Έχει στο πλανητάριο μια ταινια σχετικά με την ζωή του Βανγκ Γκόνγκ. Ειναι ταινία IMAX, θόλου όπως την αποκαλουν να μην χάσουν στην μετάφραση στην Ελλάδα.
Όπως περίμενα η ταινία είχε τρελά ζουμαριστά πλάνα από τους πίνακες του ζωγράφου σε σημείου που έβλεπες το ανάγλυφο της κάθε πινελιάς. Σε κάτι σημεία πχ που ειχε πολλές πινελιές η μία πάνω στην άλλη, αντιλαμβανόσουν το ύψωμα από το υπόλοιπο έργο.Ειδικά αν αρέσουν και τα έργα του, τότε ειναι κορυφή. Η παρέα που ειχα πάει είπε οτι είχε τόσο ζουμ στα έργα που σε ένα παρατήρηση κάτι που δεν είχε προσέξει ποτέ.
Η δομή της περιγραφής της ζωής του ζωγράφου αλλά και ο τρόπος ήταν πολύ ωραίος παραμυθένιος θα έλεγα και χανόσουν στην ατμόσφαιρά του.
Προσωπικά δεν μου αρέσει ο ιμπρεσιονισμός αν ξέρω καλά την κατηγορία. Δεν μου αρέσαν τα έργα του τυπου παρόλου που μου αρέσει απίστευτα το χρώμα. Και ειλικρινά δεν καταλαβαινω γιατι έχει αναχθεί σε κάποιο απίστευτο φαινόμενο.
Τέλος για το πλανητάριο, κάθε ταινία IMAX που δεν υπάρχει αλλού στην Ελλάδα, ειναι μια εμπειρία. Ο χώρος ειναι απίστευτος και σχεδόν δεν έχω χάσει ταινία από τις 2-3 μόνο που φέρνει κάθε χρόνο. Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί δεν κάνει και εμπορική εκμετάλευση, φέρνοντας και κανονικές ταινίες IMAX.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου