμων, πήρε μεγάλες διαστάσεις.

Ήδη, στο νησί μεταφέθηκαν μονάδες δασοπυρόσβεσης από το Βόλο, ενώ με το πρώτο φως της ημέρας στις προσπάθειες κατάσβεσης βοήθησαν και πυροσβεστικά αεροπλάνα.

Από τη φωτιά δεν απειλήθηκαν κατοικημένες περιοχές, ωστόσο οι δυνατοί άνεμοι και το μεγάλο μέτωπο της φωτιάς δυσκόλευσαν αρκετά το έργο των πυροσβεστών.

Σύμφωνα με τον προϊστάμενο της Πυροσβεστικής Υπηρεσίας Σκοπέλου, Γιώργο Καραγιάννη, στην κατάσβεση της φωτιάς συμμετείχαν πεζοπόρα τμήματα 70 πυροσβεστών απ' όλη τη Θεσσαλία.

Αναφερόμενος στους λόγους για τους οποίους δεν έχει αντιμετωπιστεί αποτελεσματικά η πυρκαγιά, ο κ. Καραγιάννης είπε ότι το μεγάλο μέτωπο της φωτιάς και οι ισχυροί άνεμοι εμπόδιζαν τα πυροσβεστικά αεροπλάνα και ελικόπτερα να πάρουν μέρος στην επιχείρηση κατάσβεσης.

Η πυρκαγιά έχει κάψει από το απόγευμα της Δευτέρας εκατοντάδες στρέμματα δάσους μεταξύ των περιοχών Αγνώντα και Στάφυλου.

Λίγο μετά τις 13:00, την Τρίτη, οι περισσότερες εστίες φωτιάς ήταν υπό έλεγχο.

Στις προσπάθειες κατάσβεσης επιχειρούν δυο Καναντέρ CL415, ενώ μετέβησαν στην περιοχή και άλλα δυο CL415 που νωρίτερα συμμετείχαν στην παρέλαση για την 25η Μαρτίου. Επίσης, οι αεροπυροσβεστικές δυνάμεις ενισχύθηκαν και με άλλα δυο πυροσβεστικά αεροσκάφη CL215.

Δύο πυροσβέστες τραυματίστηκαν ελαφρά.

Πυραμίδα

Λοιπον μου έκατσε και αυτή η φάση. Λίγο πολύ είναι γνωστό το σχήμα της πυραμίδας αλλά δεν μου είχε τύχει να προσπαθήσουν να μου το πουλήσουν.

Η ιστορία ξεκινάει με ένα τύπο πολύ συμπαθή, που έχω γνωρίσει πρόσφατα να μου λέει ότι έχουμε με μια φίλη μια επιχείρηση και ψάχνουμε δραστήρια άτομα και αν θα με ενδιέφερε.

Προσωπικά δεν με ενδοιαφέρει να αλλάξω επάγγελμα αλλά ούτε και εταιρεία για διαφόρους λόγους, ένας από τους οποίους είναι ότι θεωρώ την συνεργασία μου με ορισμένους ανθρώπους υπεράνω των λεφτών, όταν οι συνθήκες είναι κατάλληλες. Συνεπώς συμφώνησα έτσι για να δω τι παίζει αλλά και για να γνωρίσω νέο άτομο. Μέχρι εδώ δεν είχα καταλάβει το θέμα πυραμίδα καθώς τα λένε και ωραία.

Πάω λοιπόν στην συνάντηση. Πριν από μένα είναι ένας άλλος τύπος θα έλεγα εντυπωσιασμένος. Φουσκώνει η ιδέα λίγο σχετικά με την σοβαρότητα. Αρχίσει λοιπόν η κυρία, μια συμπαθής γυναίκα κατα τα άλλα να μου λέει για χρόνο, εργασία και αν θα ήθελα να κάθομαι πρακτικά και να έχω εισόδημα.

Πριν προχωρήσω να πω ότι δύο τρόποι υπάρχουν για να βγαίνουν χρήματα από το πουθενά. Ο ένας είναι μια τρομερή ιδέα που έστησε η VISA και ακολουθήθηκε και από άλλες εταιρείες και φυσικά από τυχερά παιχνίδια. Αλλά κακά τα ψέματα αυτές είναι οι περιπτώσεις που απλά επιβεβαιώνουν τον κανόνα ότι τσάμπα λεφτά δεν υπάρχουν, παρόλες τις πεποιθήσεις μας σε αυτή την χώρα ότι για κάποιο λόγο ο κόσμος μας χρωστάει λεφτά.

Καθώς λοιπόν άρχισε η κυρία, μέσα σε 10 λεπτά το πράγμα βρώμαγε για διαφόρους λόγους. Πρώτων δεν πιστεύω γενικά στο δωρεάν χρήμα όπως είπα και με βάζει πάντα σε υποψίες όταν μου πουλάνε κάτι τέτοιο. Επίσης μου την έσπασε το οικονομικό-κοινωνικό κύρηγμα σε σημείο εκφρασμένο από αποστήθιση. Συνεπώς αν και δεν συμφωνώ σε πολλά που μου λέγαν κάθησα να δω που θα πάει μήπως και έκανα λάθος.

Ένα δύο άλλα πράγματα που με ξυνήσαν ήταν το δεν συζητάμε για το άν η μέθοδος δουλεύει, η ουσιαστική απροθυμία να μπει στο ζουμί της ιστορίας και φυσικά στο τέλος το μην το συζητήσεις με άλλους. Ένα ακόμα πράγμα που με ξύνησε είναι όταν μου εξύγησε ότι πρώτος τρόπος εισοδήματος είναι από την έκπτωση που έχεις αγοράζοντας προιόντα. Με την ίδια λογική επειδή μια κάρτα μου κάνει επιστροφή 100 για κάθε 5000, έχω εισόδημα 100? Αν είναι δυνατόν σκεφτόμουνα αλλά έκανα την πάπια να δω τι άλλα πουλάνε.

Με τα πολλά λοιπόν αφού τελειώσαμε και κρατιόμουν πόση ώρα να μην θέσω την ερώτηση "Χελλο, την λέξη πυραμίδα την ξέρεται?" γύρισα σπίτι και το έψαξα λίγο στο ιντερνετ όπου και βρήκα αυτά

• Amway Quixtar Business Myths - Quixtar Statistics
• Quixtar Business Analysis - a look at the Amway Quixtar business opportunity
• http://www.geocities.com/apatesgr/

Από την εμπειρία μου με την κυρία αλλά και αυτά που διάβασα είναι ότι η προσέγγιση τους είναι πολύ ψαγμένη. Σε κάθε σημείο σου λένε αυτό που θα ήθελες να ακούσεις και το μόνο που εμένα με έβαζε σε υποψίες είναι ότι κάποια πράγματα είναι λίγο πολύ καλά για να είναι έτσι όπως τα έλεγε. Βέβαια υπήρχε και το θέμα παπαγαλία, δεν συζητάω αυτό και μια φάση να εμφανίζονται πράγματα τυχαία για να στηρίζουν τα λεγόμενα τους. Όπως πχ στο τέλος κάποια δοκιμαστικά προιόντα και το πόσο καλά ήταν και το είχε δοκιμάσει ο τάδε φίλος και μπλα μπλα. Δεν πιστεύω στις συμπτώσεις και γενικά μου μυρίζουν κάπως τέτοια πράγματα.

Πιστεύω κάποιοι ελάχιστοι στο σχήμα της πυραμίδας βγάζουν λεφτά αλλά όπως λέει και κάποιος στο πρώτο λινκ, έτσι είναι και στον πραγματικό κόσμο. Άλλοι θα βγάζουν πολλά και άλλοι λίγα σε όλους τους επαγγελματικούς κλάδους. Όμως αυτό που δεν μαρέσει στην δουλειά τους είναι ότι ουσιαστικά είναι πλασιέ και μάλιστα από την άσχημη πτυχή αυτών που πλησιάζουν γνωστούς και φίλους. Τουλάχιστον ο πλασιέ που χτυπάει χύμα πόρτες μπορεί να είναι τσουρέκης αλλά και η διαφήμιση στην τηλεόραση τσουρέκι είναι και δεν είναι στοχευμένη σε φίλους και κάθε νέα παρέα. Και έχω κάνει 2-3 φεγγάρια πλασιέ για οδική βοήθεια και ξέρω πως είναι να τα πρίζεις σε άλλους. Αν σε κάποιον αρέσει να βγάζει λεφτά, αντιμετωπίζοντας κάθε νέα γνωριμία σαν πιθανό στόχο-πελάτη τι να πω.

Τέλος σήμερα το συζήταγα με ένα φίλο, οικονομικό στο Ναυτικό και μου έλεγε ότι αυτή η Amway έχει μεγάλη πέραση στους μονίμους μέσα. Και σκεφτηκα φυσικά, λογικό με βάση την τρισάθλια άποψη που έχω για αυτούς γενικά εκτός από έναν. Και μου έλεγε για ένα πλοίο που δύο κεφάλια του, ήταν IBO (έτσι τους λένε) και είχαν καταφέρει να χωρήσουν το πλοίο σε δύο φατρίες. Αυτούς που αγοράζαν από αυτούς και τους υπόλοιπους. Φυσικά μιας και είμαστε στην Ελλάδα οι μέν πρώτη πέρναν άδειες όποτε γουστάραν οι δε άλλη βεντούζα και τρελά χωσίματα. Πολεμικό πλοίο σου λέει αλλά μην επεκταθώ για την μαλακία στο Ελληνικό στράτευμα-δημόσιο.

Το πιο ωραίο πάντως είναι η αυτή η φράση του έχω μια εταιρία με την λογική του είμαι ανεξάρτητος επιχειρηματίας (Independent Business Owners ΙΒΟ).

Τέλος να μην ξεχάσω να πω ότι ο μεγάλος σεναριογράφος των Married With Children είχε κάνει ακριβώς επεισόδιο για αυτό το φαινόμενο χτυπώντας ειδικά το πρώτο τρόπο πληρωμής αυτόν της έκπτωσης.

Πάντως σαν εμπειρία ήταν επιμορφωτική, δε χαλάστηκα πέρα από το γεγονός ότι μου την σπάει να μου λένε τα αυτονόητα και οκ αν κάποιοι επιλέγουν αυτόν τον τρόπο, δεν μου πέφτει και ο λόγος. Μετά όμως πήγα κάπου αλλού και πέρασα πολύ καλά.

2.5 ευρώ φρέντο

Απίστευτο πήγα σε καφετέρια, όχι καφενείο, που είχε τον καφέ κυριακή μεσημέρι 2.5 ευρώ. Όταν μου ζητήσε η κοπέλα να την πληρώσω νόμιζα ότι έκανε λάθος και το διασταύρωσε με φίλους

Από ότι μου είπαν, όλες οι γειτονικές καφετέριες είναι μόνιμα άδειες και το μαγαζί δείχνει για μένα ότι όλες οι άλλες κάνουν συνεννοημένα αισχροκέρδια. Ίσως η επιτροπή ανταγωνισμού πρέπει να σχολήθεί και λίγο με αυτό το θέμα.

Και μιας και το καλό πρέπει να διαφημίζεται, το μαγαζί λέγεται undici στην Λ. Καλαµακίου 11.

Είχε βέβαια πολύ βαβούρα αλλά ήταν Κυριακή Μεσημέρι, είχε αγώνα και πολύ πιτσιρικαρία. Και το μαγαζί δεν ήταν τίποτα τσίπικο κακομοίρικο. Τηλεοράσεις και projectors να. Όχι πως το εκτιμώ αυτό αλλά δείχνει ότι τα βγάζει τα λεφτά του.

Α ρε κοματάρα

Λόγω τρομερής ποικιλίας στο ελληνικό ραδόφωνο αλλά και πραγματικής ελευθερίας, είχαμε καταλήξει να κατεβάζουμε τα set των dj στην trance με ένα φίλο και τα ακούγαμε σαν ραδιόφωνο μεταξύ άλλων. Ήταν πόρωση σε μια εποχή που και οι dj δίναν ρέστα και δε βαράγαν πριονίδια.

Μέσα σε αυτά τα set υπηρχαν και κομματάρες, όπως αυτό με το οποίο έχω πορωθεί τώρα ξανά.

The White Room

Παρακμή

Ξύπνημα

Δουλειά

Σκίσιμο

Σπίτι

Κάποια σειρά

Σκάκι στο πρώτάθλημα που συμμετέχω

Ύπνο

Τα παραπάνω 5 φορές την εβδομάδα αντε και με καμιά οδοντίατρο στην μέση.

Τις υπόλοιπες δύο μέρες, ίσως κανά καφέ και κανά μεταλάδικο.

Έχω ξενερώσει, έχω στραβώσει, νιώθω σπασμένος και δεν έχω καθόλου όρεξη.

Ξέρω τι μου λείπει ή κάποιος σχετικός συνδυασμός. Εϊναι και το θέμα οδοντίατρος που έχω στραβώσει και η ταλαιπωρία με τις απεργίες.

Νομίζω η κατάλληλη λέξη είνα wallow

Ασφαλιστικό και απεργίες

Ήμασταν λοιπόν χθες με ένα φίλο και μια φίλη του, και κάπως ήρθε η κουβέντα στις απεργίες και θέλω να πω 2-3 πράγματα να κράξω

Αρχικά να πω ότι δεν συμφωνώ με την εννοποίηση των ταμείων πριν την ξεχρέωση τους, αλλά προτιμώ την λύση αυτή από την μη εννοποιήση και στα αρχίδια μου κυριολεκτικά και θα σας πω γιατί.

Το ΙΚΑ και το ΝΑΤ υπήρξαν κάποτε τα δύο πιο εύρωστα ταμεία της Ελλάδας ώσπου μια μέρα μια μεγάλη φυσιογνωμία που όλη στην Ελλάδα λατρεύουμε εκτός από τους λίγους που ξέρουν που πάνε τα 4, τα δήμευσε στο όνομα της κοινωνικής πολιτικής. Ναι αυτός ο τρισμέγιστος λοποδύτης ήταν ο Ανδρέας Παπανδρέου.

Στην 8ετία Παπανδρέου λοιπόν ενώ το μέσο Ελληνικό νοικοκυριο ήταν φτώχο στην αρχή και το δημόσιο δούλευε τουλάχιστον της προκοπής, στο τέλος ο κόσμος είχε λεφτά και το κράτος καταχρεωμένο και φυσικά ούτε λόγος για επιχειρησιακή ικανότητα του κράτους το οποίο είχε γίνει και 10 φορές μεγαλύτερο παρόλη την όποια μηχανοργάνωση.

Που φυσικά βρεθήκαν τα λεφτά? Μα φυσικά από τα ταμεία του ΙΚΑ και ΝΑΤ από των οποίων τα αποθεματικά δανείστικε στο όνομα της κοινωνικής πολιτικής. Ο δανεισμός έγινε μόνιμος και μάλιστα όποτε είχε ανάγκη έβαζε και λίγο χέρι το κράτος.

Ποιοι επωφεληθήκαν? Μα φυσικά τα λαμόγια και οι άχρηστοι που φυσικά αντεπέδωσαν στο χούφταλο ακόμα μια 4 ετία ενώ ήταν ολοφάνερο ακατάλληλως. Ποιοι την πλήρωσαν? Μα οι ιδιωτικοί υπάλληλοι οι οποίοι πάντα αυτοί την πληρώνουν.

Όλα τα χρόνια που ζω και βλέπω τον πατέρα μου αλλά και εργάζομαι αισθάνομαι ο μαλάκας της Ελλάδας. Εμείς δουλεύουμε, τα λαμόγια κάθονται, στην θητεία κάναμε και την δουλειά τους και όποτε γουστάρουν κάνουν και μια απεργία να μην χάσουν τα κεκτημένα τους, και φυσικά δεν πειράζει που πάλι εγώ και κάθε Δεμελένε την πληρώνει.

Τότε όμως που καλοπερνάγαν δεν είπε κανένας τους καημέρνους του Ικατσίζες ούτε φυσικά το λέει κανείς τώρα. Τότε ήταν όλα ωραία και γαμάτα και φυσικά βγάζαν και 10 μέτρα γλώσσα. Ε λοιπόν στα @@ μου τώρα. Να πάνε να γαμηθούν όλοι αυτοί και δεν με ενδοιαφέρει και αν η σημερινή γενιά δεν συμμετείχε στην κλεψιά του 80. Καιρός λοιπόν να δούν τι πάει να πει βεντούζα.

Άντε πας και έτσι καταλάβουμε στην Ελλάδα τι πάει να πει κοινωνική αλληλεγγύη.

Να μην αναφέρω τι έχει κοστίσει στην εταιρεία μου αλλά και σε μένα οι απεργίες των μαλακισμένων στην ΔΕΗ. Φυσικά δεν λέει κανένας στην εταιρεία δεν θα έχεις έξοδα εκείνη την ώρα ούτε τα deadline παίρνουν παράταση. Και όλα αυτά γιατί τα μαλακισμένα εκεί πέρα εδώ και μήνες δεν μπορούν να κάνουν ένα Χαλάνδρι να μην έχει διακοπές ρεύματος. Έχει ικανότατα παιδιά στην ΔΕΗ.

Ένας για μια ακόμη φορά ταλαιπωρημένος μαλάκας από την ασυδοσία και το τεράστιο εγώ του Έλληνα πολίτη, και ειδικότερα θύμα κάποιων συντεχνιακών ομάδων που τα περιμένουν όλα έτοιμα.

Μαύρη τρύπα

Διαβάζω σχεδόν καθημερινά την CityPress ειδικά για τα άρθρα του κυρίου Κύρτσου. Θεωρώ ότι τα χώνει πραγματικά όπου χρειάζεται χωρίς να υποκείπτει σε λαικοσμούς.

Στο σημερινό φίλο λοιπόν είχε ένα κείμενο που τα λέει όλα

 

Η Ελλάδα έχει πέσει σε μια ασφαλιστική «μαύρη τρύπα». Τα οικονομικά της κοινωνικής ασφάλισης είναι προβληματικά και τα μέτρα που προωθεί η κυβέρνηση είναι στη σωστή κατεύθυνση αλλά δεν αντιμετωπίζουν το πρόβλημα. Τα κόμματα της αντιπολίτευσης και οι συνδικαλιστικές οργανώσεις «βομβαρδίζουν» την κοινή γνώμη με προτάσεις που ενδεχόμενη υιοθέτησή τους θα οδηγούσε σε μεγάλη αύξηση του κόστους διαχείρισης του συστήματος.

Στο οικονομικό αδιέξοδο πρέπει να προστεθούν η πολιτική ασυνεννοησία και η κοινωνική ανευθυνότητα.

Οι διαμαρτυρίες είναι αρκετά προβληματικές από οικονομική και κοινωνική άποψη. Διαμαρτύρονται κατά κύριο λόγο οι «προνομιούχοι» του συστήματος, οι εργαζόμενοι στον ευρύτερο δημόσιο τομέα της οικονομίας.

Η Ελλάδα σε παρακμή

Μέσα από την αδυναμία κοινής αντιμετώπισης του ασφαλιστικού, συνταξιοδοτικού αναδεικνύεται η παρακμή της Ελλάδας. Έχουμε το μεγαλύτερο δημογραφικό πρόβλημα μεταξύ των χωρών-μελών της Ε.Ε. και εθνικό μας όραμα παραμένει η πολυτελής πρόωρη συνταξιοδότηση ή έστω μια σύνταξη που θα ξεπερνάει τον τελευταίο μισθό. Έχουμε αναλογικά το μεγαλύτερο και πιο σπάταλο κράτος και ο δημόσιος διάλογος κυριαρχείται από αιτήματα για προσλήψεις, μονιμοποιήσεις, αναγνώριση πλασματικών χρόνων προϋπηρεσίας, χορήγηση συντάξεων χωρίς ασφαλιστικές προϋποθέσεις. Έχουμε μία οικονομία που δεν αντέχει πλέον στο διεθνή ανταγωνισμό και τις εξελίξεις προσδιορίζουν αυτοί που κατεβάζουν τους διακόπτες στη ΔΕΗ για να διατηρήσουν τα «κεκτημένα» και αυτοί που μετατρέπουν την ούτως ή άλλως πιο βρόμικη πρωτεύουσα της Ε.Ε. σε απέραντη χωματερή.

Από τις μεγάλες εκδηλώσεις διαμαρτυρίας λείπουν αυτοί που έχουν τις μεγαλύτερες οικονομικές και κοινωνικές ανάγκες: οι εργαζόμενοι στον ιδιωτικό τομέα, οι μετανάστες που στηρίζουν την ελληνική οικονομία και οι νέοι που έχουν ενταχθεί στην αγορά εργασίας. Οι εργαζόμενοι στον ιδιωτικό τομέα δέχονται μεγάλη επαγγελματική πίεση και έχουν λιγότερα οικονομικά και κοινωνικά δικαιώματα από τους εργαζομένους στο δημόσιο και τον ευρύτερο δημόσιο τομέα της οικονομίας. Στους περισσότερους μετανάστες δεν αναγνωρίζονται πλήρη ασφαλιστικά δικαιώματα. Όσο για τα μέλη της λεγόμενης γενιάς των 700 ευρώ, καλούνται να πληρώσουν τον τεράστιο ασφαλιστικό λογαριασμό των βολεμένων της λεγόμενης γενιάς του Πολυτεχνείου.

 

 

Σημαντική ανακάλυψη

Ήμασταν σήμερα στην δουλειά και 4 άτομα συζητούσαμε σχετικά με το έργο No Country For Old Men για το οποίο είχα γράψει και εδώ.

Συνειδητοποιήσα όμως ξαφνικά ποιος είναι ο απώτερος στόχος αυτού του τύπου έργου.

Ποτέ δεν θέλω να γίνομαι spoilεράς και να συζητάω για την ταινία και ειδικά για το τέλος της μπροστά σε άλλους που πιθανά να θέλουν να την δουν. Στην συζήτηση απάνω όμως ξαφνικά για πλάκα λέω, ότι ορίστε τι καλός που είναι οι σκηνοθέτης και φροντίζει να μην γίνεσαι spoilerάς.

Ξαφνικά και ενώ ένας συνεργάτης φίλος, γέλαγα σαν τρελός συνειδητοποιώ τι είπα και πραγματικά έτσι είναι. Πως μπορείς να αποκαλύψεις κάτι που δεν ξέρεις? Δεν μπορείς. Συνεπώς συζητάς για την ταινία μπροστά σε άλλους χωρίς να φοβάσαι μην σου ξεφύγει τίποτα. Είδατε τι καλός σκηνοθέτης? Ας του δώσουμε και ένα νόμπελ ειρήνης γιατί βοηθάει στην ομαλότερη συνύπαρξη ανθρώπων που έχουν δει ή όχι μια ταινία.

Και πραγματικά τόση ώρα που μιλάγαμε δεν ένιωθα και πολύ πιεσμένος να πρόσεχα τι έλεγα. Απλά δεν υπήρχε κάτι από το τέλος να μου ξεφύγει. Μπράβο στα αδέρφια Κοεν που δεν μου είπαν και εμένα το τέλος. Για μένα φρόντιζαν. Α ρε κουλτούρα πράγματα που έχουν να μάθουν από σένα οι μπαμ μπουμ ταινίες.

Prison Break x 3

• η πρώτη ήταν τρομερή
• η δεύτερη απλά το κούρασε με τους τύπους να αλλωνίζουν όλη την Αμερική και να έχουν γίνοι οι μπάτσοι στην θέση των αστυνομικών
• η τρίτη όμως αν και είναι μέσα στην απίθανη υπερβολή απλά γαμάει.

Λιώσιμο σήμερα Κυριακή απόγευμα βράδυ, αν και θα προτιμούσα να μην το είχα δει μόνος.

Ακροπολή

Πήγα μια βόλτα πάνω σήμερα. Δεν είχε είσοδο και γούσταρα τρελά. Αεράκι να γαμάει και άπειρους τουρίστες. Δλδ το καλοκαίρι τι γίνεται?

Πάντως είχε πολύ τουρίστα και κάποιες πολύ ωραίες ξένες. Επίσης είχε και πολλά παιδιά, μάλλον 5ημερες.

Πάντως σκέφτομαι να πηγαίνω μια βόλτα γενικά την κυριακή να αράζω.

Έπαθα όμως και πολιτισμικό σόκ, καθώς για πρώτη φορά είδα ότι έχει και άλλη είσοδο εκτός από αυτή την πνύκας. Στο ύψους του θέατρου του Ηρώδου του Αττικού έχει κάτι σκαλιά που ανεβαίνουν από τον αρχαιολογικό χώρο από κάτω, δίπλα από το θέατρο.

Σκάκι

Λοιπόν τον τελευταίο καιρό έχω ξεκολιαστεί στο σκάκι αλλά όχι όπως θα ήταν αναμενόμενο. Αλλά λίγη προιστορία.

Κάποτε όταν σπούδαζα, ξέρετε

in a galaxy far far a way (πέφει και μουσική υπόκρουση

there was a coffee shop with a chessboard

where epic battles where made

that decided the fate of the universe.

That called was the ΚΑΦΕΝΕΙΟ ο ΜΑΚΗΣ στην πλατεία Όλγας στην Πάτρα.

Εκεί λοιπόν άραζα άπειρες ώρες και έπαιζα πολύ σκάκι. Όταν σταματήσαμε, ιδιώς μετά από μια ψυχολογική ήττα που υπέστει από ένα μεγάλο ανεκπλήρωτο έρωτα, ξαφνικά βαρέθηκα τους καφέδες. Άργησα λίγο να το καταλάβω αλλά καφές χωρίς σκάκι λίγο βαρεμάρα.

Από τότε όμως που έχω επιστρέψει στην πρωτεύουσα της Μπανανία (ελα τώρα μην κάνεις ότι δεν καταλαβαίνεις) δεν βρίσκω παρέα συνεπώς αναγκάστηκα να ασχοληθώ με το σκάκι δια αλληλογραφίας.

Μια μαγική μέρα λοιπόν πατάω accept σε ένα tournament και να σου ξαφνικά 18 παρτίδες δύο για κάθε αντίπαλο μου μία με κάθε χρώμα. Έχει προχωρήσει τώρα, έχω δύο νίκες με μια Ελληνίδα ανεπίδεκτη να μου μιλήσει συνεπώς καλά να πάθει.

Έπαιξα όμως χθες και μια παρτίδα με ένα φίλο, ανώριμος και αυτός και μάλιστα πολύ περισσότερο καθώς είναι από αυτούς που συντονίζει την ανωριμότητα μας. Σκάει μύτη λοιπόν εδω, του κάνω λιγο σεξ στο pro evolution soccer 2008 άσχετο και μετά παίζουμε σκάκι.

Πως την γλίτωσα ευτυχώς και τελικά κέρδισα. Στην διαδικασία πάντως συγείρεψα και το σπίτι ενώ περίμενα να παίξει. Ακούγαμε και ανώριμη μουσική σε συνδυασμό με world music και γουστάραμε τρελά.

Μετά πήγαμε και από το κέντρο μη απακατεστημένων ανώριμων όπου κυριολεκτικά δεν πάτησε κανείς το πόδι του μέχρι της 3 και μετά νανάκια.

Για όσους δεν κατάλαβαν μια βοήθεια για να μεταφράσουν κάποιους όρους. ανώριμος

Οδοντιάτρος και η λυπητερή

Πήγα οδοντίατρο σήμερα και μου έπαθα ψυχοπλάκωση.

• Τέσσερις φρονημήτες, οι 3 με χειρουργείο. Οί δύο επίγουν.
• 1 Σφράγισμα, και δύο παλιά που θέλουν αλλαγή.
• 1 Καθαρισμός.

Οι φρονημήτες δεν βγάινουν ταυτοχρονα και θα έχει πόνο από ότι κατάλαβα. Σαββάτο η επέμβαση, χαμένο ΣΚ και πόνος τρελός.

• Εγχείριση φρονημήτη 250 ευρώ.
• Σφράγισμα 50 ευρώ
• Καθαρισμός 50 ευρώ.

Όλα πολύ ωραία σήμερα λοιπόν. Μου έφτοιαξε η διάθεση.

Τουλάχιστον να έδινα ένα 500 ευρώ να με βάζαν μέσα να μου τα κάναν όλα μαζί να τελειώναμε.

Δεν χτύπησε εισητήριο

Σήμερα λοιπόν ενώ γύρναγα με το λεωφορείο από Χαλάνδρι μπήκαν ελεγκτές. Το περιέργο είναι ότι ήταν 10 το βράδυ. Πρωί δεν έχω δει κανένα. Όχι πως θα μπορέσουν να μετακινηθούν.

Μπαίνει μέσα λοιπόν ο αρχηγός και κλείνει τα μηχανήματα από ένα διακοπτάκι που έχει το κεντρικό μηχάνημα ελέγχου μπροστά στον οδηγό. Γυρνώντας γίνεται ποια φανερό ότι είναι ελεκτής και η λεγάμενη ξαφνικά σηκώνεται να χτυπήσει το εισητήριο 2 μέτρα μπροστά από τον ελεγκτη.

Καλά της λέει αυτός και έρχεται και ο δεύτερος με το μπλοκάκι. Ενώ αρχικά δεν είχαν και καμιά πρόθεση να της κόψουν κλήση (έτσι του είπε ο άλλος δίπλα μου), αυτή πήγε σαν κλασσικός ελληνάρας να βγεί και παραπάνω.

Τα πήρε ο ελεγκτής και της χώνει κανονικά το πρόστιμο. Αντί για 30 ευρώπουλα βέβαια αυτή πλήρωσε 15 χάρις σε μια κάρτα που δεν κατάλαβα. Ίσως είχε την δυνατότητα για μισό εισιτήριο.

Έλεος για 25 λεπτά? Και δεν φάνηκε να της λείπει κιόλας το λεφτό. Καλά της έκαναν και της έχωσαν το πρόστιμο και πόσο το χάρηκα πραγματικά.

Κάποιοι σε αυτή τη χώρα πιστεύουν ότι μπορούν να απολαμβάνουν υπηρεσίες δωρεάν και φυσικά να γκρινιάζουν γιατί δεν γίνονται και καλύτερες. Ώρες ώρες δεν βρίσκεις άκρη με τον Έλληνα στην Ελλάδα.

Αυτό που χαίρομαι περισσότερο είναι η ρόμπα μου αισθάνονται.

Δύο φορές μου έχουν κόψει κλήση, την μια γιατί δεν είχα το φοιτητικό πάσο μαζί. Μου τα έδωσαν βέβαια πίσω τα λεφτά αλλά ας πρόσεχα για την ταλαιπωρία που έφαγα. Στην άλλη ήθελα να αλλάξω λεωφορείο για μια στάση για να περπατήσω κυριολεκτικά 100 μετρα λιγότερο. Δεν είχα κάρτα απεριορίστων και ο ελεγκτης δεν μου την χάρισε. Καλά να πάθω όμως. Από τότε περπάτημα και καλό μου κάνει.